Co Pismo Święte mówi o Trójcy Świętej
Zapraszamy również na stronę antytrynitarianie.pl

Pierwszy i ostatni

Czy pierwszy i ostatni z Izajasza 44:6 to Jezus z  Objawienia 2:8

Czy zastanawiałeś się nad tym, co oznacza zwrot pierwszy i ostatni i w jakim kontekście został użyty w Biblii?

Niektórzy z uwagi na to, że został on użyty zarówno do Boga jak również Jezusa dochodzą do wniosku, że Jezus jest Bogiem Biblii.

Na podstawie takiego zestawienia, wielu wyciąga niesłuszny wniosek, że Jezus jest równy Bogu, lub że wchodzi w skład Trójcy.

Czy Biblia upoważnia nas do takiego rozumowania? Czy mamy podstawy by uznać, że jeżeli Boga, oraz kogoś innego nazwiemy takim samym tytułem, to mamy do czynienia z tą samą osobą?

Niektórzy uważają, że tak. Dla właściwego zrozumienia określenia „pierwszy i ostatni” musimy więc sprawdzić czy Biblia daje nam podstawy do wyciągania takich wniosków.

Pismo Święte wielokrotnie używa takich samych tytułów nie tylko do Boga i Jezusa, ale również ludzi.

Przykładem może być zwrot Sędzia, (więcej we wpisie Pan, Mesjasz i Sędzia) .

Podobnie jest ze słowem Zbawiciel. Pismo Święte tak określa Boga, Jezusa, ale również Otoniela z księgi Sędziów 3:9.

A co powiemy o takich nazwach jak ojciec, król, pan czy pasterz. Wszystkie z tych zwrotów zostały zastosowane do Boga, Jezusa jak również do ludzi.

W Biblii mamy również określenia symboliczne jak Skała, Król Królów, czy jak w temacie Pierwszy i Ostatni.

Skała

Kto może być określany zwrotem Skała? Poniżej przykładowe trzy wersety z tym słowem odnoszące się do Boga.

  • Skałę, która cię zrodziła, zaniedbałeś, Zapomniałeś Boga, który cię w boleściach na świat wydał. – Powt. Prawa 32:18 
  • Błogosławiony Pan, skała moja! On zaprawia ręce moje do walki, Palce moje do boju! – Psalm 144:1 
  • Bóg skałą moją, jemu ufam, Tarczą moją, rogiem zbawienia mojego, schronieniem moim I ucieczką moją, …  – 2 Samuela 22:3

Jeżeli teraz przeczytamy, że Pan Jezus również jest nazwany skałą, to czy mamy podstawy twierdzić, że Jezus jest równy Bogu?

W liście do Rzymian 9:33 czytamy:

„Oto kładę na Syjonie Kamień obrazy i skałę zgorszenia, A kto w niego uwierzy, Nie będzie zawstydzony.”

Niektórzy będą skłonni na podstawie takiego zestawienia stwierdzić, że Jahwe i Jezus to ta sama osoba. Są również zwolennicy tezy, że mamy do czynienia z dwoma Bogami.

Czy jednak nazwanie Boga skałą powoduje, że tym zwrotem możemy nazywać tylko Boga? Nic nas nie upoważnia do wysnuwania tak daleko idących wniosków, gdyż w Biblii tak samo określono poza Bogiem i Jezusem nie tylko ludzi ale również fałszywych Bogów! Zwróćmy uwagę na dwa wersety:

Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” – Mateusza 16:18

„I powie: Gdzież są bogowie ich, Skała, na której polegali” – Powt. Prawa 32:37

Tak więc pomimo tego, że w 2 księdze Samuela 22:32 (BT) czytamy, któż jest skałą poza Bogiem, to skałą nazywa Pismo również Piotra i jak również bogów fałszywych!

Jak z tego przykładu jasno wynika, o znaczeniu w głównej mierze decyduje kontekst wypowiedzi.

