“Kim” jest Duch Święty
Pismo Święte a Duch Święty
W dwóch wcześniejszych opracowaniach omówiliśmy tematy: “Kim jest Jezus“, jak również “Kim jest Bóg“.
W tym wpisie zebraliśmy najważniejsze myśli pomocne w zrozumieniu, co Pismo Święte mówi o Duchu Świętym.
Trynitarne wyznania widzą w nim trzecią osobę Boga, chociaż NIGDZIE o Duchu Świętym tak nie powiedziano.
Swoje wnioski trynitarne kościoły wyciągają z poszlak, które wynikają z błędnego odczytania wersetów biblijnych.
Omawiamy je wszystkie w odrębnych artykułach, do których linki znajdziesz w tym opracowaniu.
Czytając Pismo Święte nietrudno jest dostrzec, że Duch Święty nie występuje w oderwaniu od Boga jako odrębny i niezależny byt.
Jest to Duch Boga, dzięki któremu Bóg realizuje swoje zamierzenie i komunikuje się z ludźmi. Pod jego wpływem powstało również Pismo Święte.
Potwierdza to Pan Jezus w Marka 12:36 (BW)
“Wszak sam Dawid powiedział w Duchu Świętym: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, …”
Dawid “powiedział w Duchu Świętym” znaczy tyle, że wypowiedział te słowa pod natchnieniem od Boga. Tak więc jeżeli czytamy, że Duch mówi lub coś czyni oznacza, że posługując się swoim duchem mówi, jak również działa nasz niebiański Ojciec.
Tego swojego Ducha Świętego udziela ludziom Bóg.
Warto przy tym zwrócić uwagę na paralelne określenia, takie jak „Duch Jahwe”, „Duch Boży” lub „ mój Duch” .
Wynika z nich, że Duch Święty jest Duchem Boga, a nie odrębną od Boga osobą. Nie jest “Bogiem Duchem”, ale “Duchem Boga”!
Wyrażenia “Duch Boży” czy “mój Duch” wskazują na przynależność Ducha do Boga. Dysponentem tego Ducha jest Bóg Ojciec.
Szerzej pisaliśmy o tym w artykule “Kto dysponuje Duchem Świętym“.
Pozdrowienia od Boga Ojca i Jezusa Chrystusa
Czy nie powinno nas dziwić to, że w listach do zborów czytamy jedynie o Bogu Ojcu oraz o Panu Jezusie Chrystusie?
Gdyby autorzy listów uznawali Ducha Świętego za trzecia osobę Boga, bez wątpienia występowałaby ona we wszystkich pozdrowieniach. Tak jednak nie jest.
Poniżej kilka cytatów (BWP):
- Rzymian 1:7 “… łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa.”
- 1 Koryntian 1:3 “Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa.”
- 2 Koryntian 1:2 “Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.”
- Galatów 1:3 “Niech was obdarzy łaską i pokojem Bóg, Ojciec nasz, i Pan Jezus Chrystus,”
- Efezjan 1:2 “Bóg, Ojciec nasz, i Pan Jezus Chrystus niech was obdarzą łaską i pokojem.”
- 1 Tesaloniczan 1:1 “… stanowiących jedno z Bogiem Ojcem i z Panem Jezusem Chrystusem. …”
- 2 Tesaloniczan 1:2 “Bóg Ojciec i Pan Jezus Chrystus niech was obdarzą łaską i pokojem.”
- 1 do Tymoteusza 1:1 “Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa – z woli Boga naszego Zbawiciela i Jezusa Chrystusa, …“
- 1 do Tymoteusza 1:2 ” … Bóg Ojciec i Jezus Chrystus, nasz Pan, niech cię obdarzą łaską, miłosierdziem i pokojem“
- 2 do Tymoteusza 1:2 “… Bóg Ojciec i Chrystus Jezus, nasz Pan, niech cię obdarzą łaską, …”
- Tytusa 1:1 “Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa …”
- Filipian 1:2 “Niech was obdarzy łaską i pokojem Bóg, Ojciec nasz, i Pan Jezus Chrystus.”
- Kolosan 1:3 “Zawsze dzięki czynimy Bogu, Ojcu Pana naszego Jezusa Chrystusa, ilekroć modlimy się za was.”
- Judy 1:1 “… do tych, którzy są umiłowani, powołani przez Boga Ojca i zachowani dla Jezusa Chrystusa.”
