Pan, Mesjasz i Sędzia

Wielokrotnie na kartach Pisma Świętego znajdujemy potwierdzenie, że Jezus jest naszym Panem, Mesjaszem oraz Sędzią.

Czy jest to równoznaczne z tym, że jest częścią Trójcy?

Zwolennicy tego dogmatu często używają takiego argumentu, że skoro Jezus Jest Panem i Sędzią, to jest Bogiem, którego to Boga Biblia, również przedstawia jako Pana i Sędziego.

Wydaje się to być mocnym argumentem, ale tylko do momentu, kiedy weźmiemy do ręki Pismo Święte i sprawdzimy czego ono nas uczy w tym temacie.

Podstawowe pytania, na które musimy sobie odpowiedzieć to: czy Jezus jest Panem sam z siebie?, czy zwrot Pan lub Sędzia dotyczą tylko Boga? oraz co wynika z błędnego tłumaczenia w Pismach starotestamentowych JHWH na PAN?

Kto uczynił Jezusa Panem, Mesjaszem i Sędzią?

Nie musimy się tego domyślać. W Dziejach Apostolskie 2:36, (BP) apostoł Piotr podczas swojej mowy w  dniu pięćdziesiątnicy wyjaśnia:

„Niech więc nikt w Izraelu nie ma żadnej wątpliwości, że Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, Bóg uczynił  Panem i Mesjaszem”

Z którego byśmy przekładu nie korzystali, to sens jest jednoznaczny: Bóg uczynił Jezusa zarówno Mesjaszem jak i Panem (Kyrios).

Czy nie wynika z tego, że Bóg, nadający tytuły i przywileje innym,  jest na wyższej pozycji niż ten, który te tytuły otrzymuje?

Jeżeli Bóg uczynił Jezusa Panem to zakładając rzekomą „Trójcę”, Jezus będący (jak by na to nie patrzeć) owym Bogiem,  musiałby sam siebie uczynić tymże Panem. W takim przypadku od strony sensu, werset z Dziejów Apostolskich 2:36 byłby nielogiczny i sam w sobie sprzeczny.

Piotr przekonuje jednak w swoim wystąpieniu, że Jezus nie jest samozwańczym Mesjaszem, gdyż to Bóg Go wywyższył i postawił na tak zaszczytnej pozycji!

Bóg wielce go wywyższył

Taki tok rozumowania potwierdza Paweł w liście do Filipian 2:9-11 (BW)

„Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię.  Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią. I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca. „

Jak wynika również z tego fragmentu, to Bóg wywyższa Jezusa i wyznacza go Panem … ale wszytko się dzieje „ku chwale Boga Ojca”!

List do Hebrajczyków 5:4,5 naucza, że inne tytuły Pana Jezusa takie jak chociażby „arcykapłan”, również zostały mu nadane przez Boga.

„I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron. Podobnie i Chrystus nie sam siebie okrył sławą przez to, iż stał się arcykapłanem, ale [uczynił to] Ten, który powiedział do Niego: Ty jesteś moim Synem, jam Cię dziś zrodził”

Gdyby Jezus był częścią trójjedynego Boga, to czy nie sam sobie by taki tytuł nadał? Wszakże rzekoma „Trójca” to jeden Bóg jak głosi trynitarna doktryna.

Czyja nauka

Pismo Święte  nie naucza tego, że Jezus i Ojciec tworzą jednego Boga! Gdyby tak było Jezus nie wypowiedział by słów znanych nam z Jana 7:16-18 (BT):

„Odpowiedział im Jezus mówiąc: Moja nauka nie jest moją, lecz Tego, który Mnie posłał. Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie samego. Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie samego. Kto mówi we własnym imieniu, ten szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały tego, który go posłał, ten godzien jest wiary i nie ma w nim nieprawości. „

Powyższy wywód byłby bez sensu zakładając, że Jezus jest częścią Boga! Na uwagę zasługuje również informacja, że Pan Jezus został posłany. Gdyby był częścią Boga to nie mógłby być przez kogokolwiek posłany, gdyż byłaby to Jego (Boga) osobista decyzja!