Król Królów

Bardzo ciekawym przykładem jest zwrot Król Królów. W księdze Objawienia 17:14 (BT) użyto tego zwrotu do Pana Jezusa:

  “Ci będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo Panem jest panów i Królem królów

Czy ten tytuł zastosowano tylko do Jezusa? Nie. W księdze Ezdrasza 7:12 (BT) odniesiono go również do Artakserksesa.

“Artakserkses, król królów, Ezdraszowi, kapłanowi, znawcy Prawa Boga niebios… ”

Jak by tego było mało tak samo nazwano Nabuchodonozora w Ezechiela 26:7 (BT).

“Bo tak mówi Pan Bóg: Oto Ja sprowadzam z północy na Tyr Nabuchodonozora, króla Babilonu, króla królów, z końmi, rydwanami, jeźdźcami, wojskiem i licznym ludem“

Czy na tej podstawie, można podobnie jak w przypadku pierwszy i ostatni , pokusić się o tezę, że Jezus i Artakserkses są tą samą osobą. A może, że Nabuchodonozor i Jezus tworzą jednego równego sobie Mesjasza?

Jak widzimy, musimy być ostrożni z wysnuwaniem wniosków na podstawie tego typu zwrotów. Nazwanie, czy użycie tych samych określeń do dwóch osób nie upoważnia nas do wnioskowania, że tworzą one jeden byt.

Bóg Najwyższy

W Biblii są jednak zwroty czy tytuły, którymi jest nazwana tylko jedna jedyna osoba, a mianowicie Bóg Jahwe. Takim określeniem jest chociażby Bóg Najwyższy.

Pismo Święte tytułuje zwrotem Bóg Najwyższy (El Eljon) tylko Boga Jahwe. Określeniem Najwyższy Biblia nazywa Boga 35 razy. Tak mówił o Jahwe Melchisedek, Abram, Dawid jak również król Nebukadnesar:

  • Rodzaju 14:20 „I niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który wydał nieprzyjaciół twoich w ręce twoje! …”
  • Rodzaju 14:22 „Lecz Abram odpowiedział królowi Sodomy: Podnoszę rękę swą do Pana, Boga Najwyższego, stworzyciela nieba i ziemi”
  • Psalm  57:3 „Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, Który do końca doprowadzi sprawę moją.”
  • Daniela 3:26 ” …  Szadrachu, Meszachu i Abed-Nego, słudzy Boga Najwyższego

Czy zwrot „Najwyższy” pozostawia miejsce na dociekanie, czy jest Bogu ktoś równy?

Nie ma w Biblii ani w ST ani w NT przykładu odniesienia tego wyrażenia „Bóg Najwyższy”do ludzi, czy nawet do Jezusa. Pan Jezus nigdzie nie jest nazywany Bogiem Najwyższym. Jest natomiast nazywany Synem Boga Najwyższego co zapowiedział anioł Marii w Łukasza1:32 (BW)

„Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida”

Syn Najwyższego

Czego uczy nas ten werset Pisma? Anioł nie zapowiedział, że Najwyższy pojawi się na Ziemi, ale Jego Syn. Syn nie może być równy temu, który go zrodził co jest rzeczą oczywistą. Natura Boga jest bowiem nie zrodzona a natura Syna zrodzona, co zauważył już dawno temu Ariusz.

Poza tym Anioł zapowiada, „ten będzie wielki”!

Czy mówił by tak, gdyby chodziło o Najwyższego, który z rzeczy samej jest Największy a nie tylko wielki?

Anioł również wyjaśnia, że „da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida”.

Pan Bóg DAJE Synowi tron, co jest kolejnym argumentem przeczącym równości Ojca i Syna.

To, że Jezus nie jest Najwyższym Bogiem, ale jest Synem Najwyższego wiedziały nawet demony o czym czytamy w Marka 5:7:

„I wołając wielkim głosem, rzekł: Co ja mam z tobą, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? …”

Aż prosi się w tym miejscu zacytować list Jakuba 2:19 (BW).

Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Dobrze czynisz; demony również wierzą i drżą.

Jak widzimy, tej podstawowej prawdy (że jest jeden Najwyższy Bóg) nie kwestionują nawet wrogie Bogu demony.

Co ważne, Jezus nigdzie nie twierdził, że jest równy Bogu Najwyższemu. Wręcz przeciwnie, twierdził, że jest sługą Bożym, a Ojca uważał za większego od siebie. Temat ten omawiamy we wpisie: Jezus nie jest równy Ojcu.

Bóg i Jezus z księgi Objawienia

Warto teraz zwrócić uwagę na kontekst, jaki ze sobą niesie księga Objawienia odnośnie osoby Boga i Jezusa.

Czy z Księgi Objawienia wynika, że Bóg i Jezus jako pierwszy i ostatni, to ta sama osoba?

W pierwszym wersecie tej księgi czytamy:

” Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem, i wysławszy swojego anioła oznajmił przezeń za pomocą znaków słudze swojemu Janowi.” (BT)

Czego uczymy się z tego wersetu?  Po pierwsze, że Jezusowi nazwanemu dalej „pierwszy i ostatni”, BÓG coś objawia. Objawia mu co ma się wydarzyć w przyszłości. W  tłumaczeniu (BWP v.1.2) czytamy dosłownie: „Objawienie, które Bóg przekazał Jezusowi Chrystusowi„.

W każdym przekładzie jaki znam, czytamy, że objawienie Pan Jezus dostaje od Boga.  Czyż nie jest to co najmniej dziwne, że Jezus, rzekomo tożsamy z Bogiem Izraela musi mieć coś objawione przez tegoż Boga?

Trynitarze nie mają tu argumentu, że tylko będąc na Ziemi Jezus miał ograniczoną władzę i wiedzę, gdyż w tym wersecie Jezus jest w niebie, a i tak Bóg mu coś objawia!

Wychodzi  na to, że „pierwszy i ostatni” z Izajasza 44:6, wie więcej od rzekomo równego sobie „pierwszego i ostatniego” z Objawienia 1:17.

Kto jest autorem Apokalipsy Jana

Trzeba w tym miejscu wyjaśnić, że autorem księgi Objawienia jest Bóg, a nie Pan Jezus. Pan nasz jest posłańcem podobnie jak Anioł, który przekazał dalej te wizje apostołowi Janowi.

Z wersetu wynika jednoznacznie, że Bóg przekazuje Jezusowi objawienie, a Pan Jezus przekazuje je dalej poprzez anioła Janowi. Jezus podobnie jak anioł nie jest autorem tego Objawienia, ale jedynie pośrednikami w jego przekazaniu.

To że Jezus będący w niebie dostaje objawienie od Boga, wynika również z 5 rozdziału tej księgi a wersetów 1 i 2 (BT).

„I ujrzałem na prawej ręce Zasiadającego na tronie księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie zapieczętowaną na siedem pieczęci.  I ujrzałem potężnego anioła, obwieszczającego głosem donośnym: Kto godzien jest otworzyć księgę i złamać jej pieczęcie?

Jaki byłby sens w tym, że pieczęcie zrywa Jezus (jedyny godny tego), który doskonale (gdyby był tymże Bogiem) wiedział co się w księdze znajduje, mało tego sam by tą księgę pieczętował!

Co mówi kontekst?

W wersetach 1:4,5 czytamy (BW):

„Jan do siedmiu zborów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od tego, który jest i który był, i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem, I od Jezusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą nad królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów naszych przez krew swoją”

W jakim celu Jan rozgranicza Boga od Jezusa? Dlaczego nazywa Jezusa świadkiem oraz pierworodnym z umarłych?

A może kolejny werset 1:6, da argumenty dla zwolenników „jedności bóstwa”, trynitarian lub osób wierzących w dwóch Bogów?

