Co Pismo Święte mówi o Trójcy Świętej
Zapraszamy również na stronę antytrynitarianie.pl

W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego – Mateusza 28:19

Czy Mateusza28:19 to dowód na istnienie Trójcy?

W Ewangelii Mateusza 28:19 czytamy wg. Biblii Tysiąclecia II:

        „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.”

Zwolennicy dogmatu o Trójcy czyli trynitarianie powołują się na ten tekst, jako na dowód istnienia Boga w trzech osobach. Główne ich argumenty to:

  1. Wymienienie Ojca, Syna i Ducha Świętego w jednym wersecie ma świadczyć o objawieniu się Boga w Trójcy.
  2. Zwrot „w imię Ducha Świętego” ma udowadniać osobowość Ducha Świętego z uwagi właśnie na użycie tu wyrażenia „w imię”.

Zbadajmy zatem te trynitarne „argumenty„ w oparciu o Pismo Święte

Mówiąc kolokwialnie  argument oparty na „ wyliczance” i „wspólnym występowaniu w danym fragmencie trzech definicyjnych elementów Trójcy Świętej”, tak  naprawdę  NICZEGO  NIE DOWODZI, czy też nie udowadnia!

Definicja trynitarnego dogmatu podkreśla „ równość co do mocy i współwieczności”, a z tego tekstu  bynajmniej to nie wynika.

Dlaczego tak uważamy? Zobacz dla przykładu Dzieje Apostolskie 3:13. Czy wymienieni tu w jednym wersecie: Abraham, Izaak i Jakub są sobie równi co do mocy i współwieczności? W wielu wersetach biblijnych te trzy osoby występują razem. Czy upoważnia nas to do wyciągnięcia wniosku, że tworzą coś innego niż trzy odrębne osoby?

A co wynika z 1 Jana 5-8? Czy fakt istnienia „trzech świadków”: Ducha, wody i krwi … zgodnie poświadczających to, iż Jezus Chrystus jest Synem Bożym i Mesjaszem – to dowód na „ równość co do mocy i współodwieczność „ Ducha, wody i krwi …? Co ciekawe postawienie w roli „świadka” – krwi i wody …. nie dowodzi ich osobowości!  Również to, że poświadczają nie dowidzi ich osobowych bytów.

Wręcz przeciwnie. Dowodzi to faktu często występującej w Biblii personifikacji (przypisania osobowych cech i działań w odniesieniu do krwi czy wody). Czy zatem Duch jako świadek jest odrębną od Boga osobą postawioną na równi z wodą i krwią? A może fakt wylania Ducha na Jezusa ma poświadczać, że jest On Mesjaszem? Czy wówczas nie mamy trzech nieosobowych świadków? Więcej na temat tego wersetu w artykule „Ci trzej są jednym„.

Jakie imię

Trynitarze zapominają, że wykonać coś „w czyimś imieniu” może znaczyć tyle co zwrot „w imię czego mam to zrobić”, dla przykładu „w imię naszej wspólnej przyjaźni cię proszę”. Czy mówiąc  ” w imieniu prawa cię aresztuję” – udowadniamy istnienie jakiejś osoby o imieniu: „prawo” . Czy raczej podkreślimy fakt działania w autorytecie, na mocy obowiązującego prawa?

Pismo święte podaje przykłady takich zwrotów chociażby w Jana 5:43 (BW) gdzie czytamy:

„Ja przyszedłem w imieniu Ojca mego, a wy mnie nie przyjmujecie; jeśli kto inny przyjdzie we własnym imieniu, tego przyjmiecie”

Podobnie czytamy w 2 do Tesaloniczan 3:6 (BW).

„Nakazujemy wam, bracia, w imieniu Pana Jezusa Chrystusa, abyście stronili od każdego brata, który żyje nieporządnie, a nie według nauki, którą otrzymaliście od nas. „

Jeżeli przyjmiemy, że zwrot „w imię” dotyczy konkretnego imienia danej osoby to rodzi się pytanie  jakie imię ma Duch Święty? Jak możemy chrzcić w imię Ducha, … nie znając tego imienia?

