Czy grzech przeciwko Duchowi Świętemu potwierdza Trójcę?

Osoby opowiadające się za trynitaryzmem uważają, że jeżeli można zgrzeszyć przeciwko Duchowi Świętemu to musi być on osobą. Czy grzech przeciwko Duchowi Świętemu jest argumentem dla zwolenników Trójcy Świętej?

Zanim odpowiemy na to pytanie zapoznajmy się z trzema tekstami z trzech ewangelii, które poruszają ten temat. Zacznijmy od ewangelii Mateusza 12:31 (BT):

“Dlatego powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będą odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone”

Podobny tekst znajdziemy u Łukasza 12:10 (BT)

“Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone. “

Ostatni cytat pochodzi z  Marka 3:28,29 (BT):

 “Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone. “Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone.”

Przypomnijmy ważny dla naszych rozważań fakt, że z definicji Trójcy Świętej, wynika jednoznacznie: “W tej Trójcy nikt nie jest większy ani mniejszy. Natomiast wszystkie trzy osoby są współwieczne i sobie równe”.

Czego dowiadujemy się z tych wersetów?

Zastanówmy się. Czy zacytowane wersety potwierdzają tą dogmatyczną zasadę dotyczące równości osób w  Trójcy Świętej?

Nie, wręcz przeciwnie. Teksty wyraźnie zaprzeczają domniemanej równości Syna i Ducha. Marek zanotował bowiem: “kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone“. Podobnie wypowiada się Łukasz.

Dlaczego grzech przeciwko Synowi (rzekomej drugiej osobie Boga) różni się od grzechu przeciwko Duchowi (trzeciej osobie). Dlaczego można zgrzeszyć przeciwko Synowi a nie można przeciwko Duchowi? Na te pytania muszą sobie odpowiedzieć zwolennicy Boga w trzech osobach. Pewne jest jedno, że ta wypowiedź nie jest zgodna z zacytowaną definicją Trójcy Świętej.

Bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu nie jest zatem grzechem przeciwko odrębnej osobie Trójcy, lecz bluźnierstwem przeciwko Bogu. Zakładając, że Duch Święty jest jedną z osób rzekomej równej sobie Trójcy, twierdzilibyśmy, że Duch Święty jest ponad Panem Jezusem. Tymczasem Chrystus jasno mówi, że “Ojciec jest większy niż ja“.

Okłamywanie Ducha Świętego

W artykule “Kogo okłamali Ananiasz i Safira? ” wyjaśnialiśmy podobny temat dotyczący okłamywania Ducha Świętego. Występuje tam podobna argumentacja trynitarzy, mówiąca, że można okłamać tylko osobę, więc Duch Święty jest osobą. Jednakże zakładając, że Duch Święty jest trzecią osoba Boga to czy Ananiasz zgrzeszyłby TYLKO przeciwko Duchowi Świętemu, a nie również przeciwko Panu Jezusowi i Bogu Ojcu?

Czy logiczne jest to, że Piotr uważał, że Ananiasz zgrzeszył tylko trzeciej części Boga, a nie całej Trójcy Świętej? Zwróćmy uwagę na słowa Piotra, który w rozmowie z Ananiaszem, zanotowanej w Dziejach Apostolskich 5:3-4 powiedział “Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu“. Ananiasz w pełni świadomy patrząc Piotrowi prosto w oczy kłamał, że Bóg nie widzi tego co zrobił on i jego żona. Zapomniał, że Piotr poprzez Ducha Świętego zobaczył to co chciał mu ukazać Bóg. Ananiasz niejako zaprzeczał istnieniu Duch Świętego, którego otrzymał Piotr.

Wracając do omawianych kluczowych wersetów, czy nie jest to najmniej dziwne, że jest różna kara jest dla tych co bluźnią drugiej osobie a inna dla tych co bluźnią trzeciej osobie Trójcy. Pozostaje jeszcze kwestia –  co z Bogiem Ojcem?

Dlaczego Pan Jezus o nim w ogóle nie wspomniał? Logiczny jest wniosek, że bluźniąc przeciwko Duchowi bluźnimy właśnie Ojcu, gdyż Duch Święty jest przejawem działania Boga JHWH. Dlatego nie było potrzeby wyjaśniać jaka kara jest przewidziana za bluźnierstwo Bogu Jahwe.

Duch Boży a nie Duch Bóg

Tak więc wynika z tych fragmentów, że Duch Święty nie jest odrębną od Boga osobą.

Warto w tym miejscu zapytać czy Piotr wierzył w Boga w trzech osobach? Nie wynika to ani z jego listów, ani listów Pawła czy Jana. Piotr wierzył w takiego samego Ducha Świętego w jakiego wierzyli przez wieki jego rodacy Izraelici.

W Psalmie 51:13 czytamy (BW)

“Nie odrzucaj mnie od oblicza swego I nie odbieraj mi swego Ducha świętego!”

Czy psalmista wierzył w trzecią osobę Boga? A przecież Biblia musi stanowić jedność!

Sami katoliccy teologowie stwierdzają, że “Żaden tekst Starego Testamentu nie mówi o Duchu Bożym jako o osobie”. (Encyklopedia Katolicka, t. 4, szp. 280-282) – zobacz cytaty z “Moja biblioteczka“

Również nikt z pisarzy nowotestamentowych nie napisał, że Duch Święty to trzecia osoba Boga.