- Filemona 1:3 “Bóg, Ojciec nasz, i Pan Jezus Chrystus niech was obdarzą łaską i pokojem.”
- 2 Piotra 1:2 “Przez poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego, niech spłyną na was w całej obfitości łaska i pokój.”
- Jakuba 1:1 “Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, przesyła pozdrowienia …”
Jak łatwo zauważyć, rzekoma trzecia osoba Boga – Duch Święty – jest konsekwentnie pomijany w pozdrowieniach do zborów.
Czy autorzy tych listów wierzą w Trójcę? Jeżeli tak, to dlaczego pomijają rzekomą trzecią osobę Boga?
Brak pozdrowień od Ducha Świętego dobitnie świadczy o tym, że Paweł, Piotr i Jakub takiej nauki o osobowym Duchu Bogu nie znali.
Zbawienie a Duch Święty
Podobnym problemem jak z pozdrowieniami jest brak Ducha Świętego w ważnych wersetach mówiących o zbawieniu.
Zwróćmy uwagę na ewangelię Jana 17:3 (BT).
“A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.”
Czy pominięcie w tym wersecie Ducha Świętego nie powinno niepokoić osoby wierzące w Trójcę?
Czy jest to dla Ciebie logiczne, że do życia wiecznego wystarczy poznanie Boga Ojca oraz Jezusa, bez potrzeby poznania rzekomej trzeciej osoby Trójcy?
A nie jest to jedyny werset. W Objawieniu 7:10 (BT) możemy przeczytać bowiem.
“I głosem donośnym tak wołają: Zbawienie u Boga naszego, Zasiadającego na tronie i u Baranka“
Ponówmy pytanie: A co z Duchem? Czy w założeniu Trójcy nie powinno być napisane, że zbawienie u Boga, Baranka i Ducha Świętego?
Podobnie Pan Jezus pomija Ducha Świętego w ważnym oświadczeniu z ewangelii Mateusza 11:27 (KUL).
“Wszystko przekazał mi Ojciec mój i nikt nie zna Syna tylko Ojciec i nikt nie zna Ojca tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
Czy w założeniu Trójcy, Ojca, jak również Syna nie musiałby znać również Duch Święty?
Inne pytanie do rozmyślań: Dlaczego wszystko Jezusowi przekazał tylko Ojciec, a nie Duch i Ojciec?
Duch Święty w Starym Testamencie
Kolejnym problem dla zwolenników Trójcy jest to, co o Duchu Świętym nauczają Pisma Hebrajskie.
Jak rozumiał Ducha Świętego naród wybrany przez Boga?
Czy Izraelici uważali Ducha Świętego za odrębną od Boga osobę?
Nic podobnego. Naród wybrany uważał, że „ruach ha-kodesz” to “Tchnienie Świętości Najwyższego”.
Wylanie tego właśnie Ducha zapowiadał Bóg w księdze Joela 3:1 (KUL), a spełniło się to w dniu pięćdziesiątnicy, o czym czytamy w Dziejach Apostolskich 2:17 (BW).
“I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, A starcy wasi śnić będą sny”
Duch Święty jest tym samym Duchem, zarówno w Starym jak i Nowym Przymierzu. Nauki Pisma Świętego się nie zmieniają. Mogą dochodzić nowe wydarzenia, pojawiać się nowe osoby, ale nauka pozostaje zawsze taka sama.
Czy jest więc do przyjęcia, że Duch Święty co innego oznacza w Starym i Nowym Testamencie?
Jeżeli tak, to postawmy pytanie. Czy Bóg ukrywał przed swoim narodem, że obok niego w skład Boga wchodzą inne osoby?
Nie. Bóg jasno wydaje o sobie świadectwo chociażby u Izajasza 45:5,6 (KUL).
“Ja jestem Jahwe i nie ma nikogo więcej. Poza Mną nie ma żadnego boga. Pas ci przywdziewałem, choć Mnie nie poznałeś,
aby uznano od wschodu słońca aż do jego zachodu, że nie ma nikogo poza Mną. Ja jestem Jahwe i nie ma nikogo więcej“
Załóżmy jednak taką zmianę, jak twierdzą trynitarne kościoły. Jeżeli apostołowie, będący Żydami, uznaliby Ducha Świętego za osobę, to na pewno taka informacja znalazłaby się w listach, aby przekonać innych Żydów, że żyli do tej pory w błędnym przekonaniu. Jednakże ani Paweł ani Piotr, a nawet sam Pan Jezus takiej rewolucyjnej nauki nie głosili.
