Co Pismo Święte mówi o Święcie Zmarłych?

Czy zastanawiałeś się nad tym, w którym miejscu Pismo Święte naucza o Święcie Zmarłych?

Takiej nauki nie znajdujemy w Pismach Hebrajskich, jak również w nauczaniu Pana Jezusa i apostołów.

Niektóre kościoły rozpaczliwie wskazują na 2 Księgę Machabejską  12:45.  Jednakże kanon hebrajski, którym posługiwał się Pan Jezus (zob. Łukasza 24:44) nie obejmował tej oraz innych ksiąg, zwanych wtórnokanonicznymi. Więcej na ten temat znajdziesz we wpisie: Kanon Pisma Świętego.

Skąd zatem wywodzi się to święto? Najkrócej mówiąc z pogaństwa.

W Wikipedii czytamy:

“1 listopada wprowadzono w Rzymie najprawdopodobniej pod wpływem dawnego zwyczaju, występującego u Anglosasów i Franków. Liczne bowiem świadectwa z IX wieku przekazują, że w Anglii i państwie Franków obchodzono 1 listopada uroczystość zwaną sollemnitas sanctissima. W związku z tym uważa się, że Wszystkich Świętych ma genezę przedchrześcijańską. Germanie oraz Celtowie organizowali jesienią uroczystości ku czci zmarłych zwane Samhain.”

Znany nam dzisiaj dzień 1 listopada jako dzień zmarłych,  ustalił w roku 731, w kalendarzu papież Grzegorz III . Obowiązek obchodów wprowadził jego następca papież Grzegorz IV w 835 roku . Jasno z tego wynika, że święto to nie pochodzi z czasów apostołów.

Co warte zauważenia, Kościół Katolicki z jednej strony krytykuje Halloween jako pogańskie, a nawet satanistyczne zwyczaje, a z drugiej strony opiera święto zmarłych i zwyczaje praktykowane w tym dniu, na innych pogańskich wierzeniach.

Święto zmarłych a nieśmiertelna dusza

“Święty Zmarłych” w swojej idei zakłada istnienie nieśmiertelnej duszy. Biblia jednak nie uczy nas o życiu pozagrobowym i nieśmiertelnej duszy.

W Biblii, nie ma nawet takiego zwrotu “dusza nieśmiertelna“. Wręcz przeciwnie. O duszy czytamy, że ta może umrzeć!

Eze. 18:4 BG – “Oto dusze wszystkie moje są, jako dusza ojcowska tak i dusza synowska moje są; dusza, która grzeszy, ta umrze.“

Jak. 5:20 BW –„Niech wie, że ten, kto nawróci grzesznika z błędnej drogi jego, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów„

Nawet w proroctwie o Panu Jezusie z Izajasza 53:12 (BW) czytamy, że “ofiarował na śmierć swoją duszę“!

Niektórzy jako argument za duszą nieśmiertelną podają werset z Mateusza 10:28 (Przekład Interlinearny):

“I nie bójcie się zabijających ciało, zaś duszy nie mogących zabić. Bójcie się zaś raczej mogącego i duszę i ciało zgubić w Gehennie”

Jeżeli zatrzymamy się na wytłuszczonym tekście to można wysnuć wniosek, że duszy nie można zabić, więc jest nieśmiertelna. Jednakże czytając dalej, to dowiadujemy się, że Bóg może duszę zgładzić w Gehennie.

Sens jest taki, że ludzie nie mogą na trwałe odebrać nam życia, gdyż Bóg może nam życie przywrócić. Jeżeli jednak Bóg nas zgładzi, to kto nas do życia wówczas przywróci?

Z księgi Rodzaju 3:19 (BT) dowiadujemy się o Adamie, że on również nie miał nieśmiertelnej duszy, gdyż karą za grzech był dla niego  powrót do stanu niebytu.

“W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz! “

Tak więc, Pismo nie naucza o nieśmiertelności duszy co omawiamy szerzej w podlinkowanym wpisie.

Zwyczaje praktykowane w święto zmarłych

Nie ulega wątpliwości, że powinniśmy dbać o miejscu pochówku naszych bliźnich. Nie jest również niczym niewłaściwym pamięć, o tych którzy zmarli.

