Czy zwroty “zadatek”, “pieczęć” i “dar” można odnieść do osoby?

Na początek zajmijmy się zwrotem “zadatek”. (Pieczęcią i darem, zajmiemy się w dalszej części artykułu)

W liście 2 Koryntian 1:21,22 (BT) możemy przeczytać:

“Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych. “

Użyte tu greckie słowo “arrabon”  przetłumaczone  na “zadatek” w języku hebrajskim oznacza  „zastaw” lub “zabezpieczenie”.

Fragment ten, informuje nas, że Bóg,  tym którzy uwierzą w Jego Syna i staną się jego naśladowcami daje do ich serc zadatek przyszłego życia.

Więcej światła rzuca na ten temat fragment Pisma Świętego z 2 Koryntian 5:5 (BT):

“A Bóg, który nas do tego przeznaczył, daje nam Ducha jako zadatek“

Do czego przeznaczył? Duch, którego otrzymali apostołowie i pierwsi chrześcijanie był “zadatkiem” ich nadziei.

Czym jest zadatek Ducha?

A może chodzi o to – patrząc na te słowa przez pryzmat nauki o Trójcy – że ci chrześcijanie, do których pisał Paweł dostali część trzeciej osoby Boga? Czy można zadatkować BOGIEM?

Jak uważasz? Czy uznając Ducha Świętego za OSOBĘ możemy używać w stosunku do tej osoby zwrotu zadatek? Czy spotykamy się z nauką Pisma Świętego aby zbawieni dostawali „ZADATEK” … Boga Ojca lub Pana Jezusa?

Pieczęć Boga

Kolejny zwrot określający Ducha Świętego  występujący w Piśmie Świętym to “pieczęć Boga“. W liście do Efezjan 4:30 (BT) czytamy:

“I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. “

W artykule “Nie zasmucajcie Ducha Świętego” wyjaśniliśmy temat “Czy zasmucanie Ducha Świętego świadczy o jego osobowości“, więc  w tym wpisie zajmiemy się tylko tematem “opieczętowania“.

Jak czytamy w Efezjan, Bóg  opieczętował chrześcijan Duchem Świętym. I znów pojawia się pytanie – Czy trzecia osoba Boga jest jego pieczęcią? Czy można Boga przyrównać do pieczęci i pieczętować coś trzecią jego osobą?

Nie jest to jedyne miejsce w Piśmie Świętym. W  Efezjan 1:13 (BW) czytamy:

“W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym“

Jak widzimy Słowo Boże nie mówi, że Bóg przyśle trzecią z osób Trójcy, ale że chrześcijanie zostaną nim “zapieczętowani”  Jak to miało wyglądać? Zobaczmy Dzieje Apostolskie 2:17 (BT):

“W ostatnich dniach – mówi Bóg – wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy – sny.“

Jak to się stało?

W Dziejach Apostolskich 2:4 (BT) czytamy, że “dał się słyszeć szum z nieba” i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym”.
Czy zostali napełnieni osobą czy mocą od Boga sami oceńcie. My wrócimy jednak do zwrotu z Efezjan mówiącym o zapieczętowaniu Duchem Świętym.

Czy można pieczętować osobą?

Kiedyś taką pieczęcią było obrzezanie, o czym mówi chociażby apostoł Paweł w Rzymian 4:11 “I otrzymał znak obrzezania jako pieczęć“.
O pieczęci Boga mówi nam również Objawienie 7:3

“Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego.”

Nie ulega wątpliwości, że był to znak aprobaty Boga oraz ochrony w czasie wykonywaniu wyroku ( zobacz Ezechiele 9:4-6)

Pieczęć stanowiła dowód, że te osoby zostały wybrane przez Boga. Otrzymały JEGO Ducha, mówiły językami, potrafiły uzdrawiać – bo otrzymali MOC od Boga a nie trzecią jego osobę!

Wkładając na kolejnych chrześcijan ręce była właśnie moc a nie Bóg przekazywany.

Szymon a Duch Święty

W Dziejach Apostolskich 8: 15 czytamy (BT)

“którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. “

Czy  Szymon opisany w kolejnych wersetach chciał kupić BOGA czy przekazywać jego  moc?  W Dziejach Apostolskich 8: 18-20 czytamy (BT)

“A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze.  I powiedział: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo ręce włożę, otrzymał Ducha Świętego.  A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży. ”

Nic dodać i nic ując w kwestii Ducha Świętego. To dar od Boga a nie rozdawana trzecia soba! Szymon oczywiście nie chciał kupić Boga lecz chciał mieć  pewien dar!
Dar przekazywania mocy Bożej, która umożliwiała, tym którzy nią byli obdarowani czynienie cudów czy chociażby mówienie językami.

Działo się to jak mówi Pismo Święte poprzez włożenie rąk. Zakładając jednak, że Duch Boży jest osobą to czy nie uważasz za dziwne, że ta rzekoma “osoba” sama nie wybiera osób gdzie chce przebywać, ale pozwala, żeby o niej decydowali ludzie przekazując ja poprzez włożenie rąk na innych?

Dar Boży

W tym miejscy doszliśmy do słowa “dar”. O tym darze od Boga mówi wiele fragmentów Pisma Świętego, chociażby w 1 Piotra 4:10,11 (BT)

“Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej służcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał. Jeżeli kto ma [dar] przemawiania, niech to będą jakby słowa Boże! Jeżeli kto pełni posługę, niech to czyni mocą, której Bóg udziela, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa. Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen.”

W liście do Hebrajczyków 6:4 (BT) czytamy:

“Niemożliwe jest bowiem tych – którzy raz zostali oświeceni, a nawet zakosztowali daru niebieskiego i stali się uczestnikami Ducha Świętego“

Jak widzimy temat się nam zamyka. Zakosztowanie daru przyszłego życia to “zadatek” tego co ma nadejść. Stajemy się uczestnikami Ducha Świętego w tym sensie, że będziemy dzięki korzystaniu z mocy od Boga mogli żyć wiecznie.

Reasumując: Zwroty zadatek, pieczęć i dar określające Ducha Świętego, przeczą nauce o tym że Duch Święty jest trzecią osobą Boga.