Kim jest Sługa Jahwe?

W Izajasza 42:1  o „Słudze Jahwe” czytamy:

” Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. „

O kim mówi prorok? W przypisie do BT czytamy „NT w różnych swoich tekstach uznaje i widzi w Izajaszowym „Słudze Pańskim” proroczą zapowiedź – typ samego Jezusa Chrystusa, Mesjasza i Zbawiciela„. Nowy Testament nie pozostawia cienia wątpliwości, że chodzi w tym fragmencie o Jezusa (w zwrocie Sługa Pański a w BT II wyd. „Sługa Jahwe”). Przeczytajmy chociażby Mateusza 12:17-18 ( fragment od 15 wersetu katolicka BT wyd. II tytułuje:  Jezus „Sługa Pański”).

 „Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: Oto mój Sługa; którego wybrałem, Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. „

Czy zwrot „Sługa Pański” (w języku hebrajskim ebed ha-Elohim lub ebed Jahweh) odnosił się także do innych ludzi?

Mojżesz sługa Jahwe

W 2 Królów 18:12 (BP) Sługą Jahwe został nazwany Mojżesz  „… Nie usłuchali i nie wypełnili [tego] wszystkiego, co przykazał Mojżesz, sługa Jahwe„.  Jak widzimy Mojżesz tak jak Jezus nosił zaszczytny tytuł  sługa Pański. W książce „Sługa Jahwy w księdze Izajasza proroka”, X. Józefa Archutowskiego na stronie 98 czytamy:

Rozdział „Znaczenie „Sługa Jahwy”

Czyli zgodnie z tym co tu czytamy zwrot „Sługa Jahwy” jest zależny od Jahwe. Czy taki zwrot zatem pasuje do rzekomej drugiej osoby Trójcy Świętej jeżeli stosowany jest do ludzi (Abraham, Mojżesz, Dawid) , narodu izraelskiego a nawet królów pogańskich (Nebukadneccar)?

Jeżeli mamy wątpliwości jak rozumieć słowo Sługa to Pan Jezus wyjaśnia to dobitnie w Jana 13:16.

„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał.”

Jezus doskonale rozumie znaczenie słowa sługa co wynika z powyższej wypowiedzi. Jest w tym wersecie jeszcze jeden ważny zwrot mówiący, że wysłannik nie jest większy od tego, który go posłał.

Czyż Jezus nie jest wysłannikiem Boga Ojca? W ewangelii Jana 4:34 Jezus powiedział : „… Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło.” Gdyby Jezus był częścią Boga, czy mógłby powiedzieć te słowa? Czyż zostałby posłany czy raczej sam z własnej woli by przyszedł na ziemię? Czy przyszedłby wykonać swoje czy JEGO dzieło?

W słowniczku do Biblii Tysiąclecia II wydanie czytamy:

Słownik BT wyd. II „Sługa Jahwe”

Dlaczego (jeżeli odniesiono ten  zwrot do Jezusa w NT) napisano że „Tradycja żydowska” widzi w Nim Mesjasza? Czy kościoły trynitarne w tych fragmentach nie widzą Mesjasza? A jeżeli nie to kogo?

Jak zwrot „Sługa Jahwe” czy „Sługa Boży” rozumieli uczniowie?

W Dziejach Apostolskich  4:27 czytamy słowa odnoszące się do Pana Jezusa:

„Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z poganami i pokoleniami Izraela,”

Wcześniej w tej samej modlitwie, uczniowie nazywają króla Dawida „Bożym sługą”. „Tyś przez Ducha Świętego powiedział ustami sługi Twego Dawida: Dlaczego burzą się narody i ludy knują rzeczy próżne?”.

Jak widzimy jest w tych wersetach mowa o słudze Dawidzie oraz słudze Panu Jezusie. Nie może być więc żadnych wątpliwości, że w pierwszym stuleciu chrześcijanie nie traktowali Jezusa jako Boga, lecz traktowali Go jako sługę Boga. Taki tok rozumowania poświadcza fragment z  Dziejów Apostolskich 3:26 gdzie po raz kolejny Pana Jezusa nazwano Sługą:

„Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów „.

Czy jest to rozsądne aby ktoś będąc BOGIEM był komukolwiek posłuszny? Czy o Ojcu kiedykolwiek powiedziano, że jest sługą Jezusa tak jak Jezus jest sługą Jahwe?

