Czy Jezus ma nad sobą zwierzchnika?

Zanim zaczniemy nasze rozważania zapoznajmy się z jednym z tekstów z 1 Koryntian 11:3.

“Chciałbym, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, mężczyzna zaś jest głową kobiety, a głową Chrystusa – Bóg.“(BT)

“A chcę, abyście wiedzieli, że głową każdego męża jest Chrystus, a głową żony mąż, a głową Chrystusa Bóg” (BW)

Paweł w sposób jednoznaczny i wyrazisty informuje nas w tym fragmencie, że Pan Jezus ma nad sobą zwierzchnika w postaci Boga!

List ten pisany był w czasie, kiedy Jezus przebywał już w niebie. Nie do przyjęcia, są zatem argumenty niektórych obrońców Trójcy, że chodzi tu o Jezusa człowieka. Wszelkie wątpliwości co do interpretacji tego fragmentu rozwiewa kontekst.

Paweł stwierdza bowiem, że “że głową każdego męża jest Chrystus, a głową żony mąż“. Dobitnie to pokazuje o jakie tu podporządkowanie chodzi. Jeżeli bowiem Bóg i Jezus są równi sobie to i dla nas Jezus nie jest zwierzchnikiem, a dla żon zwierzchnikiem (głową) nie jest mąż  (temat subordynacji oraz uznania przez Pana  Jezusa, Boga Ojca jako  swego zwierzchnika „głowy” omawialiśmy w komentarzu: Jezus podporządkowany Ojcu – 1 Koryntian 15: 24-28 ).

Czego dowiadujemy się z Księgi Daniela

W Daniela 7:13-14  czytamy wg. BW:

“I widziałem w widzeniach nocnych: Oto na obłokach niebieskich przyszedł ktoś, podobny do Syna Człowieczego; doszedł do Sędziwego i stawiono go przed nim.“

Zwróć uwagę na zwrot STAWIONO GO PRZED NIM. Jezus zostaje postawiony przed Bogiem. Otrzymuje od niego władze co poświadcza wiele wersetów. Zobaczmy chociażby księgę Objawienia (BW).

“Taką władzę i Ja otrzymałem od Ojca mojego; dam mu też gwiazdę poranną.“

Z Biblii jednoznacznie wynika, że Pan Jezus został  wywyższony przez Boga Ojca, że otrzymał od Boga władzę, oraz że ma nad sobą głowę!

Czy  najwyższy suweren, druga osoba Boga mógłby czekać, aż go ktoś wywyższy? Czy czekałby, aż ktoś zechce dać mu władzę? A może pozwoliłby się prowadzić, żeby Go przed kimkolwiek stawiano?
Podobne myśli znajdziemy w: Mateusz 28:18,  Dziejach Ap. 2:36,  5:31,  10:42 , Filipian 2:9 , Hebrajczyków 1:3 , Psalmie 2:6-8. To  Bóg  JAHWE  ustanowił Pana Jezusa: „ królem” , Chrystusem (czyli Mesjaszem), „ sędzią  żywych i umarłych”.

Zatem kto jest najwyższym suwerenem? Wywyższający czy wywyższony?
Dający  władzę czy ją otrzymujący?
Nadający tytuły czy je otrzymujący?

Kolejne argumenty

Czy Bóg JHWH  kiedykolwiek  modlił się do kogoś o pomoc, czekał aż ktoś Go wywyższy, da mu  władzę lub „spełniał nie swoją wolę”?
Czyż nie dostrzegasz wyraźnie różnicy  rodzaju i miary suwerenności Boga Ojca a Syna Bożego?
Czyż podobne różnice nie są widoczne wobec  Ducha Świętego? Kto „dysponuje” Duchem Świętym , mogąc dzielić, dawać lub odbierać Ducha Świętego (zobacz Psalm 51:13 )?

Bardzo  ciekawe wnioski można wyciągnąć z ciągu dalszego omawianego fragmentu księgi Daniela 7:13,14. Jakież absurdalne musi być  trynitarne zrozumienie tegoż tekstu. Jezus staje przed tronem (swoim?) Najwyższego (a jest rzekomo równy) i czeka aż otrzyma „ władzę i królestwo” od Boga Ojca (a ma przecież pełnię władzy).

Zobacz również  rozdział 7 gdzie w wersetach 18 i 27 dowiadujemy się, że podobnie jak  (syn człowieczy) Jezus Chrystus, zostaną wywyższone i obdarzone władzą jeszcze inne  istoty, tworzące „ lud  świętych NAJWYŻSZEGO”!

Ich zadania  pokrywają się z zadaniami Pana Jezusa – porównaj Objawienie 5:9,10.
Trynitarze czy w oparciu o te wywyższenie i zadania ( pewne tytuły ) pokrywające się z zadaniami (tytułami) Pana Jezusa – chcielibyście „ włączyć lud świętych  w obręb Trój-jedynego”?

Wnioski

Czyż naprawdę trudno dostrzec to, że zarówno Pan Jezus („Syn Człowieczy”)  jak i ów „lud świętych”  stoją przed  NAJWYŻSZYM  czyli Bogiem Ojcem?   To  BÓG OJCIEC (BÓG  JHWH) jest tym „NAJWYŻSZYM” !
Przecież w odróżnieniu od greckiej, pogańskiej filozofii, na której oparto naukę o Trójcy Świętej, to jest naprawdę proste i oczywiste nauczanie wprost z Pisma Świętego!
Podsumowując. Wnikliwi czytelnicy Biblii szybko dostrzegą fakt, iż mówienie o „ równości co do mocy Boga Ojca, Syna Bożego i Ducha Świętego” nie jest biblijnym nauczaniem.