Czy 2 Koryntian 13:13 to potwierdzenie nauki o Trójcy?

Poniżej ten tekst z trzech przekładów:

BT “Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi!”

BW „Łaska Pana Jezusa Chrystusa i miłość Boga, i społeczność Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi.”

BWP  “Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i udzielanie się Ducha Świętego niech będą z wami wszystkimi.”

Trynitarze uznają , iż powyższy tekst dowodzi faktu „powszechnej wiary w Trójcę Świętą , już wśród pierwszych chrześcijan”. Tekst ten jest przez trynitarzy traktowany jako „dowód „ na Trójcę Świętą (patrz hasło Trójca Święta w Wikipedii).

Czy jest tak w rzeczywistości?

Nawet założywszy (dla celów naszych rozważań) , że Duch Święty jest osobą, w żaden sposób nie udowodnimy, że te trzy osoby to Trójca, że tworzą jednego Boga. Nie ma w tym wersecie mowy o równości tych osób, o ich powiązaniu ze sobą, nie ma nic o tym, że wchodzą w skład Boga ani nawet, że są jedno. Trynitarze wyszukują w Biblii potwierdzenia wymyślonej długo po apostołach (IV wiek) nauki o trójjedynym Bogu i wszędzie gdzie napotkają tekst  z Bogiem Jezusem i Duchem Świętym twierdzą, że to niezbity dowód na Trójcę. Przeczytajmy pamiętając o tym drugi werset z pierwszego rozdziału 2 listu do Koryntian.

“Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa”

Czy uznamy na podstawie tego wersetu, że Bóg jest “Dwójcą” bo jest tu mowa o dwóch osobach? Przyznamy, że byłoby to absurdalne. Zatem ile jest wersetów w LISTACH apostolskich  zestawiających Boga, Jezusa i Ducha Świętego?

Jeden? Dwa?   A ile mamy wersetów o Bogu i Jezusie? Praktycznie każdy list się zaczyna od  zwrotu podobnego do zacytowanego powyżej.  Czy mamy powód by wierzyć w dwuosobowego Boga bo znajdujemy w Piśmie Świętym zwroty o Bogu i Jezusie? Jak widać powoływanie się na 2 Koryntian 13:13 jest  doszukiwaniem się w Biblii potwierdzenia niebiblijnej doktryny. Gdyby pierwsi chrześcijanie rzeczywiście  wierzyli w Trójcę to praktycznie każdy z listów apostolskich zaczynałby się lub kończył sformułowaniami podobnymi do tych z 2 Koryntian 13,13, żeby nie pomijać czy pomniejszać znaczenia trzeciej osoby Trójcy, ale jak widać tak nie jest – dlaczego?

Pomijany Duch

Czytając inne początki i zakończenia listów szybko zauważysz, że Duch Święty jest praktycznie wszędzie pomijany a listy zaczynają się i kończą  pozdrowieniami i zwrotami proszącymi o błogosławieństwo  Boga Ojca lub Boga Ojca i Jezusa. Czy takie pominięcie Ducha Świętego nie niepokoi Cię? czy nie niepokoi Cię to, że w Jana 17:3 także pominięto Ducha Świętego jako czynniku decydującym o zbawieniu

Jeśli zatem nauka o Trójcy byłaby podstawową nauką  pierwszych chrześcijan jak próbują przekonywać trynitarze  to  musiałaby   się znaleźć także wśród „fundamentalnych „ nauk chrześcijańskich wymienionych w Hebrajczyków 6,1-2 lub też wśród „ rzeczy i praktyk niezbędnych w czynieniu lub unikaniu praktykowanie , przez chrześcijan” – zobacz Dzieje Apostolskie 15:28-29.

Dla Żydów (wielu z pierwszych chrześcijan ) nauka o Trójcy byłaby nowością, którą wielokrotnie trzeba im by było tłumaczyć i się na nią powoływać. Poganie, którzy stawali się chrześcijanami mogli znać Trójce i Triady bogów ale dla rodowitych Żydów byłaby to NOWOŚĆ. Dlaczego zatem Paweł w listach np. do Hebrajczyków, nie tłumaczy Żydom tej NOWEJ nauki. Czyżby Bóg chciałby, żeby domyślili się tej nauki z 2 Koryntian 13:13?

Pomyśl czy gdybyś nie znał tego dogmatu, bo powiedzmy żyłeś od urodzenia na bezludnej wyspie to czy po przeczytaniu Biblii w tym 2 Koryntian 13:13 zaczął byś wierzyć w Trójcę?
Warto też sięgnąć do historii świeckiej, aby zobaczyć czy dostrzegamy ślady  trynitarnej nauki u pierwszych chrześcijan. Czy też dostrzec kiedy ta trynitarna nauka zaczęła się pojawiać w chrześcijaństwie?
Polecam dostępną w języku polskim książkę, historyka :
J.W. KOWALSKI  „ CHRZEŚCIJAŃSTWO „ wyd. KAW ( w wydaniu z roku 1988 szczególnie strony od 63-65 ). Oto cytat z zaledwie paroma zdaniami opisującymi  historię, wprowadzenia podwaliny pod naukę o Trójcy Świętej do chrześcijaństwa … str. 63 „ Termin homouzjos ( „ współistotny-konsubsstancjonalny” ) był neologizmem i nie występował w świętych księgach kanonicznych. Należało go więc odrzucić i takiego stanowiska bronił również Ariusz.”
Zapraszam do odczytania historycznych faktów związanych z soborem nicejskim z 325r. ne. ( opis na stronach 64 i 65 )

Wnioski co do tego kto i na ile „ chrześcijańską „ naukę trynitarną (a właściwie jej fundament) wprowadził do chrześcijaństwa pozostawiamy czytelnikom.