 A co mówi kontekst fragmentu z Marka 3:22-30. Zobaczmy (BW)

“22  A uczeni w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy, mówili, że ma Belzebuba, i że mocą księcia demonów wypędza demony.
23  I przywoławszy ich, mówił do nich w podobieństwach: Jak może szatan szatana wypędzać ?
24  Jeśliby królestwo samo w sobie było rozdwojone, to takie królestwo nie może się ostać.
25  A jeśliby dom sam w sobie był rozdwojony, to taki dom nie będzie mógł się ostać.
26  I jeśliby szatan powstał przeciwko sobie samemu i był rozdwojony, nie może się ostać, albowiem to jest jego koniec.
27  Nikt przecież nie może, wszedłszy do domu mocarza, zagrabić jego sprzętu, jeśli pierwej nie zwiąże owego mocarza; wtedy dopiero dom jego ograbi.
28  Zaprawdę powiadam wam: Wszystkie grzechy będą opuszczone synom ludzkim, nawet bluźnierstwa, ilekroć by je wypowiedzieli.
29  Kto by jednak zbluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, nie dostąpi odpuszczenia na wieki, ale będzie winien grzechu wiekuistego.
30  Bo mówili: Ma ducha nieczystego.”

Uczeni w Piśmie zarzucali Jezusowi, że wypędza demony MOCĄ księcia demonów, tym czasem Jezus czynił to mocą otrzymaną od Boga. Tak na prawdę to nie bluźnili Panu Jezusowi. Twierdząc, że Duch którego Jezus posiadał pochodzi od Szatana bluźnili samemu Bogu. Faryzeusze i Uczeni w Piśmie należeli do narodu wybranego i widzieli jakich dzieł dokonuje Chrystus, więc ich wina była oczywista.

W liście do Hebrajczyków 10:26-27 czytamy: “Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu pełnego poznania prawdy, to już nie ma dla nas ofiary przebłagalnej za grzechy, “.

Kontekst zatem NIC nie mówi o osobowości Ducha Świętego. Jezus jedynie poruszył w tym fragmencie grzech jakiego dopuścili się Żydzi przeciwko Bogu przecząc, że czyni cuda mocą od BOGA a nie inną osobą. Trzeba w tym miejscu wyjaśnić że ci Żydzi do których mówił Jezus nie wierzyli w osobowego Ducha więc bez sensu byłyby te słowa skierowane do nich przez Chrystusa.

Czyją mocą Jezus wypędzał demony?

Warto zastanowić się również czego dotyczyła kwestia sporna pomiędzy uczonymi w Piśmie a Jezusem. Czyż nie chodziło o to: Czyją mocą  Jezus wypędza demony?
Uczeni w Piśmie twierdzili, że moc jaką posiada Jezus pochodzi od Szatana. Jezus zwrócił uwagę, że gdyby tak było to Szatan wypędzał by Szatana co jest absurdalne.
Z uwagi na to, że nazwali moc (Marka 3:22) która pochodziła od Boga, mocą Szatana dopuścili się grzechu niewybaczalnego (Marka 3:29).

Warto zwrócić uwagę na werset 30 “Bo mówili: Ma ducha nieczystego”. Jak widać wyraźnie, nie chodziło o osobę, ale o Ducha Bożego lub szatańskiego.

Na koniec warto zwrócić uwagę na dwa teksty ze Słowa Bożego (BW):

• Nehemiasza 9:29 – “Ostrzegałeś ich, aby ich nawrócić do swego Zakonu, lecz oni podle postąpili i nie słuchali twoich przykazań i grzeszyli przeciwko twoim prawom.” – Czy prawa Boże są osobą?
• Łukasza 15:21 – “Syn zaś rzekł do niego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przeciwko tobie” – Czy niebo jest osobą?

Jak widzimy omawiane fragmenty absolutnie nie dowodzą, że grzech przeciwko Duchowi Świętemu jest dowodem na istnienie Trójcy Świętej. Wysnuwając taką tezę musimy przyjąć, że również niebo i prawo są osobami.

Na zakończenie warto zastanowić się nad poniższymi pytaniami:

• Dlaczego w Nowym Testamencie żaden z pisarzy nie wyjaśnia nauki o Bogu w trzech osobach? Przecież byłaby to całkowita nowość w stosunku do Starego Testamentu, nowość którą trzeba by było  zarówno Żydom jak i poganom wielokrotnie  tłumaczyć i wyjaśniać!
• Dlaczego duchem dysponuje Bóg Ojciec,a nie on sam – zgodnie z tym o czym czytamy w Łukasza 11:13 (BW)  “Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą”?
• Jak to wyjaśnić, że mamy modlić się „ o Ducha Św.”-  a nie do Ducha Świętego?
• Dlaczego nikt nie modlił się do Ducha Świętego?
• Czy nie jest to dziwne, że Duch Święty jest pomijany w pozdrowieniach na początku prawie wszystkich listów?

Nawet zwolennicy jak najbardziej dosłownego odczytywania i zrozumienia wszystkich tekstów biblijnych przy omawianym tekście o bluźnierstwie przeciw Duchowi Świętemu, mieliby poważny problem z obroną “równości osób” z atanazjańskiego wyznania wiary!

Czy równość osób – nie wymuszałaby “równość kary” za grzech przeciw któremukolwiek składnikowi domniemanej Trójcy Świętej?