Pismo Święte podaje imię Ojca – JHWH, oraz imię Syna – JESZUA. Nigdzie jednak nie spotykamy imienia rzekomej osoby Ducha Świętego. Czy to nie byłoby dziwne, że jeden Bóg – zakładając istnienie Trójcy – objawia setki razy dwa imiona czyli Ojca i Syna, a ani razu nie objawia imienia Ducha Świętego?

Wyjaśnić tu warto, że  określenia „ pocieszyciel” itp. zwroty , nie stanowią  imienia własnego Boga chociaż zwolennicy Trójcy próbują taką opinię forsować. Jest to tylko określenie podobnie jak  „stwórca” czy „dobry pasterz” (o rzekomym imieniu „paraklet „czy „parakletos” piszemy we wpisie „Pocieszyciel z Jana 16:26„).

Warto zobacz co na temat imienia podaje słownik Biblii Tysiąclecia. Pod hasłem „imię”, cytuje fragment:

to co w czasach  starożytnych  nie posiadało imienia …. nie  istniało….”  (oczywiście jako osoba).

Imięznaczenie

Czy z kontekstu  Mateusza 28:19 wynika, że Pan Jezus chciał objawić uczniom Boga w trzech osobach?

Nie. Pan Jezus nie mówi do uczniów, że objawi im teraz naturę Boga. Nie mówi, że objawi im Boga w trzech osobach, ale nawołuje do wyruszenia w świat by nauczać oraz udzielać chrztu.  To jest główne przesłanie wynikające z tego fragmentu. Poświadcza to końcowy 20 werset „Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”  (Mateusza 28:20 BT).  Kontekst wyraźnie wskazuje, że Jezus nie porusza tu istoty Boga, ale zleca uczniom pewne zadanie do wykonania.

Jak zatem należy rozumieć zwrot „w imię„? Zobaczmy co mówi na ten temat Słowo Boże w innych wersetach. Dla przykładu przeczytajmy Jana 10:25 (BW).

„Odpowiedział im Jezus: Powiedziałem wam, a nie wierzycie; dzieła, które ja wykonuję w imieniu Ojca mojego, świadczą o mnie;” 

Czy chodzi tutaj o imię osobiste Boga czy raczej o to, że Jezus występował w imieniu swojego Ojca? Niech każdy sam sobie na to pytanie odpowie.

 

Czy końcówka z Mateusza 28:19 to formuła chrzcielna czy trynitarna

Jak widać nie można wykorzystywać omawianego fragmentu jako dowodu na  istnienie Trójcy Świętej. Nie można również wbrew faktom, nazywać pewne zwroty „formułą trynitarną”.

Z kontekstu absolutnie nie wynika jakoby ten fragment dotyczył objaśniania uczniom troistej natury Boga.

Czy nie dziwi Cię to, że tak ważny fragment pojawia się tylko raz w czterech ewangeliach? Co jednak istotne i ciekawe w Dziejach Apostolskich takiej formuły się nie stosuje. Chrzest udzielano w imię Jezusa, co przyznano nawet w przypisie do Mateusza 28:19 w Biblii Jerozolimskiej z 2006 roku.

 

Biblia Jerozolimska

Przypis do Mateusza 28:19

Zwróćmy uwagę na zadnie – Wiadomo, że Dz mówią o udzielaniu chrztu „w imię Jezusa.

Czy nie dziwi cie to, że NIGDZIE w Piśmie Świętym NIKOMU nie udzielono chrztu posługując się tą formułą nakazaną rzekomo przez Chrystusa? Jeżeli Jezus przed wniebowstąpieniem, nakazał chrzcić wszystkie narody w “Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”, to dlaczego apostołowie i uczniowie się do tego nakazu nie stosowali?  Zwróćmy uwagę na Dzieje Apostolskie 2:38 (BW):

„I rzekł do nich Piotr: Nawróćcie się i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych. Wtedy też otrzymacie w darze Ducha Świętego. „

Dlaczego Piotr nie powiedział w dniu pięćdziesiątnicy „niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego„?