Tak więc mamy kolejne pytanie: czy posłaniec i posyłający są sobie równi? Nie musimy się tego domyślać. To, że Jezus nie jest równy Bogu i ma nad sobą zwierzchnika wynika jasno z 1 Koryntian 11:3 (BT):

„Chciałbym, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, mężczyzna zaś jest głową kobiety, a głową Chrystusa – Bóg„

Powyższe słowa zostały wypowiedziane wtedy, kiedy  Jezus przebywał już w niebie ze swoim Ojcem. Jeżeli Jezus ma nad sobą „głowę” jak donosi Pismo to nie ma mowy o równości osób, o których głoszą trynitarze!

Bóg ponad wszystkim

Dobitnie potwierdza to Paweł w 1 liście  do Koryntian 15:24-28, z których to słów wynika, że po wykonaniu zadania przez Jezusa będzie on poddany Bogu (cytat z BT).

„Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy.
Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć. Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał.
A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.”

Czytając te słowa warto zastanowić się nad zwrotem: „Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał„.

Jak z tego jasno wynika Syn jest poddany Ojcu, ale Ojciec nigdy nie był i nie będzie poddany NIKOMU! Mamy również ważą informację mówiącą że tym, który poddał na pewien czas wszystko swojemu Synowi jest BÓG. Nigdzie w Piśmie nie znajdziemy informacji przeciwnej jakoby cokolwiek zostało poddane przez kogokolwiek Bogu!

Zwrot Pan w odniesieniu do Jezusa

Zastanówmy się teraz nad drugą kwestią, a mianowicie: Czy użycie tytułu Pan (Kyrios) w stosunku do Jezusa nie poświadcza jego równości z Bogiem?

Nie ulega wątpliwości fakt, że słowo „kyrios” tłumaczone na Pan stosowane jest nie tylko do Boga oraz Jezusa, ale również do zwykłych ludzi, jak to wynika z poniższych wersetów:

Efezjan 6:5 „Słudzy, bądźcie posłuszni panom na ziemi, z bojaźnią i ze drżeniem, w prostocie serca swego, jak Chrystusowi,”

Efezjan 6:9 „A wy, panowie, postępujcie względem nich tak samo, zaniechajcie groźby, wiedząc, że zarówno wy, jak i oni mają Pana w niebie i że On nie ma względu na osoby.”

Jan 12:21 „Ci tedy podeszli do Filipa, który był z Betsaidy w Galilei, z prośbą, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć.”

1 Piotra 3:6 „Tak Sara posłuszna była Abrahamowi, nazywając go panem. Jej dziećmi stałyście się wy, gdy czynicie dobrze i niczym nie dajecie się nastraszyć.”

Jak widzimy użycie słowa Pan (Kyrios) nie oznacza automatycznie, że chodzi o Boga, gdyż zależy to od kontekstu. Co ciekawe w Efezjan 6:9 użyto tego właśnie słowa zarówno do ludzkich Panów jak również Pana w niebie.

Z uwagi na to, że Jezus wykupił nas (jako niewolników grzechu)  własną krwią, to nie ulega wątpliwości, że należymy do niego, a On jest bezsprzecznie naszym Panem.

Jeden Bóg i jeden Pan

Czy jednak oznacza to że jest równy Bogu? Nie, co jasno wynika z 1Koryntian 8: 5-7:

„A choćby byli na niebie i na ziemi tak zwani bogowie — jest zresztą mnóstwo takich bogów i panów — dla nas istnieje tylko jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan Jezus Chrystus, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy. …” (BT)

Jak widzimy jest JEDEN Bóg (nasz Ojciec) oraz jeden Pan, którego tenże Bóg Panem dla nas ustanowił. Czytamy o tym wyraźnie w Dziejach Apostolskich 2:36 (BW)

„Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście”

Biblia wyraźnie rozgranicza ustanowionego przez Boga dla nas Pana (Jezusa) … od Boga Ojca, o którym w liście do Efezjan 4:5,6 (KUL) mówi jako o JEDNYM:

Jeden [jest] Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden [jest] Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, poprzez wszystkich i we wszystkich.

