Dowody na „osobowość” Ducha Świętego
Siedem Duchów Bożych
Osoby wierzące w Ducha Świętego jako trzecią osobę Boga podają bardzo często jako argument, teksty rzekomo świadczące o jego osobowości.
Twierdzą, że jeżeli czytamy w Biblii, że Duch mówi, jest pocieszycielem, naucza, przypomina, wspiera, jeżeli można go zasmucić czy próbować okłamać to świadczy o tym, że jest osobą.
Dla przykładu w Objawieniu 7 razy 2:7, 2:11, 2:17, 2:21, 3:6, 3:13 oraz 3:22 czytamy słowa:
„Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów”
Osoba wierząca w Trójcę powie, że jeżeli Duch mówi, to jest osobą. Czy z uwagi na to, że użyto w tym miejscu zwrotu „Duch mówi”, możemy twierdzić, że chodzi o trzecia osobę Boga?
Nic bardziej mylnego. Wystarczy przeczytać werset 4 z pierwszego rozdziału Apokalipsy:
„Jan do siedmiu zborów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od tego, który jest i który był, i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem,”
Na końcu każdego z siedmiu listów czytamy, że: „Duch mówi do zborów„. Czyli chodzi o to, że mówi inny z siedmiu Duchów.
Jak wiemy słowa wypowiada Pan Jezus, więc stwierdzenie na końcu listu: „Duch mówi do zborów„, poświadcza, że są one pisane pod bożym natchnieniem.
Oczywiście zdajemy sobie sprawę, że księga Objawienia to księga symboli. Prosimy jednak zauważyć, że OSOBA Boga Ojca jak i Syna Bożego nie są nigdzie w tej księdze „pomnażane” i nie występują w liczbie siedmiu!
Natomiast w księdze Objawienia 4:5 czytamy wg. BT:
„A z tronu wychodzą błyskawice i głosy, i gromy, i płonie przed tronem siedem lamp ognistych, które są siedmiu Duchami Boga”
Siedem lamp to siedem Duchów Boga? Wszystkim szczerym czytelnikom Pisma Świętego powinno to dać sporo do myślenia!
Duch mówi, krew woła a kamienie krzyczą
A co powiemy o rzekomej personifikacji Ducha w innych przykładach?
Prawdą jest, że Duch Święty nazwany jest w Biblii „pocieszycielem”, czy „wspomożycielem”, że „świadczy”, oraz „mówi”.
Nie ma w tym nic dziwnego. Pismo Święte obfituje w przykłady przypisywania cech osobowych pewnym pojęciom czyli ich personifikacji.
Paweł wspomniał o „królowaniu grzechu i śmierci”o tym, że grzech „sprawia pożądanie„, „obałamuca” i „zabija„. Czy oznacza to, że grzech jest osobą?
Zwróćmy uwagę na sprawozdanie z Rodzaju 4:10, mówiące, że „Krew brata twego głośno woła ku mnie z ziemi!” To, że krew „głośno woła„, nie świadczy o tym, że jest osobą!
Stosując trynitarne kryteria i uznając Ducha Świętego za osobę musielibyśmy uznać za osobę również kamień czy mądrość. Kamienie bowiem krzyczą (Łukasza 19:40), a mądrość woła na ulicy (Przysłów 1:20).
Zwróćmy także uwagę na szereg wersetów mówiących o naszym sercu (BW). Czy o sercu możemy powiedzieć że jest odrębna osobą gdyż: weseli się, otępiało, zwodzi nas czy oskarża?
- Dzieje 2:26 „Przeto rozweseliło się serce moje …„
- Dzieje 28:27 „Albowiem otępiało serce tego ludu …”
- Rzymian 1:21 „… ich nierozumne serc„
- Hebrajczyków 3:10 „… Zawsze ich zwodzi serce„
- 1 Jana 3:20 „…oskarżało nas serce nasze”
Podobnie Biblia personifikuje mądrość w księdze Przysłów 1:20,21.
„Mądrość woła głośno na ulicy, na placach podnosi swój głos. Woła na rogu ulic pełnych wrzawy, wygłasza swoje mowy w bramach miasta”
Mocnym w rozumieniu trynitarzy argumentem jest także stwierdzenie, że Duch Święty naucza. Ale przecież Biblia także naucza. Jaki wyciągasz z tego wniosek? Czy Biblia jest osobą? To, że naucza świadczy przecież o intelekcie autora, a nie o tym, że książka przekazująca myśli Boga jest osobą!