„I uczynił nas rodem królewskim, kapłanami Boga i Ojca swojego, niech będzie chwała i moc na wieki wieków. Amen.”

Czy nie powinno nas zastanowić stwierdzenie „Boga i Ojca swojego„? A nie jest to jedyne miejsce w Biblii, gdzie Pan Jezus swojego Ojca nazywa SWOIM BOGIEM!

Podobnie czytamy w  Jana 20:17 (BW) oraz w Objawieniu 3:12:

“Rzekł do niej Jezus: Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego.

 ” Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już nie wyjdzie na zewnątrz. I na nim imię Boga mojego napiszę i imię miasta Boga mojego, Nowego Jeruzalem, co z nieba zstępuje od mego Boga, i moje nowe imię.”

Oczywiście możemy tutaj zacząć filozofować, że nie o to Panu Jezusowi chodziło co powiedział, tak jak byśmy to my lepiej wiedzieli, co Jezus miał na myśli.

Byłem umarły, a oto jestem żyjący

Wracając do tematu, zwrot pierwszy i ostatni został użyty w księdze Objawienia trzykrotnie. Znajdujemy go w poniżej zacytowanych fragmentach (cytujemy z UBG). W pierwszych dwóch wersetach określono zwrotem pierwszy i ostatni Pana Jezusa a ostatnim samego Boga

„Gdy go zobaczyłem, padłem do jego stóp jak martwy i położył na mnie swą prawą rękę, mówiąc mi: Nie bój się! Ja jestem pierwszy i ostatni, i Żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków, i mam klucze śmierci i Otchłani. „- Obj. 1:17,18

„A do anioła kościoła w Smyrnie napisz: To mówi pierwszy i ostatni, który był umarły, a ożył„- Obj. 2:8

„Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec, pierwszy i ostatni” – Obj. 22:13

Alfa i Omega

Jeżeli chodzi o zwrot „pierwszy i ostatni” z Objawienia 22:13, to w stosunku do Boga, może być to określenie powiązane ze zwrotem  „Alfa i Omega”. To określenie kontekstowo jest też zgodnie z wersetami z Izajasza.

„Alfa i Omega” to pierwsza i ostatnia litera alfabetu, więc słowa „pierwszy i ostatni” mogą do tego faktu nawiązywać. William Barclay w komentarzu do tych słów napisał:

„Jest On alfą i omegą. Alfa jest pierwszą, a omega ostatnią literą greckiego alfabetu, a wyrażenie od alfy do omegi wskazuje na pełnię … wyrażenie to mówi o absolutnej pełni Boga.”

Pierwsze dwa wersety, w których pierwszym i ostatnim nazwano Jezusa, a co wynika z kontekstu, są nawiązaniem do śmierci oraz zmartwychwstania Pana Jezusa.

Widać to wyraźnie w zwrotach: „Byłem umarły, a oto jestem żyjący” oraz „który był umarły, a ożył”.

Z listu 1 do Koryntian 15:23, jasno wynika, że Jezusa zmartwychwstał jako pierwszy.

„lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia.”

Może się w tym miejscu zastanawiasz, czy Biblia nie opisuje innych zmartwychwzbudzeń przed Jezusem?

Owszem, ale wszyscy, którzy zmartwychwstali musieli niestety ponownie umrzeć! Jezus zatem był pierwszym, który zmartwychwstał do życia wiecznego, i który został wskrzeszony bezpośrednio przez Boga. W tym właśnie sensie może być nazwany ostatnim. Wszyscy inni maja być wzbudzaniu już poprzez Pana Jezusa, gdyż otrzymał on od Boga klucze „śmierci i Otchłani”.

Jak widzimy Pan Jezus ponownie od Boga coś otrzymuje.