Zasmucanie Ducha
Osoby wierzące w osobowego Ducha Świętego argumentują często, powołując się na Efezjan 4:30, że można zasmucać Bożego Ducha Świętego.
Czy to oznacza że jest osobą? Nie. W Starym Testamencie Izajasz nie znający nauki o “Bogu Duchu” podobnie napisał w 63:10:
“Oni wszakże się buntowali i zasmucali świętego Ducha Jego. Wtedy stał się im wrogiem, sam wystąpił przeciw nim do walki.”
Jak widzimy – nie znający nauki o odrębnej osobie Ducha Izajasz, również napisał o zasmucaniu Ducha Świętego. Zasmucano więc nie odrębną od Boga osobę, ale Tego, który tego Ducha udzielał.
Bo to był JEGO Duch.
Warto to wyraźnie powiedzieć, że zarówno w Izajasza, jak również w Efezjan czytamy o przynależności Ducha do Boga w zwrotach “Jego” czy “Bożego“. Nigdzie nie czytamy u “Duchu Bogu”, ale o “Duchu Boga”!
Więcej we wpisie: “Nie zasmucajcie Ducha Świętego“.
W liście do Efezjan 4:30 czytamy, że tym Duchem Boga jesteśmy niejako zapieczętowani. Jest to kolejny argument przeciwko trzeciej osobie Boga.
“A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia“
Czy Bóg jest pieczęcią? We wpisie “Duch Święty jako zadatek, pieczęć i dar” wyjaśniamy, dlaczego takie zwroty jak “zadatek”, “pieczęć” i “dar” nie można odnieść do osoby.
Duch Święty mówi, pociesza, oskarża
Poza wersetem o zasmucaniu Ducha w Biblii czytamy, że Duch pociesza, oskarża czy mówi, co ma świadczyć że jest odrębną osobą.
Jest to jednak często stosowana w Biblii personifikacja.
Paweł wspomniał o “królowaniu grzechu i śmierci”o tym, że grzech “sprawia pożądanie“, “obałamuca” i “zabija“. Czy oznacza to, że grzech jest osobą? Zwróćmy uwagę na sprawozdanie z Rodzaju 4:10, mówiące, że “Krew brata twego głośno woła ku mnie z ziemi!” To, że krew “głośno woła“, nie świadczy o tym, że jest osobą! Stosując trynitarne kryteria i uznając Ducha Świętego za osobę musielibyśmy uznać za osobę również serce, kamień czy mądrość. Serce bowiem nas oskarża (1 Jana 3:20), kamienie krzyczą (Łukasza 19:40), a mądrość woła na ulicy (Przysłów 1:20).
Trzeba przy tym wyjaśnić, że czytając zwrot “Duch mówi” jest oczywiste, że chodzi o Boga Ojca, a nie odrębną od niego osobę.
Duch Święty nazwany jest w Piśmie również palcem bożym. Oczywistym jest, że to tylko pewna przenośnia.
W Piśmie czytamy, że Bóg dziesięć przykazań spisał palcem Bożym (Wyjścia 31:18), jak również, że w jakimś działaniu „jest palec Boży”, co przyznali kapłani egipscy po zesłaniu plag. (Wyjścia 8: 15 BW).
A co o palcu Bożym mówił Jezus? Porównajmy dwa poniższe wersety:
“Jeżeli natomiast Ja palcem Bożym wypędzam demony, zaiste przyszło już do was Królestwo Boże.” Łukasza 11: 20 BW
oraz
” A jeśli Ja wyganiam demony Duchem Bożym, tedy nadeszło do was Królestwo Boże.” Mateusza 12:28 BW
Wynika z tego, że Duch Święty jest palcem Bożym, czyli metodą urzeczywistniania Jego woli, a nie odrębną osobą.
Czy Duch Święty to moc?
W artykule: “Czy Duch Święty jest osobą czy mocą” wyjaśniamy, że nie zgadzamy się z uproszczeniem, że Duch to moc.
„Duch Święty” jest pojęciem o wiele bardziej złożonym.