Podczas wizyty u Korneliusza Piotr również nie nakazał chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.  W Dziejach Apostolskich 10:47,48 (BW) Piotr „rozkazał ich ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa. …” (zobacz również Dzieje 8:12 oraz Dzieje 19:5 oraz artykuł dotyczący CHRZTU)
Czyżby formuła chrzcielna z Mateusza 28:19, była apostołom  nieznana?

Możliwe, że wszystkie Tobie znane przekłady zawierają zwrot „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Poniżej zebrane przez Pana Grzegorza Kaszyńskiego przekłady, które tej końcówki jednak nie zawierają:

Mt 28.19 (105 przekładów z krótszym zakończeniem)

Czy ten fragment jest oryginalny?

Niektórzy kwestionują autentyczność Mateusza 28:19. W książce Komentarz Żydowski do Nowego Testamentu, David Sytern, (Vocatio 2005 r.) w komentarzu do Mateusza 28:19 napisał:

Komentarz do Ewangelii Mateusza 28:19

Komentarz do Mateusza 28:19 strona 129, przypisy

Rozstrzygnięcie dylematu czy ten tekst jest czy nie jest autentyczny pozostawiamy naszym czytelnikom. Niemniej dla pełnego obrazu, chcemy przedstawić również argumenty osób uważających, że powyższa argumentacja z tego wpisu nie ma sensu, gdyż omawiany fragment jest tylko późniejszą wstawką  kopistów.

Dla przeciwników autentyczności tych słów zastanawiające jest np., że Euzebiusz w wielu swoich pismach cytuje ten tekst, bez tzw. formuły chrzcielnej i kilkakrotnie pomija końcową część wersetu 19. Uważają, że Euzebiusz, nie znał nakazu chrztu w imię „Ojca, Syna i Ducha Świętego” a jedynie w imię Jezusa. Poniżej cytat z „Historia Kościoła” III,

„Inni wreszcie apostołowie, narażeni na tysiączne zasadzki na swe życie, opuścili ziemię żydowską i wyruszyli na opowiadanie i nauczanie do wszystkich narodów, pełni mocy Chrystusa, który rzekł do nich: ‘Idźcie i nauczajcie wszystkie narody w Imię Moje’”

I jeszcze jeden fragment z Euzebiusza (Demonstratio Evangelica col. 240, str 136)

„Ponieważ On nie nakazał im „czynić uczniami wszystkie narody” ot tak po prostu, bez uprawomocnienia i kwalifikacji, ale z istotnym dodatkiem „w Jego imię” … Jest zatem rzeczą słuszną, że Jezus podkreślił moc ukrytą w Jego imieniu, ale zakrytą dla wielu, i  dlatego powiada do apostołów „Idźcie, czyńcie uczniami wszystkie narody w imię moje„”.

W sumie Euzebiusz 18 razy nawiązuje do Mateusza 28:19 i konsekwentnie poza 5 miejscami, pomija słowa o Ojcu i Duchu Świętym. Te 5 rzekomych cytatów Powstało po roku 325 już po soborze w Nicei.

Co mówią manuskrypty?

Ci którzy uważają słowa z Mateusz za nieautentyczne zwracają również uwagę na to, że niektóre manuskrypty greckie Ewangelii Mateusza, pochodzące sprzed IV wieku (tzw. przed nicejskie) nie posiadają końcowych słów z rozdziału 28.  Możemy tu wspomnieć o tekście synaicko-syryjskim, który nie posiada tego zakończenia, a który kończy się na Mt 28:16. Podobnie brak jest fragmentu od Mt 28:15 do Mk 1:17 w greckim kodeksie „C” (Efrema).

W sumie na 29 rękopisów, tylko w czterech znajdujemy słowa: „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Podkreślmy, że te kopie zostały sporządzone po soborze w Nicei po roku 325.

Grzegorz Kaszyński w swoim opracowaniu o wersecie z Mateusza 28:19 zauważa jak poniżej.