Pierwszy i ostatni u Izajasza

Czytając wersety ze zwrotem „pierwszy i ostatni” z księgi Izajasza mamy do czynienia z innym kontekstem niż wynika on z księgi Objawienia. W księdze Objawienia 2:8 oraz 1:17,18 osoba, o której jest tam mowa umarła, a następnie została przywrócona do życia. Z tego chociażby powodu wersety te, nie mogą odnosić się do Boga, który nie może umrzeć, gdyż jest nieśmiertelny!

Zobaczmy więc czy w takim samym kontekście użyte są słowa „pierwszy i ostatni” w Pismach Hebrajskich. Spotykamy to określenie Boga dwa razy (nie licząc 41:4) w wersetach z księgi Izajasza 44:6 oraz 48:12 (KUL):

„Tak mówi Jahwe, Król Izraela, jego Odkupiciel, Jahwe Zastępów: „Ja jestem pierwszy i Ja ostatni, a poza Mną nie ma boga”

„Słuchaj mnie, Jakubie, Izraelu, którego powołałem: to Ja jestem, Ja pierwszy, i Ja także ostatni

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w Septuagincie, z której pochodzi wiele cytatów w Nowym Testamencie słowa te przetłumaczono na język grecki w taki sposób, że ciężko je zestawić je ze zwrotem występującym w Objawieniu.

Zacytuję je z Septuaginty  z Prymasowskiej Serii Biblijnej pod redakcją Remigiusza Popowskiego:

44:6 „Tak mówi Bóg, Król Izraela, który mu zawsze niósł ocalenie, Bóg Zastępów: „Ja istnieję pierwszy i po tym wszystkim istnieć będę. Poza mną nie ma Boga”

48:12 „Słuchaj mnie, Jakubie, słuchaj Izraelu! Wzywam cię do siebie! Ja jestem pierwszy i ja jestem na zawsze

Jak widzimy posługując się Septuagintą, która była w użyciu w I w n.e. i była często w NT cytowana, słowo ostatni jest przetłumaczone tu na istniejący na zawsze.

O czym mówi kontekst?

Zarówno w pierwszym jak również drugim wersecie kontekst mówi wyraźnie, że dla Izraela Bóg ma być pierwszym i ostatnim Bogiem. Bogiem istniejącym zawsze i nie ma mu nikogo równego!

W wersecie 44:7 czytamy:

A któż jest jak Ja? Niech zabierze głos, niech to obwieści i Mi przedstawi! Któż przepowiadał od wieków to, co ma nadejść, i to, co nastąpi — nam ogłosił? „

Czy słowa ” A któż jest jak Ja?”, lub za Septuagintą „Kto mi równy?” miały by sens gdyby poza Bogiem Jahwe, był ktoś kto byłby mu równy? Bóg mówi, jeżeli tak to niech zabierze głos! Czy takie słowa mają sens w sytuacji, gdy Jezusa uznamy za równego Bogu lub Boga równorzędnego Jahwe?

A na co wskazuje kontekst z Izajasza 48:12? Zobaczmy jak ten werset został poprzedzony słowami z wersetu 11:

„Ze względu na siebie, na siebie to czynię; jakże Moje imię mogłoby doznać zniewagi? Swojej zaś chwały nie oddam nikomu innemu!”

Po tych właśnie słowach Bóg mówi, że jest „pierwszy i ostatni”. W tym kontekście wykazano, że tylko Bóg Jahwe jest Najwyższy i nie ma mu równego. Dla Izraela jest Bogiem pierwszym i ostatnim (Istniejącym na zawsze).

W wersecie 48:17 czytamy:

„Tak mówi Jahwe, twój Wybawiciel, Święty Izraela: „Ja jestem Jahwe, twój Bóg, który cię poucza, byś odniósł pożytek, który wytycza ci drogę, jaką masz pójść”

Ja jestem Jahwe — i nie ma żadnego innego!