W jakim celu Paweł rozdziela jednego Boga od naszego Pana jeżeli chodziłoby o Boga w rzekomej Trójcy Osób? Nie wspomnę już, że pominięto tutaj całkowicie rzekomą trzecią osobę za jaką trynitarze uważają „Ducha Świętego”!

Pośrednik między Bogiem a ludźmi

Uznając Jezusa za  Pana zyskujemy w nim „pośrednika” pomiędzy BOGIEM a ludźmi co wynika z 1 Tymoteusza 2:5 (BT):

” Albowiem jeden jest Bóg,  jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus”

Wyklucza to domniemanie, że jest on Bogiem, gdyż wówczas musiałby pośredniczyć sam do siebie!

Podobna myśl wynika z ewangelii Jana 14:6, gdzie czytamy, że Pan Jezus jest drogą do celu czyli do naszego Ojca a więc nie może być tymże celem!

„Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie„

Jezus wykupując nas z niewoli stał się naszym Panem prowadzącym nas do swojego Ojca.

Nie stał się jednak Panem równym JHWH co sugerują trynitarze poprzez błędne tłumaczenia w przekładach trynitarnych w Starym Testamencie, JHWH na PAN.

Czy JHWH a PAN to to samo?

Takie uproszczenie jest niedopuszczalne. Ma ono bowiem na celu doprowadzenie do usunięcia biblijnego Imienia Boga (JHWH) z Pisma Świętego, co kościół bez żadnej bojaźni jawnie dokonuje. Oto przykład:

W Biblii Tysiąclecia we wstępie do wydania II gdzie Imię Boże w formie Jahwe występuje kilka tysięcy razy napisano:

„Wprowadzamy dalej wszędzie Boże Imię Jahwe tam gdzie dotąd ….. czytaliśmy zastępcze imię „Pan”, nie będące przekładem tego Imienia Bożego” (zobacz skan tego fragmentu)

Ale już w przekładzie III BT zmieniono to podejście i powrócono do formy „Pan”:

„… w niniejszym wydaniu wprowadza się w miejsce wyrazu JAHWE, stosowanego w dwóch pierwszych wydaniach BT, tradycyjne zwroty „Pan” lub „Pan Bóg” …” (zobacz skan tego fragmentu)

Każdy, kto zajrzy do konkordancji Stronga stwierdzi, że JHWH a Pan (Adonai) to dwa różne hebrajskie słowa, które należałoby inaczej tłumaczyć ( יהוהH3068 /Jahwe/, שׁבH342 /Adonai/).

Potrzebę właściwego tłumaczenia dobrze widać na przykładzie Psalmu 110:1,2:

„Psalm Dawida. Powiedział Pan do mojego Pana: Usiądź po mojej prawej stronie, a ja Twoich wrogów położę jako podnóżek dla stóp Twoich.”

Przyznamy, że trudno zgadnąć o co w takim tłumaczeniu chodzi. Jakże inny sens ten werset ma jednak w BT II wydanie, lub wydanie KUL.

„Wyrocznia Jahwe dla Pana mego: „Siądź po mojej prawicy, aż Twych wrogów położę jako podnóżek pod Twoje stopy” (BT II)

„Wypowiedź Jahwe dla Pana mojego: «Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich za podnóżek nóg twoich». Jahwe z Syjonu:” (KUL)

Jak widzimy, różnica jest zasadnicza.

Jak wiemy, powyższe słowa są Bożym proroctwem odnoszącym się do Pana Jezusa (zob. Mateusza 22:42-45).

Bóg ustanawia zatem –  zgodnie z zapowiedzią – przyszłego Mesjasza Panem nie tylko Dawida, ale i nas wszystkich.

Kto jest Sędzią?