Duch Święty” to Boże jestestwo, boża inspiracja ukierunkowana do dokonania konkretnych dzieł, jak również Jego usposobienie i osobowość.
To również Boże natchnienie wywierające wpływ na ludzi w tym Jego boskie przymioty, których może udzielić wybranym ludziom. Duch Święty jest nierozerwalnie związany z Bogiem, gdyż poprzez niego Bóg manifestuje Swoją obecność.
Na stronie Judaistycznego Stowarzyszenia 614 Ducha Świętego tak zdefiniowano:
„Samo określenie, które bywa tłumaczone niezbyt trafnie jako »duch święty«, pojawia się w judaizmie jako hebrajska metafora „ruach ha-kodesz” (dosłownie: „tchnienie świętości”), ale jest ono oczywiście rozumiane nie jako osobna istota, tylko jako Boże Natchnienie (także czasami: Boża Inspiracja), które może sprawić, że człowiek (np. prorok) podejmuje niezwykłe działania. To Boże Natchnienie powodowało, iż np. prorocy ogłaszali swoje proroctwa, a król Dawid komponował Psalmy.
W judaizmie nie istnieje pojęcie „ducha świętego” w takim sensie, w jakim jest ono obecne w chrześcijaństwie. Najbliżej temu rozumieniu byłaby zapewne Szechina (Szekina) [od hebrajskiego słowa szakan, znaczącego „mieszkać”] – dosłownie „przebywanie” – czyli Boża Obecność, a – bardziej precyzyjnie – Obecność Bożej Świętości w jakimś miejscu, przedmiocie, człowieku lub w określonym czasie.”
Jak wspomniano w tym cytacie często porównuje się Ducha do “Szekiny”, o czym piszemy w artykule Duch Święty a Szekina.
Jednakże “Szekina”, jako “Obecność Bożej Świętości”, podobnie jak “Duch Święty” nie jest odrębną od Boga osobą.
Co ciekawe – w żadnej wizji chwały Boga nie widzimy “osoby Ducha Świętego” ani “trzeciego tronu dla Ducha Świętego”, a przecież tak byłoby, gdyby nauka o Trójcy była oparta na Biblii i wynikała z tej księgi! Więcej w artykule “Biblijne wizje Boga“.
Duch Święty jako Parakleta
Osoby wierzące w Trójcę często podają jako argument za osobowością Ducha Świętego wersety z ewangelii Jana 14:16,26, 15:26, 16:7, w których jest mowa o Duchu Świętym jako “pocieszycielu”.
Szczegółowo temat omawiamy w artykule: “Pocieszyciel “Parakleta” z Jana 14:26“.
Kto jest tym pocieszycielem? Odrębna od Boga osoba? Nie.
Bóg, spełniając słowa z Jana, nie wylał na ludzi zgromadzonych w dniu pięćdziesiątnicy trzeciej osoby Boga.
Bóg, jak czytamy w proroctwie Joela 3:1 (KUL), miał wylać SWOJEGO ducha.
“A potem stanie się tak: Wyleję ducha mego na wszelkie ciało, tak że synowie wasi i córki wasze prorokować będą, a starcy wasi w snach będą widzieć, a wasi synowie będą miewać widzenia.”
Z Dziejów Apostolskich 2:17 wynika, że właśnie te słowa te spełniły się w dniu pięćdziesiątnicy.
Zobaczmy co się wówczas wydarzyło. W Dziejach Apostolskich 2:1-4 czytamy.
“A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu. I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli, i ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał.” (BT)
Czy w dniu pięćdziesiątnicy przybyła trzecia osoba Boga? Nie. W Łukasza 24:49 (BW) czytamy wyraźnie, że tą obietnicą było przyobleczenie uczniów “mocą z wysokości“.
„A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości.”
Dzięki otrzymanemu Duchowi pierwsi uczniowie mówili językami, niosąc pokrzepienie i pocieszenie dla innych.
Ten Duch, który pochodził od Ojca, został wylany na 120 uczniów i pojawił się jako ogniki nad ich głowami. Żadne z tych określeń nie wskazuje na Ducha jako odrębną od Boga osobę.
Duch Święty zależny od Ojca
Gdyby założyć, że Duch Święty jest równą pozostałym osobom rzekomej trójcy, to dlaczego Jezus naucza, żeby o niego prosić Ojca? Czy nie prościej byłoby zwrócić się bezpośrednio do Ducha Świętego?