W Pismach Hebrajskich Bóg Jahwe wielokrotnie stwierdza, że jest Bogiem wiecznym i poza nim nie ma żadnego innego równorzędnego mu Boga. Poniżej kilka nie pozostawiających wątpliwości wersetów:

  • „Widziałeś to wszystko, byś poznał, że Jahwe jest Bogiem, a poza Nim nie ma innego” (Powtórzonego Prawa 4:35)
  • „Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Jahwe jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego” (Powtórzonego Prawa 4:39)
  • „Niech wszystkie ludy świata dowiedzą się, że jedynie Jahwe jest Bogiem, a innego nie ma” (1 Królów 8:60 )
  • ” Ja jestem Jahwe, i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś” (Izajasza 45:5)
  • „aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze Mnie nie ma niczego. Ja jestem Jahwe, i nie ma innego(Izajasza 45:5)
  • „Tak mówi Jahwe: …  „Tylko u ciebie jest Bóg, i nie ma innego. Bogowie nie istnieją(Izajasza 45:14)
  • „Bo tak mówi Jahwe, który stworzył niebo — …. „Ja jestem Jahwe — i nie ma żadnego innego!(Izajasza 45:18)
  • ” Wspomnijcie rzeczy minione od wieków! Tak, Ja jestem Bogiem i nie ma innego. Bogiem, i nikogo nie ma jak Ja(Izajasza 46:9)
  • „A to Ja jestem Jahwe, twój Bóg, od ziemi egipskiej, innego Boga poza Mną ty nie znasz, nie ma prócz Mnie wybawcy” (Ozeasza 13:4)
  • „I poznacie, że wśród Izraela Ja jestem, że jestem Jahwe, Bóg wasz, a nie ma innego. Lud mój nie zazna więcej zawstydzenia” (Joela 2:27)

Czy zastanawiasz się, czy poza Jahwe istnieje inny Bóg? Izraelici takich wątpliwości nie mieli. Byli jedynym narodem, który wierzył tylko w jednego Boga, a tym Bogiem był JHWH!

W księdze Izajasza 45:6 Bóg dobitnie sam oświadcza:

„aby uznano od wschodu słońca aż do jego zachodu, że nie ma nikogo poza Mną. Ja jestem Jahwe i nie ma nikogo więcej” (KUL)

Objawienie Boga czy ludzka interpretacja

Powyżej zacytowane wersety są objawioną przez Boga prawdą. Próby zmanipulowania tych słów samego Boga, są w naszym rozumieniu Słowa Bożego nie do zaakceptowania.

Nie mamy zatem podstaw do uznania, że zwrot z księgi Izajasza i zwrot z księgi Objawienia dotyczy tej samej osoby, jak również, że został użyty w takim samym kontekście.

Nie wolno nam wyciągać na tej podstawie daleko idących wniosków, że Jezus jest tożsamy z Jahwe.

Kontekst u Izajasza jest wyraźnie różny od tego o czym czytamy w księdze Objawienia.

Warto również zauważyć, że w oryginale hebrajskim przy słowach „pierwszy” i „ostatni” brak rodzajników określonych, które występują w greckim tekście Objawienia 1:17. Z prawideł gramatycznych wynika zatem, że zostały te słowa użyte w całkiem innym znaczeniu co potwierdza tłumaczenie Septuaginty.

Bóg nie każe nam poprzez takie porównania dociekać kim On jest. SAM OZNAJMIA: „Ja jestem Jahwe, i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga”

Bóg nie przemyca również prawdy o sobie, ukrywając ją w podobnych do siebie tytułach czy zwrotach. Nie każe nam dociekać, co znaczy w języku hebrajskim elohim, echad czy jachid. On prawdy o sobie nie krył i nie kryje, gdyż objawił ją swojemu ludowi już ponad 3000 lat temu.

Nie oszukiwał swojego ludu mówiąc, że poza nim (JHWH) nie ma Boga wiedząc (przy założeniu trójcy), że jest tylko jedną z trzech boskich osób.

Nigdzie w Biblii nie znajdziemy żadnej wypowiedzi,  że Jezus jest częścią Trójcy. Takich informacji i nauczania Biblia nie przedstawia.