Grzegosz Kaszyński o Mateusza 28:19Te 4 manuskrypty „ponicejskie” to: Kodeks Watykański (język grecki), Kodeks Synaicki (język grecki), Codex Vercellensis (język łaciński) i Kodeks Schøyen 2650 (język koptyjski).

Za zgodą autora opracowania udostępniamy pełne opracowanie na temat Mateusza 28:19 z dzieła Szem-Toba w linku poniżej:

Grzegorz Kaszyński – Krótki logion w Mateusza 28.19,20 SzTb 21-05-2022

W jednym z komentarzy, zwrócono uwagę, na jeszcze jeden argument przemawiający przeciwko chrzczeniu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego:

 “chrzest jest nierozerwalnie związany ze śmiercią Chrystusa. … Ani Ojciec, ani Duch Święty nie umarł. Jak mówi Pismo: ‘[jesteśmy] pogrzebani z Nim [Jezusem] w chrzcie’, nie z Ojcem i Duchem Świętym (Rzymian 6:3-5)

Trudno się z tym nie zgodzić, że chrzest w formuje trynitarnej wypacza sens podany przez Pawła w liście do Rzymian.

W jakim języku napisał Ewangelię Mateusz?

Wcześni historycy tacy jak Papiasz, Orygenes, Euzebiusz, czy Hieronim w swoich opracowaniach wspominają o istnieniu Ewangelii Mateusza napisanej po hebrajsku. Dla przykładu Papiasz napisał, że „Mateusz zebrał wyroki w języku hebrajskim, a każdy przetłumaczył je najlepiej jak umiał”.

Euzebiusz z Cezarei w Historii Kościoła o męczennikach palestyńskich cytuje Orygenesa:

„Na podstawie tradycji dowiedziałem się w sprawie czterech Ewangelii, które jedynie jako niewątpliwe uznaje Kościół Boży istniejący pod niebem, że pierwszą z nich pisał dawniej celnik, a potem apostoł Jezusa Chrystusa, Mateusz, że wydał ją dla wiernych pochodzenia żydowskiego, a pisał w języku hebrajskim.

Czy taki tekst w języku hebrajskim się zachował? Tak. Dostępnych jest 10 rękopisów od Szem Towa, który ten tekst zawiera. W Polsce możemy tekst hebrajski oraz jego tłumaczenie znaleźć w książce „Ewangelia Św. Mateusza po hebrajsku”, wydawnictwo Petrus 2017 r. Z języka  hebrajskiego na polski przetłumaczył tekst Eliyazar Ben Miqra. Poniżej interesujący nas fragment:

Mateusza Szem TowaW książce Piotra Goniszewskiego „Jezus zwany Mesjaszem, co się tłumaczy Chrystus” (MtShemTob 1,17): Socjoretoryczna analiza Ewangelii dzieciństwa z hebrajskiej Ewangelii wg św. Mateusza (ShemTob)”  wydanej w 2021 przez  Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego czytamy w wersecie 19 i 2o:

„Idźcie i uczcie ich wypełniać wszystkie słowa, które przekazałem wam na wieki.”

Wcześniej przez wiele lat naukowcy sądzili, że jest to tłumaczenie na hebrajski greckiego manuskryptu. W roku 1987 George Howard udowodnił niezbicie, że Ewangelia od Szem Towa nie jest tłumaczeniem. Jest to tekst napisany po hebrajsku! Howard uważa, że hebrajszczyzna używana w tekście Szem Towa ma cechy języka używanego w I wieku po Chrystusie (księga Syracha, pisma z Kumran).

Co sądzą o tym tekście bibliści?

Co zastanawiające, Atanazy, Ojciec Kościoła z IV wieku, wielki zwolennik Trójcy, który  próbował dowodzić z Pisma Świętego jej istnienie, nie powołał się na tekst z Mateusza 28:19.

Dlaczego Atanazy nie wykorzystuje tego  fragmentu w swojej trynitarnej argumentacji. Fragmentu, który jest dzisiaj koronnym argumentem dla wielu zwolenników Boga w trzech osobach?