Czy jednak jest potrzeba aby wszyscy, w tym konkretnym dniu stawili się na cmentarzu?

Pytanie jest zasadne, gdy uświadomimy sobie pogańskie pochodzenie tego święta, oraz fakt, że nikt z uczniów Jezusa go nie obchodził.

Warto sprawdzić, jakie są korzenie zwyczajów związanych z tym dniem.  Zobacz jak praktykowali go Celtowie, czy też pogańska część „słowiańszczyzny” (słynne „Dziady”).

Kościół chcąc przyciągnąć pogan tylko nadał im rzekomo “chrześcijański charakter.

Czy jednak w świetle 2Koryntian 6:14-17 powinniśmy uczestniczyć w celebrowaniu takich niebiblijnych świąt?

Czy nie można, w innym dowolnym dniu roku odwiedzić grobów bliskich nam osób?

Pozwoliło by to uniknąć wielu tragedii związanych z wypadkami, czy rozprzestrzenianiem się pandemii.

Można również zastanowić się, czy dobrym zwyczajem, jest palenie przez kilka dni milionów świec, zanieczyszczających powietrze?

Najbardziej jednak niebiblijne jest to, że wiele kościołów z chęci zysku mami wiernych możliwością ulżenia zmarłym przebywającym w “zaświatach”.

Wiele kościołów głosi, że opłacając msze za dusze czyśćcowe możemy pomóc bliskim w dostaniu się do nieba.

Czy rzeczywiście poprzez msze i odpusty możemy ulżyć zmarłym?

Czy umarłym możemy pomagać

Jak powiedzieliśmy wcześniej. Pismo Święte nie naucza o nieśmiertelności duszy. Nie naucza również o czyśćcu i ognistym piekle.

Człowiek po śmierci jest zapisany w pamięci u Boga i nie jest niczego świadomy. Biblia przyrównuje taki stan do snu, z którego “obudzenie” jest możliwe poprzez zmartwychwstanie. W księdze Daniela 12:2 czytamy (BW).

“A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzą się, jedni do żywota wiecznego, a drudzy na hańbę i wieczne potępienie”

Taki stan nieświadomości osób zmarłych, potwierdzono w księdze Kaznodziei 9:10 (BW).

“Na co natknie się twoja ręka, abyś to zrobił, to zrób według swojej możności, bo w krainie umarłych, do której idziesz, nie ma ani działania, ani zamysłów, ani poznania, ani mądrości.”

Gdyby rzekoma dusza była świadoma to zapewne wychwalała by Boga. Prorok  jednak napisał pod natchnieniem w Izajasza 38:18,19 (BW).

“Nie w krainie umarłych bowiem cię wysławiają, nie chwali ciebie śmierć, nie oczekują twojej wierności ci, którzy zstępują do grobu. Żywy, tylko żywy wysławia ciebie, jak ja dzisiaj, …”

Z tych właśnie powodów nie możemy pomóc po śmierci naszym bliskim. Każdy bowiem sam odpowie za siebie przy zmartwychwstaniu.

Odpusty za grzechy, którymi dawniej handlował Kościół Katolicki stały się jednym z głównych powodów wystąpienia Lutra i zaistnienia całej reformacji.

Czyż sama idea modlitw za pieniądze, które mają skłonić Boga do lżejszego osądu duszy, nie jest wręcz „korupcyjną propozycją”, która w gruncie rzeczy „obraża każdego sprawiedliwego sędziego” nie mówiąc o Bogu?

Warto również zastanowić się do kogo modlą się z reguły ludzie w tych dniach chcąc „ulżyć doli dusz w zaświatach”? Czy jest to zgodne z tym czego uczy Pismo Święte o modlitwach?

Dusza nieśmiertelna czy zmartwychwstanie?

Jeżeli koncepcja duszy nieśmiertelnej jest sprzeczna z Pismem Świętym, to jedyną nadzieją dla człowieka jest nadzieja zmartwychwstania.

Jest oczywiste, że tych dwóch nauk nie da się ze sobą pogodzić. Jaki byłby sens wzbudzać kogoś z martwych, jeżeli ten ktoś przebywa z Bogiem w niebie i nadal żyje?