Duch Boży a Duch ludzki
Chciałbym zwrócić uwagę na pewne porównanie, które znajdziemy w 1 do Koryntian 2:11 (BP)
„Kto spośród ludzi wie, co jest w człowieku, jeśli nie duch człowieka, który w nim jest? Podobnie i tego, co w Bogu jest, nikt nie zna, oprócz Ducha Bożego.”
W założeniu odrębności osób musielibyśmy przyjąć, że Duch człowieka jest odrębną osobą od człowieka!
Nie można oddzielić Ducha Bożego od Boga tak jak nie możemy oddzielić ducha człowieka od człowieka.
Jest to zrozumiałe, że Duch Boży posiada wszystkie cechy i atrybuty Boga. Dlatego Bóg działając swoim Duchem działa sam z siebie, a nie poprzez całkiem inna osobę. Podobnie jest z Duchem Jezusa.
Przy założeniu Trójcy jak możemy zrozumieć ten tekst? Wychodzi na to, że ani Ojciec ani Syn nie zna Boga, gdyż zna go Jedynie Duch Święty. Czy to miał na myśli Paweł?
Duch Jezusa
Podobnie tam gdzie Biblia mówi o Duchu Pana Jezusa mówi o Jezusie a nie odrębnej osobie.
W Dziejach Apostolskich 16:7 czytamy:
„Przybywszy do Myzji, próbowali przejść do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwolił im”.
W innym fragmencie w 1 Piotra 1:11 czytamy natomiast:
„Badali oni, kiedy i na jaką chwilę wskazywał Duch Chrystusa, który w nich był … „.
Czy z tego wynika, że Duch Jezusa jest odrębna od Jezusa osobą? W Mateusza 10:20 jest mowa natomiast o Duchu Ojca
„Bo nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch Ojca waszego, który mówi w was. „
Czy rozumiesz ten tekst w tym sensie, że Bóg-Duch przemawiał w środku chrześcijan? A może chodzi o to, że uczniowie mówili pod natchnieniem Ducha Bożego, że Bóg mocą swojego Ducha sprawiał, że wiedzieli jak odpowiedzieć każdemu?
O duchu Eliasza w 2 Królów 2:15, czytamy, że przekazał go Elizeuszowi:
„Uczniowie proroków, którzy byli w Jerychu, ujrzeli go z przeciwka, i oświadczyli: Duch Eliasza spoczął na Elizeuszu. Wyszli zatem naprzeciw niego, oddali mu pokłon do ziemi „
Na Elizeuszu nie spoczęła osoba Eliasza, ale Bóg przeniósł Jego Ducha na niego. W proroctwie o przyszłym Mesjaszu Izajasz w 11:2 napisał pod natchnieniem:
„Spocznie na nim Duch Jahwe, Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch wiedzy i bojaźni Jahwe.”
To nie trzecia osoba Boga spoczęła na Jezusie, ale „Duch Jahwe”. Ten Duch wyposażył Jezusa w mądrość, moc wiedzę … ale i bojaźń Jahwe!
Kto przemawia z krzewu gorejącego?
W Wyjścia 3:2-6 czytamy, że anioł Jahwe ukazał się Mojżeszowi w gorejącym krzewie, ale dalej czytamy, że z krzewu przemawia sam Bóg JAHWE! Czy to oznacza, że „Bóg JHWH jest aniołem”?
A może, że anioł jest Bogiem? Czy raczej chodzi o to, że Bóg posłużył się aniołem do przekazania swoich słów?
W gorejącym krzewie oczywiście był boży anioł, ale ponieważ wykonywał wolę JHWH i wypowiadał Jego słowa – możemy powiedzieć, że przemawiał sam Bóg. W Dziejach Apostolskich 7:30 (BW) czytamy:
„A kiedy minęło czterdzieści lat, ukazał mu się na pustyni góry Synaj anioł w płomieniu gorejącego krzaka.„
Podobnie Duch Święty jako „sposób na wykonywanie woli Boga” reprezentuje i przekazuje wypowiedzi Boga w taki sposób jakby przemawiał osobiście sam Bóg Jahwe!
