Jezus jako Baranek Boży – Jana 1:29
Kim jest Baranek Boży o którym głosił Jan Chrzciciel?
Zwrot „Baranek Boży” lub „Baranek” (w różnych odmianach) w samej tylko księdze Objawienia pojawia się aż 27 razy!
Zacznijmy rozważania o Jezusie jako Baranku Bożym od świadectwa jakie Jan Chrzciciel wydał o o nim w Jana 1:29 (podobnie w Jana 1:36) BT:
„Nazajutrz zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”
Warto już na wstępie zwrócić uwagę, że Jan nie powiedział „Oto Baranek Bóg” tylko „Oto Baranek Boży„. Jan Chrzciciel mówiąc te słowa nie uważał, że na ziemi pojawił się sam Bóg, … ale jego (Boży) Mesjasz, który został na jego oczach namaszczony Duchem Świętym. Bóg potwierdził z nieba w Łukasza 3:22 BT, że Jezus nie jest nim ale Jego synem: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”. Jan wierzący w Boga Izraela – JHWH, nie znał nauki o jednym Bogu w trzech osobach, więc warto się zastanowić nad tym, co dla niego oznaczał zwrot „Baranek Boży” i Mesjasz?
No właśnie. Zobaczmy w jakim kontekście Biblia tak nazywa Jezusa „Barankiem”. Zacznijmy od 1 Piotra 1:18,19 (BT):
„Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy. „
Baranek niepokalany
Jezus nazwany jest tutaj „barankiem niepokalanym bez zmazy” a w Biblii Warszawskiej „barankiem niewinnym i nieskalanym”.
Myślę, że wszyscy zgodzą się z tym, że chodzi o niepokalanie od grzechu. Inaczej mówiąc Pan Jezus urodził się nie dziedzicząc grzechu z linii rodowej Ojca, gdyż jego Ojcem był nie Józef ale Bóg. Zacienienie Marii nastąpiło bowiem poprzez Ducha Świętego! Tylko w takim przypadku (poczęcie bez udziału mężczyzny) Jezus nie dziedziczy grzechu po Adamie i może stać się doskonałą ofiarą za grzechy, co potwierdzają słowa z listu 1 Jana 4:10 (BT).
„W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.”
W czasie swojego ziemskiego życia, Jezus również nie popełnił żadnego grzechu co wynika ze słów z Listu do Hebrajczyków 4:15 (BW):
„Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu.”
W ten sposób Jezus stał się ofiarą przebłagalną za nasze grzechy.
Czy uważasz, że tą ofiarą była część Trójcy czy może tak jak mówi Biblia bezgrzeszne ciało Pana Jezusa jako baranka ofiarnego? Jest oczywiste, że wszelkie ofiary składa się Bogu i dla Boga. Czyżby Bóg sam siebie złożył w ofierze? Czy możemy mówić o ofierze z Boga?
Czy raczej ofiarowaniu Jezusa, który w ten sposób BOGU złożył ofiarę ze swojego życia. Potwierdza taki tok rozumowania fragment z księgi Objawienia 5:9 (BT):
„I taką nową pieśń śpiewają: Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu,„
Ofiara z Boga czy dla Boga?
Fragment ten mówi, że Pan Jezus nabył dla Boga ludzi, inaczej mówiąc wykupił ich z grzechu, który sprowadza na nich śmierć! Czy Pan Jezus SOBIE SAMEMU złożył ofiarę ze swojego ciała czy BOGU? Czy Jezus jest jednocześnie składającym i przyjmującym ofiarę? W liście do Efezjan 52 (BW) czytamy:
„I chodźcie w miłości, jak i Chrystus umiłował was i siebie samego wydał za nas jako dar i ofiarę Bogu ku miłej wonności.”
Jak widzimy Pan Jezus złożył ofiarę (dar) Bogu, a nie samemu sobie. Stał się ofiarnym barankiem, żeby odkupić nas od naszych grzechów.