Wynikają one jedynie z błędnej interpretacji pewnych wersetów biblijnych.

Podkreślamy, że co innego jest bezpośrednie nauczanie lub nauka biblijna ,a co innego interpretowanie pewnych zwrotów i budowanie na nich Biblii nie znanych teorii.

Uważamy, że tak właśnie jest ze zwrotem pierwszy i ostatni. Wyrwany z kontekstu wielu zaprowadził na manowce błędu.

 

Subscribe
Powiadom o

51 komentarzy
Najczęściej głosowano
Od najnowszych Od najstarszych
Inline Feedbacks
Wyświetl wszystkie komentarze
Makinero
26 października 2024 07:37

Osobiście nie sądzę, że liczba 144.000 ma charakter symboliczny. To wynika z logicznych przesłanek. Co by się stało, gdyby wszyscy zbawieni mieli trafić do Nieba? Dlaczego Paweł mówił, że 'dążę’ lub 'my dążymy’ do 'lepszego’ miejsca? A co najważniejsze, czy mielibyśmy odziedziczyć ZIEMIĘ, na której nikt już nie mieszkałby? Czy pozostałaby ona pusta? Dlaczego zatem miałaby być ziemia, skoro wszyscy pragną iść do nieba? (Psalm 37:9-11) 9 Bo ci, którzy czynią zło, zostaną zgładzeni, ale ci, którzy pokładają nadzieję w Jehowie, posiądą ziemię. Jeszcze… Czytaj więcej »

Robert
4 marca 2023 12:13

Zwolennicy trynitarnego obrazu theos, odwołują się do Apok.2:8, żeby uzasadnić wywód, ze yios=syn, jako „pierwszy i ostatni” z zasady pisane dużymi literami, ma ukazać, ze „jest on wiecznie istniejący”. Podobnie jak jego pateros=ojciec. Przypisuje mu się tymi słowami znaczenie, że „jest pierwszy i na zawsze”. Jak jednak wygląda sytuacja, gdy przyjmiemy, że druga część zdania, jest wyjaśnieniem [powtórzeniem] pierwszej części. „TO MÓWI PIERWSZY I OSTATNI” czyli: „,KTÓRY STAŁ SIĘ MARTWY I OŻYŁ” „To mówi pierwszy i ostatni [tzn.], który stał… Czytaj więcej »

Szymon
20 grudnia 2022 20:03

Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty zamieszkały w sercu każdego Narodzonego na Nowo. Kto chce dumać intelektualnie jak Pan Admin niech pozostanie na poziomie studenckim a nie duchowym.

Darek
11 grudnia 2022 19:35

Bóg objawia Janowi kim jest tak naprawdę Jezus. To nie Bóg objawia Jezusowi. Tylko Bóg objawia Janowi 🤝

” Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem, i wysławszy swojego anioła oznajmił przezeń za pomocą znaków słudze swojemu Janowi.”

makinero
2 sierpnia 2022 12:50

Zabrakło tutaj wersetu Obj 21:6 (Obj 21:6) Powiedział jeszcze do mnie: „Spełniły się! Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec. Każdemu, kto jest spragniony, za darmo dam się napić ze źródła wody życia (Psalm 36:9; Izajasza 55:1). Jak widać nawiązuje do słów z Pism Hebrajskich, więc odnosi się do Boga, a nie Syna Bożego. (Ps 36:9) U Ciebie jest źródło życia, dzięki Twojemu światłu widzimy światło. (Iz 55:1) Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody! Wy, którzy nie macie pieniędzy, przyjdźcie, kupujcie i jedzcie! Przyjdźcie,… Czytaj więcej »

Ostatnio edytowane 2 lat temu by makinero
Adam Kinowski
13 października 2020 08:34