Jeżeli zatem czytamy, że Duch mówi to nie mówi ktoś „obok” Boga, ale tenże Bóg.
„Palec Boży”
Jezus o czym czytamy w ewangelii Łukasza 11: 20 powiedział faryzeuszom, że wypędza demony „palcem Bożym„. W ewangelii Mateusza czytamy natomiast, że wygania demony „Duchem Bożym„.
Czy w założeniu, że Duch Święty jest osobą takie stwierdzenie byłoby na miejscu?
Takie porównanie nie budzi jednak kontrowersji, gdy uznamy, że „palec Boga” to narzędzie poprzez które Bóg wykonuję swoją wolę.
Czy takie twierdzenie ma podstawy biblijne?
W księdze Wyjścia 8:19 czytamy, że czarownicy do faraona widząc plagi rzekli: „W tym jest palec Boży„. O co chodziło? Chodziło o to, że cuda jakie widzieli, uznali nie za cuda czynione przez Mojżesza, ale pochodzące od Boga.
Po przejściu przez Morze Czerwone w Wyjścia 14:31 (BP) czytamy, że „Izrael ujrzał tę wielką moc, którą Jahwe dotknął Egipcjan”.
Duch rozdziela jak chce
Innym trynitarnym przykładem osobowości Ducha jest werset z 1 listu do Koryntian 12:11 (BW):
„Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce.”
Jeżeli patrzymy poprzez trynitarne okulary to możliwe, że dostrzeżemy w tych słowach osobowego Ducha.
Jednakże po przeanalizowaniu kontekstu widać wyraźnie, że to Bóg obdarza uczniów darami. (zob. werset 6,7 KŻNT)
„I różne są sposoby działania, ale to ten sam Bóg sprawia je wszystkie we wszystkich.
Ponadto każdemu jest dany konkretny przejaw Ducha, który posłuży wspólnemu dobru. „
To Bóg dając swojego Ducha (a nie inna osoba) rozdziela te dary.
W wersecie 1 listu do Koryntian 12:13 kontekst również nie wskazuje na Ducha jako odrębną od Boga osobę.
„Gdyż w jednym Duchu wszyscy ochrzczeni byliśmy w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, niewolnicy czy wolni: i wszyscy jednym Duchem zostaliśmy przepojeni.” (BW).
Zwrot „jak chce” nie musi tu zwracać uwagi na osobowość Ducha.
W ewangelii Jana 3:8 czytamy, że „Wiatr wieje tam, gdzie chce„. Czy idąc tropem trynitarian pokusimy się o twierdzenie, iż w świetle Pisma Świętego „wiatr – to osoba”, bo przecież wieje tam gdzie chce, a więc ma wolną wolę!
Trzech Świadków
Bardzo wiele do myślenia daje nam analiza 1 Jana 5:7-8 (BT) , gdzie Duch jest postawiony z takim szeregiem „świadków” jak „krew i woda”.
„Trzej bowiem dają świadectwo: Duch, woda i krew, a ci trzej w jedno się łączą.”
Krew i woda jak czytamy podobnie jak Duch świadczą, ale przecież nie są osobami. Czy zatem wymieniony tu Duch pośród wody i krwi miałby być osobą. Jak widzimy w tym wersecie personifikacja świadczy przeciwko osobowemu Duchowi.
Osoby wierzące w osobowego Ducha często przytaczają również werset mówiący o zasmucaniu Ducha Świętego ale ten temat rozwijamy w osobnym wpisie.
Oczywiście temat Ducha Świętego jest bardzo interesujący dla każdego czytelnika Pisma Świętego – ponieważ Biblia nie podaje pełnej i szczegółowej definicji Ducha Świętego oraz tego jak (różnymi sposobami) się Nim posługuje Bóg Ojciec, nie chcemy udawać, że wiemy wszystko w tym temacie.
Jednego jednak w oparciu o Pismo Święte jesteśmy pewni :
OBRAZ DUCHA ŚWIĘTEGO JAKI KREŚLI ATANAZJAŃSKIE WYZNANIE WIARY JEST SPRZECZNY Z NAUKAMI PISMA ŚWIĘTEGO!