Nie ma jednak w Biblii przykładów modlenia się do Ducha Świętego?
Nie ma, gdyż to Bóg Ojciec jest dysponentem swojego Ducha, i jak naucza Jezus w Łukasza 11:13 (BW), mamy Boga Ojca o tego ducha prosić.
“Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą.”
W artykule “Wkładanie rąk i chrzest Duchem Świętym” zwracamy uwagę, że Duch Święty był również przekazywany przez wkładanie rąk.
“Apostołowie “wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego”. I znów zakładając, że Duch Święty jest jedną z trzech osób, jest to nieprawdopodobne, żeby człowiek mógł nim (rzekomym Bogiem) dysponować (udzielać go czy przekazywać) poprzez wkładanie rąk.
Czy rozsądnym jest wierzyć, że apostołowie przekazywali osobę Boga?
Mało tego, Szymon – jak czytamy w Dziejach Apostolskich 8-18-20 – chciał kupić możliwość obdarzania innych Duchem Świętym. Czy chodziło o możliwość przekazywania trzeciej osoby Boga?
“A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze I powiedział: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo ręce włożę, otrzymał Ducha Świętego. A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży.“ (BW)
Jak widzimy – Duch Święty to dar od naszego niebiańskiego Ojca dający moc, którą posługiwali się apostołowie!
Inne artykuły o Duchu Świętym
Na blogu znajdziesz również inne ciekawe opracowania o Duchu Świętym. Po przeczytaniu ich nikt nie powinien mieć wątpliwości, że nie chodzi o odrębną od Boga osobę.
W artykule “Duch Święty a prorokowanie” omawiamy kwestię natchnienia ludzi Duchem Świętym.
A może zastanawiałeś się, kto jest Ojcem Jezusa? Przyjęcie osobowego Ducha Świętego sugeruje poczęcie Jezusa nie z Boga Ojca, ale Ducha Świętego.
Jeżeli ten temat cie zaciekawił, zapraszamy do przeczytania artykułu: “Duch Święty zstępuje na Marię“.
Niektórzy jako argumentu używają wersetu z Mateusza 12:31 o grzechu przeciwko Duchowi Świętemu. Czy grzech przeciwko Duchowi Świętemu potwierdza Trójcę?
W jeszcze innym artykule wyjaśniamy zwrot “Duch wszystko przenika“.
A może ciekawi Cię jak rozumieć wypowiedź z 2 listu do Koryntian 13:13. Czym jest “Społeczność Ducha Świętego“?
Dla niektórych koronnym argumentem za osobowym Duchem jest kłamstwo przeciwko Duchowi Ananiasza i Safiry oraz “Grzech przeciwko Duchowi Świętemu“.
A co powiemy o zwrocie “W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego“? W linku znajdziesz odpowiedź na pytanie, czy Mateusza 28:19 to dowód na istnienie Trójcy i osobowego Ducha?
Zwróćmy uwagę, że cała teoria o osobowym Duchu Świętym nie wynika z nauczania Pisma Świętego, ale z błędnego odczytania i interpretowania kilku wersetów biblijnych.
Reasumując, nie ma w Biblii nauki mówiącej, że Duch Święty jest odrębną trzecią osobą Boga. Od pierwszej Mojżeszowej do księgi Objawienia wszędzie jest mowa o Bożym Duchu, a nie Bogu Duchu.
W Izajasza 11:2 o Duchu bożym czytamy, że jest to: “… Duch Jahwe, Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch wiedzy i bojaźni Jahwe. ( KUL)”
Duch Święty to Duch Boga Ojca, poprzez którego Bóg działa i kontaktuje się z ludźmi obdarzając ich mocą i natchnieniem. Poprzez tego Ducha Bóg może nas pocieszyć, pomóc coś zrozumieć, czy skłonić do działania.
Nie czyni tego jednak tajemnicza osoba Ducha Świętego, ale Bóg Ojciec poprzez swojego Ducha.