Może dlatego, że tego tekstu nie znał? W książce VORGRIMLER, Sacramental Theology (str. 102,106), zauważono:

„Istnieją dwie wypowiedzi Jezusa dotyczące chrztu, jednak obie nie są sformułowaniami pochodzącymi od samego Jezusa, tylko reprezentują późniejszy etap rozwoju, tj. Mateusza 28:19, które wyraźnie powstało pod wpływem liturgii i Marka 16:16 z nieoryginalnego zakończenia Ewangelii Marka z drugiego stulecia. (…) Późniejsze rozszerzenie — „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mat 28:19) — jest trynitarnym rozwinięciem chrystologicznego wyznania.

Ksiądz bp Kazimierz Romaniuk w „Sakramentologia biblijna”, (Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1994, s. 19), zauważa:

„Znacznie częstsze są w Nowym Testamencie wzmianki o chrzcie w imię Jezusa lub w imię Pana Jezusa  (…). Niewykluczone więc – to opinia większości dzisiejszych egzegetów – że formuła trynitarna jest tworem nieco późniejszym (…)”

Podobnego zdania są:

  • Adolf von Harnack, –  „nie są to słowa Pana” („Dogmengeschichte”, t. 1, s. 68).
  • E. Knupfer: „Uderzający kontrast i nielogiczna wewnętrzna niespójność tego zapisu (…) nasuwa podejrzenie o umyślnym skażeniu [tekstu] na korzyść nauki o Trójcy („The Question of the Trinity and Mat. 28.19”, Fraternal Visitor, June 1924, s. 147, 151).
  • Edmund Schlink: „Nakaz chrztu w formie zawartej w Mateusza 28:19 nie może być historycznie pierwotnym chrztem chrześcijańskim. Należy co najmniej przyjąć, że tekst został przekazany w postaci rozszerzonej przez Kościół („The Doctrine of Baptism”, Saint Louis – New York, 1972, s. 28).

Osoby zainteresowane tematem zapraszam do zapoznania się z artykułem poniżej:

Czy obecność słów „W IMIĘ OJCA I SYNA I DUCHA ŚWIĘTEGO” niezbicie dowodzi ich oryginalności?

  Sobór w Nicei a Mateusza 28:19

Nawet trynitarze zdają sobie sprawę, że to, co uchwalono na soborze w Nicei miało ogromny wpływ na późniejszy rozwój chrześcijaństwa.  Wpływ na pisane przez skryby teksty i poprzez  nacisk na nich ze strony hierarchów kościelnych, czy nawet samego Konstantyna.

Z tego co nam wiadomo po soborze w Nicei, Konstantyn dla potrzeb kościoła zamówił sporządzenie pięćdziesięciu egzemplarzy Biblii, które to mieli przepisywać „najlepsi” ówcześni kopiści pod kierunkiem Euzebiusza z Cezarei (podobno Kodeks Watykański i Synajski to ich dzieło). Wiele starszych manuskryptów zniszczono bezpowrotnie, co uniemożliwiło ich porównanie z nowymi kodeksami.

Przykładem prób „potwierdzenia” dogmatu o Trójcy poprzez nieautentyczną „wstawkę” może być 1 Jana 5:7.  W przekładzie Biblii Gdańskiej próbowano „przemycić” poniższy tekst:

„Gdyż trzej są Ci, którzy świadczą w Niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty; a Ci trzej są jednym”

Jak pisaliśmy w artykule „Ci trzej są jednym.

„Historię tej wstawki przedstawił B. Metzger w dziele A Textual Commentary on the Greek New Testament (1975, ss. 716-718), gdzie wyjaśnia, iż po raz pierwszy pojawiła się w traktacie Liber apologeticus z IV w., a od VI w. występuje w odpisach Wulgaty i starołacińskich przekładów Biblii.”

W przypisie do tego wersetu katolicka Biblia Tysiąclecia wyd. IV przyznano co do tych słów, że:

brak w najstarszych rękopisach gr. i w najstarszych przekładach. Nie spotykamy ich również w ważniejszych kodeksach Wulgaty. Prawdopodobnie stanowiły one marginesową glosę, później w niektórych kodeksach włączoną do tekstu”.