Ważną wypowiedź, wyjaśniającą nazwanie Jezusa Barankiem Bożym znajdziemy w 1 liście do Koryntian 5:7. W poniższym bowiem fragmencie Pana Jezusa przyrównano do baranka paschalnego (wielkanocnego):
„Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. ”(BT)
Paweł jednoznacznie przyrównuje w tych słowach Chrystusa Jezusa do baranka paschalnego, nawiązując do Paschy czyli wydarzeń jakie rozegrały się jeszcze w niewoli egipskiej po sprowadzeniu na ten naród 10 plag.
Baranek paschalny
Kiedy Izraelici przebywali jeszcze w niewoli egipskiej Bóg nakazał im 14 Nissan zabić na ofiarę baranka, a jego krwią pokropić odrzwia swoich domów.
W ten sposób oznakowane domy, miał omijać anioł śmierci co miało ocalić pierworodnych synów Izraela. Tak też się stało. Dnia14 Nissan anioł Boży przeszedł obok domów oznaczonych krwią, nie uśmiercając pierworodnych z rodzin żydowskich, ale uśmiercając wszystkich pierworodnych w domach Egipcjan, których odrzwia nie były pomazane krwią baranka. Izraelici zostali wówczas ocaleni i uwolnieni z niewoli egipskiej.
Od tamtej pory w rocznicę tego cudownego ocalenia, Żydzi obchodzą Paschę (z hebrajskiego pesach czyli „przejście”).
Opisuje dokładnie to wydarzenie fragment z księgi Wyjścia 12:21- 51 do którego przeczytania Państwa zachęcamy.
Pan Jezus jak wynika to z ewangelii również obchodził PASCHĘ z uczniami. Tak samo było w noc przed swoja śmiercią. Pan Jezus spotkał się z nimi by obchodzić ostatnią w swoim ziemskim życiu PASCHĘ. W ewangelii Łukasza 22:15 wg. BT czytamy słowa Pana Jezusa:
„Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z wami, zanim będę cierpiał”.
Ostatnia wieczerza
Jezus wiedział, że niedługo odda swoje drogocenne życie w ofierze za rodzaj ludzki. Co się wówczas, czyli podczas tej ostatniej Paschy Chrystusa wydarzyło? Otóż po jej zakończeniu Jezus ustanowił (na wzór Paschy) uroczystość upamiętniającą jego śmierć co opisują ewangeliści np. Łukasz w 22:17-20 (BT):
„Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże. Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana. „
Jak widzimy naśladowcy Jezusa mieli na pamiątkę tego wydarzenia i ofiarnej śmierci Jezusa spotykać się co roku 14 Nissan (w dniu obchodzenia przez Żydów Paschy) by spożywać chleb i wino obrazujące krew i ciało Chrystusa. O tym, że właśnie tak czynili świadczy fragment z 1 listu do Koryntian 11:23,24 (BT)
„Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę! „
Paweł w 11 rozdziale wyjaśnia jak należy godnie obchodzić tą uroczystość ustanowioną w miejsce Paschy. W Egipcie Izraelici spożywali Baranka, którego krew na odrzwiach ratowała życie ich pierworodnym. Podobnie chrześcijanie mieli symbolicznie „spożywać” Baranka Bożego, którego przelana krew również ratuje życie.
Pamiątka śmierci Jezusa czy Boga?
Czy mamy obchodzić tą uroczystość na pamiątkę śmierci Jezusa czy śmierci Boga?
Gdyby założyć, że umiera trzecia część Boga to by świadczyło, że przez 3 dni kiedy Pan Jezus był w grobie nie było TRÓJCY lecz tylko „dwójca”. Taka sytuacja jest nie do pomyślenia gdyż nie mogła trzecia część Boga umrzeć!
W Liście do Hebrajczyków 10:1 czytamy, że Prawo jest cieniem tego co miało się wydarzyć. Tak samo cieniem tego co miało nastąpić była wieczerza paschalna i paschalny baranek. W dziele M’Clintocka i Stronga (Encyklopedia literatury biblijnej, teologicznej i kościelnej) czytamy, że żaden inny cień przyszłych dóbr zawartych w Prawie nie może się równać z Paschą. Szczególna jest więc rola baranka paschalnego, który miał obrazować Jezusa Chrystusa.
