Tron Boga i Baranka – Objawienie 22:1

Boży Tron

Werset przewodni tego wpisu oparty jest o księgę Objawienia 22:1, gdzie wg Biblii Warszawskiej czytamy:

„I pokazał mi rzekę wody żywota, czystą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka. „

Przyglądając się a często również uczestnicząc w dyskusjach biblijnych trynitarzy i antytrynitarzy, spotykamy się nagminnie z „nakładaniem i poplątaniem pojęć” związanych z Jednością Bóstwa, a odrębnością bytów boskich w domniemanej „Trójcy Świętej”.
O ile wyznawcy Jedności Bóstwa konsekwentnie twierdzą, że Ojciec, Syn i Duch Święty, to trzy różne przejawy tego samego Jedynego Boga w różnym czasie (a więc w Starym Testamencie – JHWH, w Nowym Testamencie – Jezus a w czasie rozwoju kościoła czy też „zboru” chrześcijańskiego – Duch Święty), to wyznawcy Trójcy Świętej uważają, że istnieją trzy różne od siebie osoby w obrębie jednego Boga.

Każda z osób jest uznawana za Boga, … ale jednak nie ma trzech Bogów. Trójca jest jednym Bogiem, …  ale natura osób jest różna, gdyż Ojciec jest niezrodzony w przeciwieństwie do zrodzonego Syna, a Duch Święty  pochodzi, wg. katolików od Ojca  a wg. prawosławia od Ojca i Syna. Dla wielu zwolenników obu doktryn nie ma różnicy pomiędzy Jahwe a Jezusem, więc co niektórzy czytają zamiennie te różne przecież imiona  – uważając, że to nie ma większego znaczenia.

Modalizm

W przykładach rzekomo „tłumaczących Trójcę” – trynitarze nagminnie posługują się potępioną przez samych siebie herezją  „modalizmu” a więc „Jedności Bóstwa”!

Wystarczy tu podać chociażby, słynny przykład „wody” mogącej występować w trzech stanach  skupienia. Trynitarze zdają się nie zauważać, że twierdzenie, że Jahwe jest tym samym co Jezus (tylko w innym niejako stanie) to 2/3 herezji sabeliańskiej! Więcej na ten temat możesz przeczytać w artykule Jedność Bóstwa.

Podobnie rzecz się ma z wersetem przewodnim tego artykułu. Werset ten jest  jednym z licznych przypadków gdy „w imię obrony trynitaryzmu” (nie mając innych argumentów), niektórzy trynitarze posługują  się naukami  Sabeliusza.
Czy jednak omawiany tekst o „tronie Boga i Baranka”  może być biblijnym  „dowodem” istnienia Trój-jedynego Boga? A może to argument dla zwolenników „Jedności Bóstwa”?
Zakładając, Jedności Bóstwa,  warto zastanowić się, czy wymieniano by  osobno  Boga (Ojca) oraz „Baranka” (Syna Bożego) obok siebie gdyby byli tym samym Bogiem?

Co dał Bóg Jezusowi?

Jeżeli chodzi o nasz werset przewodni, to nie ulega wątpliwości, że przedmiotowy tekst z Objawienia, tyczy się przyszłości. W pierwszym wersecie tej księgi napisano bowiem:

„Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby ukazać sługom swoim to, co ma się stać wkrótce„

To Objawienie otrzymał Pan Jezus od Ojca. Czy nie dziwi cię to, że będąc jedną z bożych osób Jezus czegoś nie wiedział? Że trzeba mu to było coś objawiać? Ale nie tylko objawienie przyszłości Jezus otrzymał od swojego Ojca.

Jako czytelnicy Biblii nie mamy wątpliwości, że Panu Jezusowi dano  również … wszelką władzę o czym czytamy chociażby w Mateusza 28:18.

Proroczo zapowiedziano to również w Daniela 7:13-14 (BW) gdzie czytamy:

„I widziałem w widzeniach nocnych: Oto na obłokach niebieskich przyszedł ktoś, podobny do Syna Człowieczego; doszedł do Sędziwego i stawiono go przed nim.  I dano mu władzę i chwałę, i królestwo, aby mu służyły wszystkie ludy, narody i języki, Jego władza – władzą wieczną, niezmienną, jego królestwo – niezniszczalne.”

Jak widzimy to Bóg dał, czy obdarzył swojego Syna władzą królewską.

Jezus poddany Ojcu

W 1 Koryntian 15:24-28 (BT) napisano jednak, że to sprawowanie władzy z ramienia Boga miało trwać do pewnego czasu.

„Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć. Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.” (cytat z BT)

Jak wynika z tego fragmentu zasiadanie na tronie Boga, czyli sprawowanie władzy w Jego imieniu, będzie miało swój finał. Po wykonaniu zadania zleconego przez Boga Jezus jak czytamy w Biblii: „przekaże królowanie Bogu i Ojcu” a co za tym idzie, „Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko”.

Żeby nie było wątpliwości Paweł dodaje jakże ważny dla nas tekst: „Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który mu wszystko poddał. Czy zakładając Trójcę ten fragment nie przeczy tej doktrynie?

Zasiadanie na tronie

Gdyby założyć równość osób, które zasiadają na tronie (królują) to jak wyjaśnić werset z Objawienia 3:21?

„Temu, kto zwycięży wszystko, pozwolę zasiąść na moim tronie, tak jak Ja, odniósłszy zwycięstwo, zasiadłem razem z mym Ojcem na Jego tronie.”

Jak widzimy zasiadanie na tronie Ojca nie jest równoznaczne z równością z Ojcem. Podobnie zasiadanie na tronie Jezusa nie zrówna nas z Jezusem.

Jezus zasiadł razem z Ojcem na Jego tronie i pozwoli również zasiąść na tronie swoim zwycięskim naśladowcom.

Trynitarze jak również zwolennicy „Jedności Bóstwa”całkowicie wypaczyli te proste nauki biblijne. Smutne jest to, że wiele osób zdaje się tego wcale nie dostrzegać.

Jako nie trynitarni chrześcijanie z nadzieją oczekujemy, gdy Pan Jezus „zasiadający na królewskim tronie”. Sprawi wówczas, że „wola Boga będzie działa się w niebie i na ziemi”.

Zrobi to „ku chwale swego Boga i Ojca” aby „Bóg był wszystkim we wszystkich” (1 Koryntian 25:28).

Kwestię dlaczego omawiany tron nie jest również tronem Ducha Świętego (rzekomej trzeciej osoby Boga) pozostawiamy czytelnikowi do rozważenia.