Obecnie (poza Biblią Gdańską starą i nową) wszystkie znane nam nowsze tłumaczenia  uznają te słowa za nieautentyczne i nie zamieszczają ich w tekście głównym.

Wnioski

Jak byśmy na omawiany tekst nie spojrzeli, to trudno zgodzić się z opinią, że jest on jednoznaczny, jak również jak wielu  twierdzi „przygniatający”.

Jeżeli uznamy, że fragment z Mateusza 28:19 jest autentyczny to i tak budzi on duże wątpliwości interpretacyjne.  Analizując ten fragment warto zadać sobie pytania:

  • Czy uczniowie Jezusa, w tym apostołowie, chociaż raz ochrzcili kogoś używając słów „Chrzczę cię w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego„. Dlaczego nie stosowali się do tego nakazu i chrzcili w imię Jezusa Chrystusa?
  • Czy fragment zwraca uwagę na osobiste imiona osób rzekomo wchodzących w skład Trójcy? Czy raczej chodzi tu o podobny sens jak u Filemona werset 9 (KUL) „to jednak raczej proszę w imię miłości
  • Co mówi kontekst Mateusza 28:19? Czy wynika z niego, że Pan Jezus chciał w ten sposób objawić uczniom Boga w trzech osobach?
  • Zastanów się, czy słowa z Mateusza 28:19 to rzeczywiście formuła trynitarna czy raczej chrzcielna? Jeżeli chrzcielna to dlaczego się do niej później nie stosowano?
  • Czy ta formuła pasuje do znaczenia chrztu, czyli zanurzenia w życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa? (Rzym. 6:3)
  • Czy z uwagi na fakt, że omawianego zwrotu nie znajdujemy w manuskryptach pisanych przed  soborem w Nicei nie czyni tego tekstu niepewnym?

Wnioski jak również przemyślenia pozostawiamy czytelnikom.

Temat chrztu (zanurzenia) omawiamy we wpisie – Chrzest.

Subscribe
Powiadom o

58 komentarzy
Najczęściej głosowano
Od najnowszych Od najstarszych
Inline Feedbacks
Wyświetl wszystkie komentarze
Ania
5 listopada 2024 22:51

Witam. OIdniose sie do kilku argumentow z tego artykulu. Mówiąc kolokwialnie argument oparty na „ wyliczance” i „wspólnym występowaniu w danym fragmencie trzech definicyjnych elementów Trójcy Świętej”, tak naprawdę NICZEGO NIE DOWODZI, czy też nie udowadnia! Definicja trynitarnego dogmatu podkreśla „ równość co do mocy i współwieczności”, a z tego tekstu bynajmniej to nie wynika. Dlaczego tak uważamy? Zobacz dla przykładu Dzieje Apostolskie 3:13. Czy wymienieni tu w jednym wersecie: Abraham, Izaak i Jakub są sobie równi co do mocy i współwieczności? W wielu wersetach… Czytaj więcej »

Smiertelny
3 sierpnia 2024 17:07

 Bardzo ciekawy tekst. Być może macie rację i ten fragment jest dodatkiem. Zgadzam się jednak również z komentarzami Roberta i Andrzeja. Biorąc pod uwagę np. „Didache” wychodzi na to, że tą formułę musiano by zmieniać w wielu różnych tekstach. Admin napisał: „Rzeczywiście w Didache jest taki tekst niemniej „Główny grecki rękopis Didache (Hierosolymitanus 54 = H54) pochodzi z 1056 r. Został odkryty w 1873 r. i opublikowany w 1883 r. przez Filoteosa Bryenniosa”. Shawn J. Wilhite, „Didache,” wyd. John D.… Czytaj więcej »

Marek Piotrowski
12 lutego 2024 16:39

Artykuł pod tezę, a nie teza wynikająca z argumentów biblijnych. Głównym „dowodem” są cytaty z książek antytrynitarystów 🙂

Tatiana.
26 listopada 2023 16:17

Bardzo się cieszę z powyższych wyjaśnień, zgadzam się z nimi i wierzę tak samo, że jest tylko jeden chrzest na przebaczenie grzechow- w Imię Jezusa Chrystusa. Bardzo chciała bym poznać Waszą społeczność.Tatiana.