O tej zmianie dotyczącej Paschy czytamy w liście do Hebrajczyków 10:9-12 (BT):
„Potem powiada: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją. Znosi więc pierwsze, aby ustanowić drugie; Mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. A każdy kapłan Sprawuje codziennie swoją służbę i składa wiele razy te same ofiary, które nie mogą w ogóle zgładzić grzechów; Lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej„
Jezus zostaje za to co uczynił wywyższony przez Boga i zasiada po bożej prawicy. Pomyślmy. Jak to możliwe zakładając, że Jezus jest Bogiem, że autor listu do Hebrajczyków napisał, że zasiadł nie na tronie Boga ale po Bożej Prawicy!
Abraham i Izaak
Symbol baranka, pojawia się również w księdze Rodzaju, gdy Abraham złożył baranka zamiast swojego syna Izaaka (zobacz Rodzaju 1-12). Pismo Święte jednoznacznie utożsamia to wydarzenie z tym, że większy nasz Ojciec niż Abraham – bo sam Bóg, oddał swojego ukochanego Syna za nasze grzechy. To porównanie również świadczy przeciwko Trójcy Świętej. Abraham bowiem Bogu nie chce ofiarować SAM SIEBIE ale był zdecydowany ofiarować BOGU swojego SYNA!
To, że Jezus miał być barankiem ofiarnym przepowiadały również proroctwa Starego Testamentu. Dla przykładu przeczytajmy Izajasza 53:7 (BT)
„Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich.”
Z kontekstu wynika że ten rozdział zawiera proroctwa o Jezusie. W wersecie 5 czytamy, że „był przebity za nasze grzechy …, a w Jego ranach jest nasze zdrowie”. W wersecie 10 i 11 natomiast czytamy:
„Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy, ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie.”
Chciałbym w tym proroctwie zwrócić uwagę czytelnika na słowa, które są wytłuszczone, żeby czytelnik mógł odpowiedzieć na poniższe pytania:
- wyda swe życie na ofiarę za grzechy – Czy Bóg może oddać swoje życie jeżeli zgodnie z tym co mówi Pismo Święte nie może umrzeć?
- wola Pańska spełni się przez Niego– Czyja wola ma się spełnić? Wola Pańska (Jahwe) czy Pana Jezusa?
- Zacny mój Sługa – Dlaczego rzekoma drugą osobę Trójcy nazwano Sługą Jahwe?
Czy te zwroty z powyższego proroctwa nie świadczą dobitnie przeciwko dogmatowi Trójcy Świętej? Kluczowe słowa są linkami do artykułów w tym blogu rozszerzających te myśli.
Baranek z Objawienia
Na koniec chciałbym zwrócić uwagę na kilka wersetów z księgi Objawienia (Apokalipsy), w których jest mowa o Jezusie jako „Baranku”.
Zaczniemy od rozdziału piątego, w którym to rozdziale Jan w wizji widzi w prawej ręce zasiadającego na tronie (czyli w ręce Boga) księgę. Do uszu Jana docierają słowa anioła, który oznajmia, że nikt nie jest godzien otworzyć księgi i złamać jej pieczęci. Płacząc z tego powodu Jan słyszy słowa jednego ze starców (wers 5).
„Zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci”
. O kogo chodzi?
Przeczytajmy Objawienie 5:6 (BT)
„I ujrzałem między tronem z czworgiem Zwierząt a kręgiem Starców stojącego Baranka, jakby zabitego, a miał siedem rogów i siedmioro oczu, którymi jest siedem Duchów Boga? wysłanych na całą ziemię.”
Czy cały ten opis nie budzi Twoich wątpliwości w to, że Jezus jest częścią Boga w Trójcy? Zapewne dostrzegasz różnicę w randze zasiadającego na tronie a tego, który jest godzien otworzyć księgę wziętą z ręki BOGA.
Zastanawiające by było użycie zwrotu „GODNY” do Najwyższego Boga! Czy byłoby to stosowne?