Temat odnośnie “agio pneuma” jest kontrowersyjny i jak wiele niejednoznaczny. Wbrew temu, o czym czytamy w artykule, większość “chrześcijan” wierzy w to, że jest o osobą”. W domu mam książkę, którą napisał Billy Graham: “Duch Święty”. Jest jednym z tych, który jest w pełni przekonany, że natchnione słowo w istocie jest natchnione, i zasługuje, żeby w nim szukać dowodów na udowadnianie prawd wiary. Jest przekonany, że nas zbawiciel dokonał dzieła dla nas,[agio pneuma] dokonuje dzieła w nas . str.10 Przywołuje… Czytaj więcej »
Duch Święty — nie jest Osobą (nie jest Bogiem). Nie jest Panem, nie jest Panem panów, nie ma własnego królestwa, nie jest Królem Narodów, nie jest Pasterzem, nie jesteśmy owcami dla Ducha Świętego, nie zasiada na tronie, nikt nie czci Ducha Świętego, nikt nie modli się do Ducha Świętego, nie jest sędzią, nie ma imienia, nikt nie wzywa imienia (którego nie ma), nikt nie zgina kolan przed Duchem Świętym, nie jest nazywany Wszechmogącym.
Proste jak bułka z masłem.
Czy ja w cielesnej naturze jestem jedną osobą, a duch który mieszka we mnie drugą osobą ? 1-szy list Apos. Pawła do Koryntian 2/11.
Ma ktoś kontragrumnt gdy TRYNITARIANIE TWIERDZĄ: “Jedno z najbardziej przekonujących stwierdzeń w Biblii, że Duch Święty jest Bogiem, znajduje się w Dziejach Apostolskich 5. Kiedy Ananiasz skłamał na temat ceny nieruchomości, Piotr powiedział, że szatan napełnił serce Ananiasza, aby „skłamał Duchowi Świętemu” Dzieje Apostolskie 5:3 i zakończył stwierdzeniem, że Ananiasz „skłamał Bogu” (werset 4) . Piotr objawia, że Duch Święty jest Bogiem. Okłamywanie Ducha Świętego jest okłamywaniem Boga”
Bóg daje nam możliwość bycia świętymi tu i teraz , daje nam możliwość teraz stać przed jego TRONEM i JEGO MAJESTATEM tu i teraz . Jeżeli to odrzucamy, to odrzucamy jego świętego ducha, A jeżeli nie realizujemy tego do czego nas powołał tu i teraz , to dlaczego ni stąd, ni ową mielibyśmy tego doświadczyć w przyszłości.??? Inaczej. on mówi o sobie JA JESTEM, jeżeli nie jesteś przed nim teraz , to dlaczego miałbyś nagle być przed nim po śmierci.… Czytaj więcej »
Biorąc pod uwagę Heb.1;14 otrzymujemy wiedze że aniołowie są duchami bez wątpienia możemy powiedzieć świętymi.
Z woli naszego umiłowanego Ojca przeznaczonymi do usługiwania, do pomocy wszystkim tym którzy maja być zbawieni.
Nie są to istoty bezduszne tylko nacechowane miłością a wiec nic dziwnego że nieraz gdy przymawiały bywały poruszone ,zasmucone, zagniewane ,uradowane itd.
Takie momenty możemy odnaleźć na łamach kart biblijnych
Jest to jeden z przejawów działania Boga Ojca.
Pozdrawiam – Ryszard
Witam was drodzy bracia
Wszystko co napisaliscie jest zgodne z prawda. Niech nasz Bog blogoslawi wam w waszej pracy przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. Wkroczyliscie na bita droge, ktora wiedzie ku zyciu, nie schodzcie z niej ani na lewo, ani na prawo.
Pozdrawiam Krzysztof
Każdy myślący człowiek, znający treść Biblii, NIGDY nie stwierdzi, że duch Święty jest “osobą” .
Z treści Biblii można tylko wywnioskować, że duch Święty jest MOCĄ-SIŁĄ , której źródłem jest Prawdziwy Bóg JHWH.
Duch Eliasza spoczął na Elizeuszu, a każde dziecko wie, że jest to Duch Jahwe, a nie Eliasza. A, jeśli w Dziejach Apostolskich mamy mowę o Duchu Panskim i o Aniele Panskim, który przemawiał do Apostołów, to jest to Duch Jezusa, ten sam, który był Duchem Eliasza. Nauczanie trynitarian obejmuje tezę, że Apostołowie nie od razu rozpoznali, że Duch Jahwe jest nie tylko osoba, ale wręcz trzecia osoba trójcy, nawet, że Duch Jahwe od Jahwe i od Jezusa pochodzi (Duch Święty… Czytaj więcej »