Robert
6 kwietnia 2023 13:42

Zdaniem niektórych rzeczników trynitaryzmu Mat.28:19 „Przypuszczalnie najdobitniejszym skazaniem boskiej trójjedyności jest słynne ewangeliczne wezwanie, ustanawiające formułę chrztu: Idźcie…”. Według nich: ” …słowa te świadczą, iż trzy osoby Bóstwa maja „imię” [liczba pojedyncza !], co wyraźnie sugeruje ich jedność w kwestii charakteru i natury. Pismo Święte świadczy w ten sposób, że te trzy święte istoty maja jedno imię, gdyż jednakowo uczestniczą w boskim charakterze”. Tak, czy inaczej werset ten uchodzi za: „trynitarną formułę chrztu”. Według nich trzy różne osoby, mają j… Czytaj więcej »

Andrzej
28 lutego 2023 16:44

Didache, pierwsza połowa IIw: (…)Jeżeli zaś nie masz ani jednej, ani drugiej (w ilości dostatecznej), wylej na głowę trzy razy wodę w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego(…). Ignacy Antiocheński ur. ok. 30r. List do Filadelfian rozdział IX: (…)But the Gospel possesses something transcendent [above the former dispensation], viz. the appearing of our Saviour Jesus Christ, His passion, and the resurrection itself. For those things which the prophets announced, saying, „Until He come for whom it is reserved, and He… Czytaj więcej »

makinero
17 kwietnia 2022 16:49

Jestem żywym przykładem ANTYTRÓJCY, jednak ten Chrzest w imię Ojca, Syna, i Ducha może mieć sens w przypadku jeśli imię oznacza AUTORYTET (warto zwrócić uwagę też na Pisma STAREGO TESTAMENTU, dotyczące autorytetów.
Jest wiele przykładów chrzczenia „duchem świętym” Podam kilka przykładów:

(Mt 3:11)
(Dz 1:5)
(Dz 2:1)
(Dz 2:4)

chryzolit
16 lutego 2022 20:48

Witam. Temat ciekawie zaprezentowany. Zacytuje cytat z początku tego opracowania. Mówiąc kolokwialnie argument oparty na „ wyliczance” i „wspólnym występowaniu w danym fragmencie trzech definicyjnych elementów Trójcy Świętej”, tak naprawdę NICZEGO NIE DOWODZI, czy też nie udowadnia!Definicja trynitarnego dogmatu podkreśla „ równość co do mocy i współwieczności”, a z tego tekstu bynajmniej to nie wynika. Dokładnie tak,dlatego rozumię,że jak ktoś miał udzielony chrzest [świadomy] na podstawie zapisu.Mat.20-19. Idzcie tedy i czyncie uczniami wszystkie narody,chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha świętego To nie… Czytaj więcej »

zbyszek
13 lutego 2022 10:36

Mam pytanie,czy mozna modlic sie bezposredno do Pana Jezusa?zbyszek

Marti
6 maja 2020 12:11

W swym artykule dopuszczacie możliwość, że słowa z Mateusza 28:19 są „późniejszą wstawką dokonaną przez trynitarzy”…Czy nie zastanawiało Was jednak to, że nawet w nietrynitarnym przekładzie biblijnym Świadków Jehowy (w przekładzie „Nowego Świata”) te słowa występują? Przekład ten nie wahał się usunąć innych fragmentów biblijnych, których brak w najstarszych manuskryptach czy kodeksach …choćby początku 8 rozdziału ewangelii Jana.Skoro nawet antytrynitarze w swym przekładzie Biblii zostawiają te słowa..to czy nie dowodzi to tego, że to nie „późniejsza wstawka trynitarzy”. Co o… Czytaj więcej »