Chciałbym napisać kilka zdań do tematu ,,Bóg i Jezus z księgi Objawienia”. Chodzi o słowa że Bóg przekazał Jezusowi Objawienie. Niestety sytuacja się zmienia. Posiadam kilka ksiąg  przekładu, głównie  Nowego Testamentu, w ,,Nowym Przekładzie Dynamicznym”, i jeżeli nawet przekład ten jest bardzo ciekawy jeżeli chodzi o Księgę Psalmów, List do Efezjan czy Listy Jana, to Objawienie rozpoczyna się tymi słowy:   (radzę usiąść)…. ,,Oto odsłonięcie tajemnicy osoby Jezusa Chrystusa, dokonane przez Niego samego, jako Boga, który swoim sługom przekazał informacje o wydarzeniach, które… Czytaj więcej »

Antoni
8 października 2020 19:14

Witam . Dobre i wyważone wnioski . W moich skromnych rozważaniach śmiało mogę powiedzieć , że Chrystus zakończył erę bogów podkreślając , że jest jeden Bóg i jest nim Jego Ojciec , a On sam jest Synem Bożym i w tym artykule to wykazano . We fragmencie z Jana 10 ; 31 – 36 – to żydzi dochodzili do wniosku , że Chrystus uważa się za Boga . Jeszu przypomniał , że nawet ludzi nazywano bogami , ale o sobie… Czytaj więcej »

Przemek
Editor
26 września 2020 16:46

Zgadzam się z prezentowanym w artykule wnioskiem, że Izajasza 44:6 uwypukla to, że nie ma żadnego innego Boga równego Bogu Jahwe. Chociaż Panu Jezusowi też słusznie Biblia przypisuje tytuł „Bóg” to jednak nie ma innego takiego Boga jak Bóg Jahwe. Pozwólcie, że zacytuję fragment tego tekstu z Septuaginty:”Tak mówi Bóg, Król Izraela, który mu zawsze niósł ocalenie, Bóg Zastępów: „Ja istnieję pierwszy i po tym wszystkim istnieć będę. Poza mną nie ma Boga. Kto mi równy? Niech wstanie, niech zawoła,… Czytaj więcej »

Henryk Suchecki
20 września 2020 11:39

Wystarczy uwierzyć, że pan Jezus jest takim samym człowiekiem jak my i wszelkie trudności interpretacyjne znikają . On musiał uwierzyć, że istnieje Bóg. To są prawdy na poziomie szkoły podstawowej. Ale, by być kimś w rozumieniu ludzkim trzeba wykręcić to, co jest oczywiste w chaos i być jego interpretatorem, aby po ludzku być kimś .

Bol p
17 września 2020 16:59

Niektórzy w oparciu o Izajasza 44:6 próbują udowodnić, że skoro „Pan Jezus jest nazwany w Biblii Bogiem” a nie ma Boga innego niż Jahwe to….musi istnieć Trójca lub „Jedność Bóstwa”! Jednak czytając Izajasza 44:6 oraz wiele podobnych myśli biblijnych, które zacytowaliście w powyższym artykule łatwo dostrzec nieco inne przesłanie : ” nie ma takiego Boga jak Bóg Jahwe” , „nie ma takiego Boga, który byłby Mu równy”!!! Podaliście dowód na taką argumentację w postaci biblijnego zwrotu „Bóg Najwyższy” który odnosi… Czytaj więcej »

Alexander
17 września 2020 16:24

Bardzo trafny komentarz. Brakowało w necie takiej publikacji na temat tego zwrotu często wykorzystywanego przez trynitarzy.
Jeżeli można to ja bym dodał do tego, że czytając księgę Objawienia można bez trudu zauważyć wyraźną różnicę pomiędzy Bogiem a Barankiem. Trzeba jednak czytać całość a nie wybrane fragmenty. Niestety tłumaczenia trynitarne próbują zaciemniać ten obraz, przez co wielu wyciąga fałszywe wnioski.

Najchętniej czytane:
Wybierz interesujący cię werset
Prenumeruj
Bądź na bieżąco z nowościami
Nowe artykuły