Co Pismo Święte mówi o Trójcy Świętej
Zapraszamy również na stronę antytrynitarianie.pl

Różny Duch Święty w Starym i Nowym Testamencie? – Joela 3:1-2

Czy Duch Święty Starego Testamentu, jest tym samym Duchem Świętym, o którym  wspomina Nowy Testament?

Do podjęcia tego tematu zmobilizował nas znany apologetyk katolicki. W traktacie swoich wywodów o Duchu Świętym, w dziesiątym punkcie napisał:

„Wiara wyznania katolickiego (z którą ja się utożsamiam) w żaden sposób nie odnosi tych fragmentów do Ducha Świętego z jednej prostej przyczyny: ponieważ Stary Testament nie nauczał o Duchu Świętym. Ta prawda (podobnie jak istnienie jednorodzonego Syna Bożego, przez którego wszystko się stało) została ujawniona dopiero w Nowym Testamencie. Obecność Ducha Świętego jako odrębnej osoby od Boga Ojca była autorom Starego Testamentu całkowicie nieznana, więc tym samym nie można uważać, że te fragmenty nauczają o tym samym Duchu Świętym, w takim samym znaczeniu, jak to mamy w Nowym Testamencie.”

 

Niby ten sam Duch …. a jednak nie ten sam?

Przyjmując powyższe wywody trzeba by stwierdzić, że wszyscy patriarchowie i prorocy żyli w błędzie i nieświadomości.  Abraham, Izaak, Dawid nie znali prawdy o Bogu? Oddawali cześć tylko jednaj z trzech części Boga, a Ducha Świętego całkiem inaczej rozumieli niż uczniowie Jezusa?. Jaki miał Bóg cel ukrywania tej rzekomej prawdy o sobie nie wiadomo, gdyż autor tego nie tłumaczy. Bóg tej tajemnicy nie zdradził, nawet Abrahamowi, którego nazywał przyjacielem, a objawił posługując się poganinem Konstantynem długo po czasach apostolskich? Czy nie jest to dziwne, że cały naród wybrany inaczej rozumiał zwrot  „Duch Święty” niż  trynitarne chrześcijaństwo?

Ten sam Duch

Jakie pytanie w tym miejscu należy postawić? Czy Duch Święty Starego Testamentu, jest tym samym Duchem Świętym, o którym  wspomina Nowy Testament?
Odpowiedzmy na to pytanie posługując się proroctwem z księgi Joela.

W księdze Joela 3:1-2 (BW) znajdziemy ważne proroctwo biblijne dotyczące Ducha Świętego:

„A potem wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało, i wasi synowie i wasze córki prorokować będą, wasi starcy będą śnili, a wasi młodzieńcy będą mieli widzenia.  Także na sługi i służebnice wyleję w owych dniach mojego Ducha.”

Czy powyższy biblijny cytat tyczy się tego samego Ducha Świętego, o którym mówi Nowy Testament?

Proroctwo z Joela 3:1-2 bez cienia wątpliwości odnosi się do Ducha Świętego działającego w Nowym Testamencie. Potwierdza to apostoł Piotr cytując je w Dziejach Apostolskich 2:17-21. Piotr nie ma żadnych wątpliwości, że Duch Święty opisany w Starym Testamencie to  ten  sam  Duch Święty, który opisany jest w Nowym Testamencie.

W przypisie marginesowym w KATOLICKIM przekładzie Biblii Poznańskiej do tekstu z Joela 3:1-2 czytamy:

„Św. Piotr cytuje 3,1-5 a w swej mowie w dniu Zielonych Świątek, odnosząc to proroctwo do zesłania Ducha Św. (Dz 2,17-21)

Rozumiemy jednak chęć ucieczki przed mocnymi argumentami,  gdyż trudno jest przekonywać o osobowości Ducha Świętego w oparciu o te teksty biblijne wyraźnie przeczące tej nauce.
Koncepcja różnicy w pojmowaniu znaczenia Ducha Świętego w Starym i Nowym Testamencie jest także sprzeczna z biblijnym objawieniem istoty Boga. Bóg w Starym Testamencie objawiał się zawsze jako jednoosobowe bóstwo JHWH.