Dajemy na poparcie tego stwierdzenia wiele biblijnych argumentów zarówno na tej stronie jak i w poszczególnych komentarzach bloga.
Na koniec chcielibyśmy zaprosić Cię do pofantazjowania. Załóżmy, że przez całe życie żyłeś na bezludnej wyspie. Nic nie wiesz o Biblii ani o tym czego ona uczy. Nie znasz żadnych doktryn ani religii.
Czy czytając Biblię pierwszy raz w życiu, bez żadnej wiedzy zewnętrznej ani sugestii ze strony osób trzecich dojdziesz do wniosku, że Duch Święty jest trzecią osobą Boga?
A może dojdziesz do przekonania, że Bóg jest Trójcą Świętą?
Czy raczej zdefiniujesz Ducha Świętego jako Boga w działaniu, Boga dającego moc, wiedzę i myśli człowiekowi Boga docierającego na różne sposoby do człowieka? Czy nie dojdziesz do wniosku, że Duch Święty to ożywiająca siła, inspirująca energia czy objawiona mądrość będąca w Bogu a nie odrębna osoba?
Nigdzie w Biblii (nawet jeżeli uznamy, że Duch Święty jest osobą) nie powiedziano, że Duch Święty wchodzi w skład troistego Boga. Nigdzie nie ma również modlitw do Ducha Świętego. W Biblii nie znajdujemy nawet jednego wersetu mówiącego czytelnikowi, że Bóg składa się z TRZECH osób z czego jedną z nich jest Duch Święty!
Więcej : Kim jest Duch Święty?
Jeśli jest siedem duchów Bożych to jak to ma się do Trójcy? Przecież jest „jeden Pan Jezus Chrystus”(1Ko 8:6b) i „jeden „Ojciec” (Mt 23:9; 1Ko 8:6a)
1+1+7=8 !
Wiecie, że jestem antytrynitarianinem. Jednak w przypadku 1 Kor.12:11 „wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam duch, rozdzielając każdemu z osobna, jak chce”. I odwołujecie się do J 3:8 „wiatr wieje jak chce”, jako wykazania, że wiatr nie jest osobą,chociaż wieje jak chce. Podobnie może być z duchem. Nie możemy jednak uciec od kontekstu. I w przypadku 1 Kor.12:18 o theos czytamy, że „umieścił członki, każdy jeden z nich, w ciele, tak jak chciał”. I mamy podobne stwierdzenie, gdzie… Czytaj więcej »
Zagadnienie „ducha” w tym i świętego nie jest proste, jednoznaczne, czy oczywiste. W starotestamentowych podaniach jest używane na ponad dziesięć różnych sposobów. Nie podzielam zdania, że nie ma w natchnionym słowie wersetów „świadczących na rzecz jego osobowości”. Jest ich naprawdę dużo. Jednak osobowość ducha, nie dowodzi, że jest osobą, jeśli nawet jest przedstawiany jako osoba.To, że coś jest osobowe, przedstawiane jako osoba, nie oznacza, że jest osobą. Niestety wiele wersetów wyjaśnianych w podanych artykułach, nie obejmuje wszystkich argumentów trynitarian, z… Czytaj więcej »
Tak naprawdę zagadnienie [ducha świętego] z ujęcia filologicznego, tzn z perspektywy języka, z zasady sprzeciwia się jego ujmowaniu jako osoby. I jako dowód podam Łuk.1:41. Czytamy tam, że to: „Duch napełnił…”, pewną kobietę. B.T wyd.V I jest on tam przedstawiony, jako podmiot w rodzaju męskim. I tak to sugeruje przekład. Jednak w manuskryptach czytamy o duchu gr. pneuma, [duch] jako rodzaju nijakim. Nie ma mowy o duchu, jako nim, tylko „to”. I w podanym wersecie czytamy o wspomnianej kobiecie, że:… Czytaj więcej »
Co Państwo sadzicie o Dz 21,11? Czy coś nie- osobowego może wypowiadać konkretne słowa i informacje? Na przykład to, że Paweł zostanie związany i wydany poganom? A przecież sami Żydzi mogliby go zabić lub próbować osądzic. Jak dla mnie świetnie pokazuje osobowość Ducha Świętego.