Henryk Suchecki
4 sierpnia 2019 12:18

Nie wiem skąd ludzie w tym tekście biorą że ośrodkiem zanurzenia ma być woda, mając na uwadze że greckie słowo na ablucję jest podobne ale całkiem inne tak jak w języku polskim jest ze słowem może i morze. Tradycja jest tak silna i w tym miejscu przeorała umysły naprawdę głęboko. Ludzi wpuszcza się na bezdroża zdaniami sloganami Np kiedyś dla Żyda i teraz czasem także wyznanie Pana Jezusa jako Mesjasza było wykluczeniem z środowiska w którym żył i pracował stawał… Czytaj więcej »

Alexander
16 czerwca 2019 09:37

Dla mnie, tekst w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego jest „dodatkiem” a nie słowami Jezusa. Trzeba jednak dokładnie zbadać temat. Polecam książkę „ Przeinaczanie Jezusa”, która fachowo to omawia. Jeżeli nie ma tych słów w manuskryptach sprzed II w. To powinno to ludzi myślących zastanowić. A gdy dodamy do tego fakt, ze NIKT takiego chrztu nie udziela to powinno nas mocno zaniepokoić. Jeżeli nawet pierwsi zwolennicy teorii trynitarnej nie podają tego fragmentu w brzmieniu trynitarnym to czy obecni… Czytaj więcej »

Sylwia
1 września 2017 12:04

Odpowiadam Tym którzy mają z tym problem kim i czym jest Duch Święty a więc jest niczym innym jak siłą Życiową którą nie zamkniemy w schemacie Imienia czy Osoby. Człowiek w Raju był doskonały teraz niestety nie jest.., Sylwia z Gdańska

Robert
11 sierpnia 2016 15:33

Argumentując pomijanie lub osłabianie Mt 28,19 przy użyciu Didache i Euzebiusza, proszę sprawdzić z którego wieku pochodzą potwierdzone kopie Euzebiusza. Jeśli Didache jest starsze, choć rękopisy pochodzą z XI w, to Euzebiusz pisał później a kopie jego prac pochodzą też chyba z ok X w. Kolejny element to cytowanie Euzebiusza „wyrywkowo”. W innych jego dziełach jest formuła z Mt 28.19 zwana trynitarną. Jeśli we wszystkich przekładach, nawet nietrynitarnych Mt 28,19 brzmi tak samo, to dlatego, że nie ma dowodów na… Czytaj więcej »

Bożena
4 czerwca 2016 20:15

To jeśli Duch Św. nie jest osobą, to jak wytłumaczyć teksty biblijne mówiące np., że można go okłamać Dz.AP 5:3-4, czy zasmucić Ef 4:30 ? Niby to miałam poukładane, ale chyba potrzebuję pomocy, bo pewne pytania wciąż się pojawiają. Jeśli nie osobą, to czym jest Duch? Z Ks. Rodz. ”a Duch Boży unosił się ponad wodami”. Unosiło się co? Czy nie narzuca się myśl, że TO co sie unosiło było świadome i inteligentne. Może to jakiś przejaw Boga? Jego …Życie… Czytaj więcej »

Amadeo Dion
19 maja 2015 04:41

Witam, Sladow tego wersetu prawdopodobnie trzeba szukac u Hieronima ze Strydonu. To on tlumaczyl Biblie z hebrajskiego i greckiego na lacine. Z tego powstala Vulgata. Tamplierzy widzieli o starych tekstach, o rekopisach w ktorych sie nie wspomina o zadnej Trojcy, dlatego byli tepieni i oskrzani o herezje, dlatego ich niszczono. W bibiliotece Watykanu sa takie rekopisy ale sa niedostepne, nu bo i jak by mogly byc dostepne? Co by sie dzialo wtedy z kosciolem Rzymskim gdyby sie ujawnilo ze tego… Czytaj więcej »

Najchętniej czytane:
Wybierz interesujący cię werset
Prenumeruj
Bądź na bieżąco z nowościami
Nowe artykuły