O nazwaniu „Sługą Jahwe” Jezusa, pisał także Hieronim. Dr Magdalena Jóźwiak w opracowaniu „SŁUGA JAHWE W INTERPRETACJI ŚW. HIERONIMA” w przypisie 20 odnoszącym się do słowa „Sługa”, na stronie 170 wyjaśnia. Cytuje:

„20 By właściwie zrozumieć ideę zawartą w tekście Deutero-Izajasza trzeba doprecyzować rozumienie słowa „sługa”. W języku polskim, podobnie jak i w starożytnej grece, termin „sługa” (gr. doàloj) oznacza przede wszystkim status społeczny; jest on niewolnikiem, pozbawionym wolności osobistej i wszelkich praw obywatelskich. Natomiast w języku hebrajskim słowo עבד  ma nieco inne znaczenie, gdyż jest słowem relacyjnym, czyli definiującym rolę człowieka w odniesieniu do drugiej osoby i wskazującym na niższą pozycję jednej osoby względem drugiej w systemie hierarchii społecznej. W hebrajskim niewolnik też może być nazwany słowem עבד , ale nie ze względu na formę życia czy statut społeczny, lecz ze względu na relację jaka łączy go z jego panem.
Por. L. Koehler – W. Baumgartner – J.J. Stamm, Wielki słownik hebrajsko-polski i aramejsko polski Starego Testamentu, red. wyd. pol. P. Dec, I, Warszawa 2008, 725-726, nr 6567.” (pogrubienia nasze)

Autorka zwraca uwagę na to, że:

„Tytuł Sługi Jahwe (hebr. עבד ) ma w Starym Testamencie bardzo pochlebne znaczenie. Używano go w odniesieniu do osób, które Bóg powołał do swojej służby, takich jak Abraham (por. Rdz 26, 24), Mojżesz (por. Wj 14, 31; Pwt 34, 5), Jozue (por. Joz 24, 29), Dawid (por. 2Sm 3, 18; 7, 5. 8), Salomon (por. 1Krl 3, 7n) […]”

Chrystus Bóg czy Chrystus boży?

Ważnym argumentem jest również to, że będąc czyimś sługa nie jako do niego należymy. Chrześcijanie dla przykładu chociażby jak wynika to z Galatów 3:29 należą do Chrystusa.

W 1 Koryntian 3:23 (BT) czytamy, krótkie ale za to jakże dobitne słowa:

„wy zaś Chrystusa, a Chrystus – Boga”

wg. BW „Wyście zaś Chrystusowi, a Chrystus Boży„

Jak to rozumiesz? Biblia mówi, że Chrystus nie jest BOGIEM, ale jest BOŻY co stwarza poważny problem dla trynitarzy. Chrystus nie jest bowiem częścią Boga, ale do Boga należy jako jego Sługa!

Taki tok rozumowania potwierdza werset z Dziejów Apostolskich 4:26 (BT)

„Powstali królowie ziemscy i książęta zebrali się społem przeciw Panu i przeciw Chrystusowi jego„

Bóg ma swego Sługę czy posłańca w postaci  Mesjasza, którego namaścił i wyznaczył do wykonania zadania. W Izraelu praktycznie, każde dziecko służyło swemu Ojcu stąd kiedy mowa o Bogu Ojcu i Jego Synu Izraelici doskonale wiedzieli o co w tym porównaniu chodzi.

Co mówią proroctwa o Słudze Jahwe

W Starym Testamencie jest wiele proroczych fragmentów mówiących proroczo o Jezusie jako Słudze Jahwe. By się o tym przekonać wystarczy przeczytać 49 rozdział księgi Izajasza. W 5 i 6 wersecie dla przykładu czytamy  (BT):

„>Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą. A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi.”

Podobnie w Izajasza 53:11 w proroctwie o Jezusie (BW) czytamy:

„Za mękę swojej duszy ujrzy światło i jego poznaniem się nasyci. Sprawiedliwy mój sługa wielu usprawiedliwi i sam ich winy poniesie.”

Niektórzy są zdania, że Jezus był Sługą tylko w czasie jego pobytu na ziemi. Jak zatem możemy zrozumieć tekst z Hebrajczyków 8:1,2  (BW)

„Główną zaś rzeczą w tym, co mówimy, jest to, że mamy takiego arcykapłana, który usiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie,  Jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku, który zbudował Pan, a nie człowiek.  „

Jak widzimy nawet jak Jezus jest już w niebie nazywany jest sługą. Co ważne, Pan Jezus usiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie jako ten, który jest gotowy usługiwać temu co zasiada na tronie.

Reasumując. Czy nazwanie Jezusa (rzekomej drugiej osoby Boga) „SŁUGĄ JAHWE”, nie kłóci się z doktryna mówiącą, o równości trzech osób w jednym Bogu? Osąd pozostawiamy czytelnikom.