Podobnie jak ze słowem „Pan” jest ze zwrotem „sędzia„, stosowanym zarówno do Boga, Jezusa jak i ludzi.

Psalm 7:12 „Bóg jest sędzią sprawiedliwym. I Bogiem karcącym każdego dnia.”Dzieje Ap. 13:20 – […] A potem dał im sędziów, aż do proroka Samuela.

W Dziejach Apostolskich 10:42 (BW) czytamy, że Pan Jezus jest również  sędzią ustanowionym przez Boga:

„Przykazał nam też, abyśmy ludowi głosili i składali świadectwo, że On jest ustanowionym przez Boga sędzią żywych i umarłych”

Czy zwróciłeś uwagę na to, że zmartwychwstały Jezus kazał swoim naśladowcom głosić, że został „ustanowionym przez Boga Sędzią„!

Takie oświadczenie nie miałoby żadnego sensu (przy założeniu Trójcy), gdyż jako druga osoba Boga zawsze byłby sędzią.

Jezusowi sądzenie powierzył jednak Bóg, o czym czytamy jasno w ewangelii Jana 5:22:

„Bo i Ojciec nikogo nie sądzi, lecz wszelki sąd przekazał Synowi.”

Jak rozumiesz słowa „wszelki sąd”?  Osądzenie przez Jezusa potwierdza także Paweł, w liście 2 do Koryntian 5:10 (BW).

„Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe. „

Dobrze komponuje to z przypowieścią Jezusa o „owcach i kozłach”. Po swoim przyjściu, nie kto inny jak Pan Jezus dokonuje osądu oddzielając sprawiedliwych od tych, którym tylko wydawało się że są sprawiedliwi. Pomimo tego, że niektórzy uważają, że dokonywali „potężnych dzieł”, spotykają się z niepomyślnym osądzeniem.

Jezusa jako sędziego, przedstawia również księga Objawienia  19:11 (BW).

„I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział nazywa się Wierny i Prawdziwy, gdyż sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy.„

Bóg osądzi świat poprzez Jezusa

To, że przyszły Mesjasz, dostanie władzę sądzenia zapowiedziano proroczo w Izajasza 11:4 (BW).

„Lecz według sprawiedliwości będzie sądził biednych i według słuszności rozstrzygał sprawy ubogich na ziemi. Rózgą swoich ust będzie chłostał zuchwalca, a tchnieniem swoich warg zabije bezbożnika.„

O ustanowieniu Jezusa sędzią, czytamy  chociażby w Dziejach Apostolskich 17:31:

„Gdyż wyznaczył dzień, w którym będzie sądził świat sprawiedliwie przez męża, którego ustanowił, potwierdzając to wszystkim przez wskrzeszenie go z martwych.”

Jak widzimy naczelnym Sędzią jest niezmiennie Bóg. Z wersetu powyżej jednak wynika, że będzie On sądził świat nie osobiście, ale poprzez Pana Jezusa!

Podobną myśl znajdziemy w Rzymian 2:16 (BT) gdzie czytamy

„Będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa.”

Jak widać Sędzią jest Bóg, który będzie nas sądził poprzez swojego Syna Jezusa. Pan Jezus, sędzią nie jest sam z siebie, ale został do tej roli wyznaczony podobnie jak królowie lub prorocy w Starym Testamencie.

Czy to, że Salomon był sędzią w Izraelu stawia go na równej pozycji z Bogiem?

Podobnie Bóg i Jezus to Sędziowie, ale i dwie różne osoby o różnych możliwościach. Bóg ustanawia sędzią Jezusa, ale NIGDZIE nie znajdziemy ani jednej wzmianki, że ktokolwiek, czymkolwiek ustanowił suwerennego BOGA!

Takie stwierdzenie byłoby po prostu bluźnierstwem.

Pomyśl, czy Boga Najwyższego można wyznaczyć do wykonania jakiegoś zadania? Czy można go ustanowić Sędzią lub Panem? Nie, gdyż to Bóg daje wszystkim, życie i tchnienie i obdarza zadaniami i przywilejami.