Czy Bóg się zmienia

Zakładając istnienie Trójcy, musielibyśmy przyjąć, że Bóg w oczach swoich wyznawców ulega zmianom, ewoluując od bezwzględnego monoteizmu do filozoficznej  troistości stanowiącej jedność. (Omawiamy dokładniej ten temat na podstawie Malachiasza 3:6 we wpisie „Bóg się nie zmienia„)
Trynitarze często nie chcą dostrzec, że Duch Święty w Piśmie Świętym opisywany jest jako „dar od Boga Ojca , którym to Duchem Bóg Jahwe dysponuje całkowicie zgodnie ze swą wolą. Wyraźnie o tym mówi fragment z  Dziejów  Apostolskich 8:18-20 (BW)

„A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze i powiedział: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo ręce włożę, otrzymał Ducha Świętego. A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży.”

Czytając to sprawozdanie biblijne warto zadać sobie pytania:

  • Czy Szymon chciał kupić „trzecią Osobę Boga”?  Gdyby tak było, czyż trzeba byłoby lepszej okazji aby wyjawić niestosowność tego typu myślenia Szymona? Piotr nie powiedział  „.. żeś mniemał, że możesz Boga za pieniądze nabyć„, ale „… żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży„. Czy nie zastanawiające jest to, że Duch Święty, zawsze  i nierozerwalnie związany jest z Bogiem Ojcem, że jest całkowicie zależny od woli Boga Jahwe, który dowolnie i zgodnie ze swą wolą może udzielać, wylewać, dzielić, lub zabierać?
  • Czy rzekoma osoba boska mogłaby być „rozporządzana” poprzez wkładanie rąk. Jakże niestosowne by było w stosunku do Boga używanie określeń jak w zacytowanym fragmencie!
  • Dlaczego Biblia nie nazywa Ducha Świętego „darem Chrystusa”,  albo Boga Ojca nie nazywa – „darem Ducha Świętego”?
  • W świetle 2Tymoteusza3:16 (gdzie Paweł napisał, że całe Pismo jest natchnione) twierdzenie, że Duch Święty ST jest inny niż Duch Święty w NT jest bezpodstawne i niedorzeczne.

Duch Jahwe i Duch Boży

A co powiemy o biblijnym nazewnictwie Ducha Świętego zwrotami: „Duch Jahwe”, „Duch Boży” (Pański), lub „ mój Duch (Boga Ojca)” ? Czy takie zwroty nie zaprzeczają definicji atanazjańskiego wyznania wiary o równości osób?

Co ciekawe, nawet trynitarze kłócą się o to kto  ma dysponować i udzielać Ducha Świętego (co ważne, pomijając przy tym samego Ducha Św. – podobno trzecią Boską Osobę Trójcy)? Zobacz proszę nasz komentarz w temacie: „Kto dysponuje Duchem Świętym?

Zadziwiające jest również to, że wielu trynitarzy utrzymuje, że Duch Święty „zjawia się jako trzecia osoba Trój-jedynego nagle i niespodziewanie. Czyż Duch Święty nie  powinien być niezależną trzecią osobą Trójcy zarówno w czasach Starego Testamentu jak i Nowego Testamentu?

W książce „Doktryna Trójcy Rana Zadana Sobie Przez Chrześcijaństwo” Anthony F. Buzzard i Charles F. Hunting, napisano:

„Słowo „duch” posiada w Biblii kilka znaczeń, wszystkie powiązane, jednak z podstawową ideą niewidocznej siły i umysłu. W obu Testamentach „Duch Święty” opisuje Bożą energię skierowaną do stworzenia i inspirację, jaką Bóg mu daje. To Bóg w działaniu i rozszerzenie jego osobowości.

Jeżeli zgodnie z  Malachiasza 3:6 „Bóg jest niezmienny ” to czy czytelnik Słowa Bożego nie powinien oczekiwać wyraźnego potwierdzenia głoszonego przez jakąś religię  dogmatu na kartach całej Biblii a nie tylko w jej części?

Czytając Pismo Święte, dogmat Trójcy Świętej oraz odrębnej od Boga osoby „Ducha Świętego”, można dostrzec tylko poprzez  „okulary trynitaryzmu”.

Co na temat Ducha Świętego mówi Judaizm?

Warto zastanowić się również nad tym, że Żydzi nie znający osobowego Ducha Świętego często używali tego terminu. Co poprzez niego zatem rozumieli

Na stronie Judaistycznego Stowarzyszenia 614, zapytano jak judaizm rozumie istotę Ducha Świętego. W odpowiedzi między innymi czytamy (pogrubienia nasze):

„Samo określenie, które bywa tłumaczone niezbyt trafnie jako „duch święty”, pojawia się w judaizmie jako hebrajska metafora „ruach ha-kodesz” (dosłownie: „tchnienie świętości”), ale jest ono oczywiście rozumiane nie jako osobna istota, tylko jako Boże Natchnienie (także czasami: Boża Inspiracja), które może sprawić, że człowiek (np. prorok) podejmuje niezwykłe działania. To Boże Natchnienie powodowało, iż np. prorocy ogłaszali swoje proroctwa, a król Dawid komponował Psalmy.