Mało kto się nad tym jednak zastanawia, gdyż kościół nie naucza jasno o nadziei zmartwychwstania.

Z Biblii jednak jasno wynika, że zmartwychwstanie, a nie dusza nieśmiertelna  jest fundamentalną nauką Pisma Świętego.

Powstanie z martwych, to przywrócenie do życia a nie wcielenie się w ciało. Żeby z martwych powstać  trzeba nie żyć bez względu na to w jakiej postaci bytujemy.

Wyraz wiary w zmartwychwstanie daje Paweł pisząc w liście 1 do Tesaloniczan 4:13,14 (BW):

“Nie chcemy, bracia, waszego trwania w niewiedzy co do tych, którzy umierają, abyście się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei. Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał, to również tych, którzy umarli w Jezusie, Bóg wyprowadzi wraz z Nim.”

W liście do Koryntian Paweł naucza, że ci co nie wierzą w zmartwychwstanie umarłych nie mają żadnej innej alternatywnej nadziei (1 list do Koryntian 15:16-18 BW).

“Jeśli bowiem umarli nie bywają wzbudzeni, to i Chrystus nie został wzbudzony; A jeśli Chrystus nie został wzbudzony, daremna jest wiara wasza; jesteście jeszcze w swoich grzechach.
Zatem i ci, którzy zasnęli w Chrystusie, poginęli.”

Dlaczego Paweł napisał, że poginęli, jeśli zgodnie z nauką Kościoła Katolickiego, mieli rzekomo nieśmiertelną duszę? Otóż odrzucając zmartwychwstanie nie mamy innej możliwości powrotu do świata żywych. Mamy jednak nadzieję, zgodnie z tym o czym czytamy w 1 do Koryntian 6:14 (KOW.), “… Bóg, który z martwych wskrzesił Pana, wskrzesi i nas z martwych przez moc swoją.”.

Wnioski

“Dzień Wszystkich Świętych” jak również “Zaduszki” nie są świętami wywodzącymi się z Pisma Świętego.

Oparte są na greckiej filozofii głoszącej istnienie “duszy nieśmiertelnej”, o której Biblia nie naucza. Doktryna ta wypacza naukę Boga, że karą za grzechy jest śmierć.

Już w Edenie Bóg ostrzegł Adama, że spożywając z drzewa poznania dobra i zła umrze. Diabeł jednak zaprzeczył temu i powiedział do niewiasty jak czytamy w 1 Mojżeszowej 3:4, “Na pewno nie umrzecie“.

Kto zatem ma rację? Diabeł czy Bóg? Czy człowiek umiera czy w innej postaci dalej żyje?

Wiara w “nieśmiertelną duszę”  powoduje również to, że ludzie nie wierzą w przyszłe zmartwychwstanie. Nie powinno to dziwić, gdyż te dwie nauki są ze sobą sprzeczne.

Wielu uważa naukę mówiącą o zmartwychwstaniu za bajkę. Podobnie niestety było w czasach Pawła głoszącego epikurejskim filozofom.

Dzieje Ap. 17:18 “Niektórzy zaś z filozofów epikurejskich i stoickich ścierali się z nim. Jedni mówili: Cóż to chce powiedzieć ten bajarz? Drudzy zaś: Zdaje się, że jest zwiastunem obcych bogów. Zwiastował im bowiem dobrą nowinę o Jezusie i zmartwychwstaniu”

Na koniec warto jeszcze raz podkreślić, że powinniśmy troszczyć się o groby naszych najbliższych oraz zachowywać o nich pamięć.

Myśląc o bliskich, którzy zapadli w sen śmierci warto uświadomić sobie, że Bóg przysłał Zbawiciela, który ma klucze jak czytamy w NBG Objawienie 1:8: “Krainy Umarłych i śmierci”

Pamiętajmy zatem o słowach Pana Jezusa z Jana 11:25 (BW) skierowanych do Marty i nas wszystkich:

“Rzekł jej Jezus: jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie“.

Ten artykuł jest dostępny również w języku litewskim: Mirusiųjų diena ir Biblija“