Czy zakładając że Jezus i „zasiadający na tronie” wchodzą w skład tego samego Boga nie dziwi, że jedna część Boga coś pieczętuje przed druga częścią tego samego Boga, a anioł pyta czy „Kto godzien jest otworzyć księgę i złamać jej pieczęcie” (wers. 2)W sumie okazuje się, że GODNA jest druga część tego samego Boga?
Baranek i złamanie pieczęci
W rozdziale 6 a wersecie 1 (rozdziale opisującym czterech jeźdźców) czytamy:
„I ujrzałem: gdy Baranek otworzył pierwszą z siedmiu pieczęci, usłyszałem pierwsze z czterech Zwierząt mówiące jakby głosem gromu: Przyjdź!”
Trudność polega na tym, że Pan Jezus (nazwany w Objawieniu Barankiem) otwiera księgę zapieczętowaną przez Boga.
Z pierwszego wersetu Objawienia wynika, że rzekoma druga osoba Boga wszystkiego nie wie. Objawienie tego co Apokalipsa zawiera jak czytamy „dał Mu Bóg” (zob. Obj. 1:1).
W wersecie zacytowanym wcześniej Jezus otwiera zalakowane pieczęcie. Dowiaduje się wówczas czegoś co było zapieczętowane przez Boga! Czy będąc równym z zasiadającym na tronie Jezus musiałby łamać pieczęcie?
Czy jak czytamy w wersecie 5:7 podchodzić do tronu Boga po księgę? „On poszedł, i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę.”.
Kończąc temat omawiany w tym wpisie o roli Pana Jezusa jako Baranka, trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie:
Czy uznaję Pana Jezusa za ofiarę przebłagalną za swoje grzechy i paschalnego baranka, dzięki któremu mam nadzieję na życie?
Czy uznaję Jezusa za pośrednika pomiędzy mną a Bogiem jak również drogę prowadzącą do Boga?
W istocie niezwykle trafne uwagi. Niebywale trudno sobie wyobrazić sytuację, w której złożony baranek był kimś więcej niż darem, darowaniem, osobą poświęconą w imię jakiejś wartości. itp. I gdy zajrzymy do ks. Rodz.22:1-19 przeczytamy o chęci oddania przez dawnego patriarchę swego syna jako dar w ofierze. W wer.8 mamy: „BÓG SOBIE UPATRZY JAGNIĘ NA OFIARĘ CAŁOPALNĄ, MÓJ SYNU…” A w wer.15 czytamy: „ponieważ nie odmówiłeś mi swego syna, swego jedynaka [to]…”. Spotkałem się z wyjaśnieniem, że ponieważ nasz niebiański ojciec… Czytaj więcej »
Przy tego typu tematach, zawsze nachodzi mnie refleksja : Co trynitarze zrobili z obchodami : ostatniej wieczerzy czy Wielkanocy…? Dzień obchodów niezgodny „z wypadającym” w danym roku z przeliczenia kalendarza księżycowego (żydowskiego) na kalendarz słoneczny (nam współczesny)! Dla trynitarzy najważniejsze jest aby był „lany poniedziałek” (dzień tygodnia a nie dzień rocznicy danego wydarzenia). Może ktoś z trynitarzy spróbuje biblijnie uzasadnić symbolikę jaką nadali trynitarze tym świętom…”zając, kurczaczek, pisanka, itd.)? Ilu trynitarzy spożywających świąteczne mazurki z napisem „Alleluja” – wie co… Czytaj więcej »
Bardzo ciekawe rozważania a zwłaszcza w okresie Wielkanocy bo przecież wszyscy chrześcijanie w taki czy inny sposób : świętują, celebrują czy rozpamiętują : śmierć, ofiarę i zmartwychwstanie Pana Jezusa! Posługują się przy tym pewną symboliką… Warto dać sobie szczerą odpowiedź na pytanie : Czy sposób mego świętowania tych wydarzeń oraz same te wydarzenia (ich symbolika, np. BARANEK PASCHALNY ) poświadczają nauki propagowane przez trynitarzy czy też raczej antytrynitarzy???