W judaizmie nie istnieje pojęcie „ducha świętego” w takim sensie, w jakim jest ono obecne w chrześcijaństwie. Najbliżej temu rozumieniu byłaby zapewne Szechina (Szekina) [od hebrajskiego słowa szakan, znaczącego „mieszkać”] – dosłownie „przebywanie” – czyli Boża Obecność, a – bardziej precyzyjnie – Obecność Bożej Świętości w jakimś miejscu, przedmiocie, człowieku lub w określonym czasie.

Gdy jest mowa o tym, że Bóg przejawia się w konkretnym miejscu lub sytuacji – oznacza to, że w takiej sytuacji lub czasie człowiek może mieć wyjątkowe, jakby „dodatkowe” poczucie obecności Boga. …

Jak możemy zauważyć Żydzi nie dopatrywali się w Duchu Świętym odrębnej od Boga osoby. Co zatem nas upoważnia, żeby to zrozumienie zmienić? Czy ktoś z pisarzy Nowego testamentu, w tym sam Pan Jezus objawił nam nowe zrozumienie znaczenia Ducha Świętego? Czy od czasów Jezusa to trzecia osoba Boga!” Nic takiego NIGDZIE w Piśmie Świętym nie znajdziemy.

Bóg jest prawdomówny

Czy zatem Bóg oszukiwał naród wybrany co do tego kto jest jego Bogiem. Czy będąc Trójcą ukrywałby to przed Abrahamem i innymi wiernymi osobami?

Nie, o czym wiedzą doskonale trynitarze. W „Słowniku biblijnym” z 1989 r (Księgarnia Św. Jacka) O. Hugolin Langkammer OFM napisano  (str. 46-47):

Duch, Duch Boży, Duch Święty — hebr. termin ru-ach, który LXX oddaje przez grec. pneuma, oznacza powiew powietrza (Iz 57,13), wiatr (Rdz 8:l), burzę (Jr. 13,24). W tym ostatnim znaczeniu ruach występuje głównie w Jr i Ps. Kolejne zna­czenie wyprowadzono z obserwacji burzy, a więc oznacza ono siłę lub potęgę, która stoi w służbie Boga (Wj 14,21), lub wprost Jego twórczą moc (Rdz 1,2) stwarzającą i napełniającą świat (Mdr 1,7). Tę Bożą moc w dziele stworzenia utożsamiano z życiodajną siłą (Rdz 45,27), wychodzącą od Boga (Iż 42,1) i wnikającą w człowieka w formie tchnienia (Rdz 7,22).

W podsumowaniu chcemy powiedzieć, że zgadzamy się z wypowiedzią opublikowaną w piśmie katolickim „Wieczernik” nr 109 gdzie napisano:

„Stary Testament nie zna Ducha Świętego jako osoby. Wynika to z troski o czystość monoteizmu. Wiele tekstów starotestamentalnych o Duchu Świętym odnajdujemy dziś na zasadzie reinterpretacji. ….  W Starym Przymierzu Duch Święty nie jest objawiony jako osoba, lecz jako osobowa (czyli pochodząca od osoby) moc Boga.”

Pozostaje tylko odpowiedzieć sobie na pytanie: Czy Duch Święty Starego Testamentu, jest innym Duchem Świętym, o którym  czytamy w Nowym Testamencie?

Nie znajdujemy takiego uzasadnienia w Słowie Bożym.

A co z ewangelią Jana 16:26 nazywającą Ducha Świętego pocieszycielem? Kliknij w link i sam się o tym przekonaj.