Przy przepisywaniu manuskryptów w starożytności wiele słów dorobiono , dopisano, ( np.1 Jan 5:7,8 – ten tekst jest sfałszowany i nie znajduje się w najstarszych greckich rękopisach) poza tym wiele wyrazów źle przetłumaczono. Najbardziej bliska oryginałowi jest Biblia Gdańska
Bracia i siostry nie używajcie Biblii Warszawskiej bo jest pełna błędów i to takich, które zmieniają sens. Zamiast tego przezuccie się na Uwspolczesniona Biblię Gdańską. Jeżeli chodzi o tlumaczenia anglojęzyczne to tylko King James Version.
Mocnym argumentem przeciw osobowo rozumianemu (jako odrębny od Boga byt) Duchowi Świętemu jest biblijna myśl z -Tymoteusz 2:5 . W świetle nauk biblijnych rola Ducha Świętego w kontaktach z Bogiem i zbawieniu jest tak wielka , że gdyby był OSOBĄ to było by DWÓCH pośredników między człowiekiem a Bogiem a nie JEDEN – czyli Pan Jezus!!! Skoro według Biblii pośrednik jest jeden to oznacza, że Duch Święty mimo swej pośredniczącej roli nie jest traktowany jak osoba.
Hejka, co to za dyskusja..Bardzo tu smutno. No proszę, Stary i Nowy Testament to nie ustawy, w których są definicje legalne pojęć w niej wymienionych. W tych pismach nie ma rozumowania ludzkiego tylko Boże. Dlatego jest święte. Przesyłam powiązany tematycznie link i życzę radości 😀
Jezus naucza – że po odejściu da nam Ducha – który wprowadzi nas we wszelką Prawdę. Więc – kto nie ma tego Ducha – nie pozna prawdy – chociaż by i Biblię po hebrajsku na pamięć od tyłu umiał wyrecytować – i na każde zdanie znalazł w Biblii cytat. A jeżeli bez Ducha Prawdy – nie dojdziecie do Prawdy – cóż z waszych rozważań czy Bóg to Jedna – dwie czy 3 osoby? Już założenie – że Bóg – to… Czytaj więcej »
W komentarzu przywołujecie wydarzenie z Wyjścia 3:2-6, nie podobają się one zwłaszcza z waszym wyjaśnieniem zarówno trynitarzom jak i jednościowcom. Jednym i drugim nie podoba się fakt iż Bóg Ojciec może posłużyć się jako swym „narzędziem do przekaznia zdania czy wykonania woli” : aniołem czy też Swym Duchem Świętym w takiej formie, że przekazana treść sugeruje jakoby : „mówił czy wykonywał Swą wolę bezpośrednio sam Bóg”! Wielokrotnie w rozmowach słyszałem „na początku w krzewie był anioł ale późnie był sam… Czytaj więcej »
Tych, co nie widzą spójności całej Biblii może i przekonacie, ale
wersety są tak naciągane, a argumentacja tak żałosna, że nawet nie warto podejmować dyskusji. Jednak myślę, że zbawienie zarówno trynitarian jak i antytrynitarian nie od tego zależy.
Pozdrawiam 🙂
Postawmy może też problem osobowości Ducha Świętego w innych pytaniach : 1.Czy trynitarze mogą podać choć j e d en tekst biblijny gdzie przeczytalibyśmy, iż „Duch Święty jest osobą równą co do mocy Bogu Ojcu lub Synowi Bożemu? 2. Choć j e d e n tekst biblijny gdzie Bóg Ojciec lub Pan Jezus rozmawiałby z Duchem Świętym lub zasiadał na tronie lub równorzędnych tronach? 3. Choć j e d e n tekst gdzie Duch Święty sam decyduje kogo wesprzeć a… Czytaj więcej »
Niedawno, jeden z czytelników bloga poprosił mnie, żebym podał mu dwa wersety mówiące że Duch Święty nie jest osobą. Drogi Panie. To tak jakby kazał mi Pan podać werset mówiący, że Paweł nie jest koniem. Biblia nie mówi, że Paweł nie jest koniem. Nie znaczy to jednak, że jak nie mówi, to Paweł nim jest.