To Bóg Ojciec jako Bóg Najwyższy ustanawia innych: sędziami, prorokami itd. To Bóg JHWH wysyła innych, aby spełnili Jego wolę i wykonali zadania, które zlecił!

Sługa JHWH

W Izajasza 42:1 proroczo czytamy o Jezusie”

„Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. „

Jak można mówić o „wybranym w którym mam upodobanie”, gdyby chodzi o Boga? Nie ma wątpliwości, że „Sługa„ o którym mówi prorok to Jezus, co potwierdzono w Dziejach Apostolskich  4:27:

„Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z poganami i pokoleniami Izraela,”

Czy nazwanie jednej z rzekomo równych osób sługą drugiej nie podważa trynitarnego dogmatu? Czy odważyłbyś się nazwać Boga …  Sługą kogoś innego?

W Jana Jan 13:16 czytamy natomiast słowa samego Jezusa:

„Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał.„

W Dziejach Apostolskich 3:26 po raz kolejny Pana Jezusa nazywa się Sługą.

„Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów „.

Bóg nie wskrzesił samego siebie lub jedną z osób z rzekomej Trójcy, ale swego SŁUGĘ! Nie wskrzesiła Go jedna z osób Trójcy, ale jak czytamy cały BÓG!

Bóg Najwyższy

Pamiętajmy również, że Pismo Święte tytuł „Bóg Najwyższy” rezerwuje wyłącznie dla Boga Ojca nazywając Jezusa zgodnie z zapowiedzią anioła (Łukasza 1:32) Synem Najwyższego.

„Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego ojca, Dawida.„

Pan Jezus jest „Synem Najwyższego” a nie samym „Najwyższym”, o czym wiedziały nawet demony (Łukasza 8:28):

„Gdy ujrzał Jezusa, z krzykiem upadł przed Nim i zawołał: „Czego chcesz ode mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Błagam Cię, nie dręcz mnie„.

Już sam ten fakt nazwania jednej z osób rzekomej Trójcy Bogiem Najwyższym, „obala” podstawy trynitaryzmu głoszące rzekomą równość osób.

Czy Najwyższy może być z kimkolwiek równy?

Podsumowanie

Wiele z wspólnych dla Boga oraz Jezusa tytułów takich jak: Pan czy Sędzia, – nadał Panu Jezusowi Bóg, powierzając mu konkretne zadania do wykonania. Biblia jest w tym temacie jednoznaczna i wyraźnie nas  informując, że to „Bóg uczynił Jezusa Panem i Mesjaszem”, oraz że Jezus został ustanowionym Sędzią przez Boga

Gdyby istniała Trójca Święta zdefiniowana w atanazjańskim wyznaniu wiary to wszystkie te tytuły i funkcje od zawsze miałby również Boży Syn.

Niektóre tytuły Pana Jezusa odnoszą się tylko do niego, gdyż są związane z zadaniami, które dostał od swojego Ojca. Tyczy to choćby takich tytułów jak: MESJASZ, ARCYKAPŁAN jak również POŚREDNIK pomiędzy Bogiem a ludźmi!

Te zadania i tytuły nie zastosowano nigdzie do Boga z prostej przyczyny, gdyż to Bóg namaszcza na Mesjasza i jest tym, który odbiera ofiary składane przez arcykapłana. Bóg nie może być również pośrednikiem sam dla siebie, ale wyznaczył do tej roli właśnie Jezusa!

Podobnie jest z władzą i mocą.  Pan Jezus wyraźnie podkreśla, że „dana mu jest wszelka władza”  jak czytamy w Mateusza 28:18. Bogu nie może być „dana władza” z tej to przyczyny, że jest władcą absolutnym.

Jak widzimy nauczanie biblijne jest proste i konsekwentne. To odróżnia go od filozofii trynitaryzmu, która wyraźnie jest sprzeczna z nauczaniem Pisma Świętego.