Subscribe
Powiadom o

16 komentarzy
Najczęściej głosowano
Od najnowszych Od najstarszych
Inline Feedbacks
Wyświetl wszystkie komentarze
Ania
27 czerwca 2024 20:14

Mysle ze najwazniejsze: Objawienie (4:5 i 5:6) mowi o 7 Duchach ktore stoja wokol tronu Boga. Ich cel? sa posylanie na ziemie. Tam stoja tez Aniolowie, Starcy, Stworzenia.. Baranek. Czy wszyscy inni to osoby? ale Duch Sw. wlasnie nie! Wszystkie „argumenty” ze Duch Sw. to nie jest indiwidualna osoba ignoruja calkowicie to jak Pan Jezus sie o Nim zwracal: On; Jan 14:16 innego Pocieszyciela ( a nie cos co was pocieszy ) Jan 14:26 A Pocieszyciel, Duch Święty(…) On was wszystkiego nauczy (On… Czytaj więcej »

wacław
8 czerwca 2021 11:34

Piszesz -[ Obecność Ducha Świętego jako odrębnej osoby od Boga Ojca była autorom Starego Testamentu całkowicie nieznana, itd .]==Idąc Twym tokiem myślenia PODWAŻASZ -MAGISTERIUM -KK.A to ono jest podstawą WIARY w BOGA TRÓJCY ŚWIĘTEJ w KK. Następnym Twym dziełem jest zamazanie PRAWDY BOSKIEJ Dla TWEGOprzypomnienia, z PISMA ŚWIĘTEGO -KK Że w Dziejach Apostolskich czytamy: „I stał się z prędka z nieba szum, jakoby przypadającego wiatru gwałtownego, i napełnił wszystek dom, gdzie siedzieli. I ukazały się im rozdzielone języki jakoby ognia, i… Czytaj więcej »

Eryk
21 grudnia 2020 20:58

Księga Zachariasza 4:6
W odpowiedzi przemówił do mnie :Oto słowo Pańskie do Zorobabela : Nie siła, nie moc, ale Duch mój [dokończy dzieła]- mówi Pan Zastępów.

Jak wyjaśnić to że Duch jest w tym wersecie wskazany jako osoba i przeciwieństwo mocy?

Aga
18 września 2019 06:42

Proszę o wyjaśnienie z Joela 3,1 Potem wyleje na was Ducha Świętego. Czy może to być że Jezus własnym potem wyleje na nas Ducha. Mamy rozumieć słowa Biblii w duchu i ja tak rozumiem,może źle jest interpretowane „potem” czy to chodzi o później czy o pot, wysiłek Jezusa?

Przemek
Editor
13 czerwca 2015 10:44

Do kompletu zobaczmy jak występowanie Ducha Świętego w Nowym Testamencie komentuje Wikipedia. Oto cytat : ” (…) Pierwsze objawienie Ducha Świętego ma miejsce podczas chrztu Jezusa. Wówczas Duch Święty objawił się pod postacią cielesną. Autorzy Ewangelii porównują Jego zstąpienie do sposobu, w jaki ląduje gołąb (często porównywany do białej gołębicy), przez co w kulturze chrześcijańskiej tak się go przedstawia na wszelkich obrazach. Duch Święty jest także obecny w momencie Zwiastowania (Łk 1, 35) oraz podczas nawiedzenia św. Elżbiety przez Marię… Czytaj więcej »

Przemek
Editor
13 czerwca 2015 07:36

Warto zobaczyć co o Duchu Świętym w Starym Testamencie przeczytamy w Wikipedii. Oto cytat : „Duch Święty pojawia się wedle części komentatorów w Starym Testamencie już w drugim wersecie Księgi Rodzaju: „(…) a Duch Boży unosił się nad wodami”, jednakże należy przyjąć, iż użyte tu pojęcie Ducha Bożego (ruah) należy rozumieć jako wiatr, powiew, powietrze lub tchnienie[a]. Stąd w podanym tekście nie oznacza osoby Ducha Świętego, lecz twórczą moc Bożą. Duch Boży był czynny także w akcie stwórczym człowieka (Rdz… Czytaj więcej »

Bolp
2 czerwca 2015 08:27

Świetnie, że ustosunkowaliście się do argumentacji tegoż apologety. Jego polemiczny tekst w stosunku do antytrynitarian tyczący Ducha Świętego zawierający stwierdzenie, że Duch Św. ze Starego Testamentu nie jest Duchem Św. z Nowego Testamentu – jest szokujący. Zarówno : słownictwo biblijne, proroctwa, nauczanie apostolskie wyraźnie temu zaprzecza! Te same opisy przejawów oddziaływania Ducha Św. a więc :prorokowanie, ponad ludzka mądrość, siła czy umiejętności będące działem obdarowanych Duchem Św. – też wyraźnie przeczą tezom tegoż apologety! Sprawdzałem również przypis w katolickiej Biblii… Czytaj więcej »

Najchętniej czytane:
Wybierz interesujący cię werset
Prenumeruj
Bądź na bieżąco z nowościami
Nowe artykuły